അദ്ധ്യായം – 37
ജന്മനാടിന്റെ തലോടല്
പ്രസന്ന സുന്ദരമായ പ്രഭാതത്തില് ചാരുംമൂട് താമരക്കുളത്തിന്റെ പ്രകൃതി സൗന്ദര്യത്തിലേക്ക് ഞങ്ങള് വന്നിറങ്ങി. മുറ്റത്ത് വിടര്ന്നു നില്ക്കുന്ന പൂക്കളും കുളിര്ക്കാറ്റും കിളികളുടെ മധുരനാദവുമെല്ലാം ഞങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. സ്വരമാധുരിയില്ലാത്ത പാട്ടുകാരെപ്പോലെ കാക്കകളും പാടിപ്പറന്നു. എന്റെ വീട് ഞാന് സൗദിയിലുള്ളപ്പോള് ജേഷ്ഠന് പണി കഴിപ്പിച്ചതാണ്. ചെമ്പില് അമ്പഴങ്ങ പുഴുങ്ങി തിന്നാലും ജീവിച്ചിരിക്കാന് മോഹമുള്ളതു കൊണ്ടാണ് ഗള്ഫിലെ മലയാളികള് എല്ലാ ദുഖഭാരങ്ങളും പേറി അവിടെ ജീവിക്കുന്നത്. അവര് തിരിച്ചു വരുമ്പോള് എന്തു സുരക്ഷിതത്വമാണ് ലഭിക്കുന്നത്. പൊള്ളയായ വാഗ്ദാനങ്ങള് നല്കി ആ പാവങ്ങളെ മാറി മാറി വരുന്ന സര്ക്കാരുകള് പറ്റിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഓമനയ്ക്ക് ചെന്നൈയില് ബ്രട്ടീഷ് എംബസിയില് നിന്ന് വീസ അടിച്ചു കിട്ടി. അവള് സൗദിയിലെ കൂട്ടുകാരുമായി ലണ്ടനിലേക്കു പോയി. കുട്ടികളെ ചുനക്കര ചെറുപുഷ്പ ബദനി സ്കൂളില് ചേര്ത്തു. അവരുടെ വാര്ഷിക പരിപാടി ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യാനും പോയിരുന്നു. നാട്ടില് ചെല്ലുമ്പോഴൊക്കെ ഏറ്റവും കൂടുതല് സാഹിത്യ വിഷയങ്ങള് ചര്ച്ച ചെയ്തിട്ടുള്ളത് ചുനക്കര ജനാര്ദ്ദനന് നായരുമായിട്ടാണ്. അദ്ദേഹം സാഹിത്യ പോഷിണി മാസിക എല്ലാ മാസവുമിറക്കുന്നു. അതില് കുട്ടികള്ക്ക് പ്രയോജനപ്പെടുന്ന ധാരാളം വിശിഷ്ട വിഭവങ്ങളുണ്ട്.
മറ്റൊരാള് ജഗദീഷ് കരിമുളക്കല്. ആണ് അദ്ദേഹം കവിതയില് അറിവിന്റെ അല്പത്വം കാണിക്കാറില്ല. എന്റെ ഗുരുക്കന്മാരില് നിന്ന് ലഭിച്ചത് പങ്കുവയ്ക്കാറുണ്ട്. മനുഷ്യന്റെ വിശ്വാസത്തിലും വലുതാണ് വിജ്ഞാനം. അത് വിളവ് നല്കുന്ന ധാന്യമാണ്. അത് ജീവിതത്തെ ധന്യമാക്കുന്നു. അത് കച്ചവട സിനിമ കണ്ടാല് ലഭിക്കുന്നതല്ല. മനുഷ്യ മനസ്സിന്റെ ഏകാഗ്രതയില്, ഭാവനയില്, അറിവില്, അനുഭവങ്ങളില് ആര്ജിച്ചെടുക്കുന്ന ബുദ്ധിയുടെ സിദ്ധി തന്നെയാണ് സാഹിത്യ സൃഷ്ടിയുടെ ബഹുമുഖ ഭാവം.
ബേബി ജോണ് താമരവേലി, ചാരുംമൂട്ടില് നിന്ന് ബ്രഹ്മശ്രീ എന്ന മാസിക ഇറക്കിയിരുന്നു. അത് ഇപ്പോഴില്ല. പ്രമുഖ നാടകകൃത്ത് ഫ്രാന്സിസ് ടി. മാവേലിക്കരയുടെ ക്ഷണമനുസരിച്ച് സുകുമാര് അഴീക്കോടിന്റെ ഒരു പരിപാടിയില് മാവേലിക്കരയില് ഞാന് പങ്കെടുത്തു. ഷൗക്കത്ത് കോട്ടുക്കലില് നടത്തുന്ന ചാരുംമൂട് പബ്ലിക്ക് ലൈബ്രറി പരിപാടികളിലും പങ്കെടുക്കാന് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ഓമന ലണ്ടനിലേക്ക് പോയി ഏതാനം മാസങ്ങള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഞങ്ങള് അബുദാബി വഴി ലണ്ടനിലേക്ക് തിരിച്ചു. ലണ്ടനിലെ പ്രധാന വിമാനത്താവളത്തില് ഓമനയും കൂട്ടുകാരിയുടെ മകള് ഡോ.നിഷയും വന്നിരുന്നു. ഒരു മാസം വാടകയ്ക്ക് താമസ്സിച്ചിട്ട് രണ്ടാമത്തെ മാസം ഈസ്റ്റ് ഹാമില് വീട് വാങ്ങി. ഈ രാജ്യത്ത് വന്നുപോകുന്ന നമ്മുടെ ഭരണാധിപന്മാര് ഒരു സ്ഥലം എങ്ങനെ സുന്ദരമാക്കണമെന്ന് പഠിച്ചില്ല. ലണ്ടനിലെ അവര്ണ്ണനീയ കാഴ്ച്ചകള് കണ്ടത് തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന ആഹ്ലാദത്തോടെയാണ്. ആ കൂട്ടത്തില് ചില യുവതീ യുവക്കള് ഗാഢമായി ആശ്ലേഷിക്കുന്നതും കണ്ടു. അവിടെ അതൊന്നും ഒരു പുതുമയല്ല. ആരുമൊട്ടു ശ്രദ്ധിക്കാറുമില്ല. കാമക്കണ്ണുള്ളവര് കേരളത്തിലാണ്. കഴുത്തിലും കാതിലും കൈകളിലും സ്വര്ണ്ണമണിഞ്ഞ യുവതിയും അവളുടെ ശരീര കാന്തി സമൂഹത്തില് പ്രദര്ശിപ്പിക്കുന്നില്ല.
ഞാന് കരുതിയിരുന്നത് ഇവിടുള്ളവരെല്ലാം സായിപ്പും മദാമ്മയുമായിരിക്കുമെന്നാണ്. ലോകത്തെ എല്ലാ മനുഷ്യരും ഇവിടെയുണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെ കറുത്തവരെക്കാള് ഏറെ കറുപ്പുള്ളവരാണ് ആഫ്രിക്കയിലുള്ള കറുത്ത മനുഷ്യര്. സ്ത്രീകള്ക്ക് നല്ല മുടിയില്ല. പലതും വെപ്പു മുടിയാണ്. തണുപ്പ് രാജ്യമായതിനാല് അധികം വിയര്പ്പുകണങ്ങള് പൊഴിക്കേണ്ടതില്ല. സുഖമായിട്ടുറങ്ങാം. ഞങ്ങള് ആദ്യമായിട്ട് ഇവിടുത്തെ ഒരു കത്തോലിക്ക പള്ളിയില് പോയി. പള്ളീലച്ചന് സ്കോട്ട്ലന്ഡ്കാരനാണ്. പള്ളി നിറയെ ആളുമുണ്ട്. ഏറ്റവും മുന്നിലായ് വിരലിലെണ്ണാവുന്ന പ്രായമുള്ള സായിപ്പും മദാമ്മയും. ബാക്കിയുള്ളവരെല്ലാം ഏഷ്യക്കാരും ആഫ്രിക്കക്കാരുമാണ്. വിശ്വാസം ഏറ്റവും കൂടുതല് ആവശ്യമുള്ളത് ഈ പട്ടിണി രാജ്യത്തു നിന്ന് വന്നവര്ക്കല്ലേ. ആശ്രയിക്കാന് മണ്ണില് ആരെങ്കിലും വേണം. എല്ലാ അപരാധങ്ങളും പൊറുത്ത് കിട്ടാന് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നവര്.
ഞങ്ങള് കുട്ടികളെ സ്കൂളില് ചേര്ത്തു. അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്ററായി വെറ്റിങ്ങം ഹോസ്പിറ്റലില് എനിക്കു ജോലികിട്ടി. ഈസ്റ്റ്ഹാമില് നിന്ന് വളരെ ദൂരത്തിലായതിനാല് ആ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു. എഴുത്തില് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. അന്ന് ഇവിടുണ്ടായിരുന്ന ഏക പത്രം യൂറോപ്പ് ദീപികയാണ്. കേരളത്തിലും ഗള്ഫിലും അമേരിക്കയിലും ഓണപതിപ്പുകളില് എഴുത്തു തുടര്ന്നു. കേരളത്തില് പോകുമ്പോഴൊക്കെ എഴുതി പൂര്ത്തിയാക്കിയതെല്ലാം കൂട്ടത്തില് കൊണ്ടു പോയി പ്രസാധകര്ക്ക് കൊടുക്കും. അതവര് ഒരു വര്ഷത്തിനുള്ളില് പുസ്തകമാക്കും. എന്റെ യൂറോപ്യന് യാത്രകള് ആരംഭിക്കുന്നത് 2005 ലാണ്. ബെല്ജിയം, സ്ലോക്കിയ, ഓസ്ട്രിയ, അമേരിക്ക, ഫ്രാന്സ്, വിയന്ന ഇതില് പലയിടത്തും സാഹിത്യ-സാംസ്കാരിക കൂട്ടായ്മകളില് പങ്കെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെനിന്നെല്ലാം പുരസ്കാരങ്ങളും പൊന്നാടകളും ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതില് എപ്പോഴും ഓര്ക്കുന്നത് ജര്മ്മനിയില് നടന്ന യൂറോപ്പ് അമേരിക്കന് സാഹിത്യ സംഗമമാണ്. അമേരിക്കയിലും, കാനഡയിലും നിന്നുള്ളവരാണ് കൂടുതല് വന്നത്. കേരളത്തില് നിന്ന് ഡോ.ജോര്ജ് ഓണക്കൂറും, കവി സച്ചിദാനന്ദനും, ഇംഗ്ലണ്ടില് നിന്ന് ഞാനുമുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് താമസിച്ചത് കഥാകൃത്ത മുക്കാടന്റെ വീട്ടിലായിരുന്നു. ഇവിടെ കണ്ട പ്രത്യേകത എല്ലാ രാത്രികളിലും എല്ലാ ഭാഷാസ്നേഹികളും ഒന്നിച്ച് കൂടിയിരുന്ന് കവിതകള് ചൊല്ലുകയും കഥകള് പറയുകയും ആ കൂട്ടത്തില് നര്മ്മം പകരുന്ന കഥകള് പറഞ്ഞ് ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്. ആ കൂട്ടത്തില് ബിയറും വൈനും ആവശ്യമുള്ളവര്ക്ക് കുടിക്കാനും ലഭിക്കും. ഞാനും ഓണക്കൂറും അതില് പങ്കെടുത്തു. മൂന്നു ദിവസത്തെ സംഗമമായിരുന്നു. അത് കഴിഞ്ഞ് പാരീസ് യാത്രയുമുണ്ടായിരുന്നു. ബസ്സിലാണ് ബല്ജിയം വഴി പോയത്. ഞാനും ഓണക്കൂറും പാരീസ് നഗരത്തില് പല കഥകളും പറഞ്ഞു നടക്കുന്നതിനിടയില് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു നോവല് ‘ഉള്ക്കടല്’ സിനിമയാക്കിയതും അതിലെ നായിക പിന്നീട് ആത്മഹത്യ ചെയ്യാനുണ്ടായ സിനിമക്കുള്ളിലെ നാടകങ്ങളും പറയുകയുമുണ്ടായി.
പാരീസ് നഗരത്തില് മൂത്രപ്പുര എവിടെയെന്ന് അറിയില്ല. ഓണക്കൂറിനു കടുത്ത മൂത്രശങ്ക. ഒടുവില് നടന്നു നടന്ന് ഏതോ ഒരു കോണില് നിന്ന് ശങ്കയോടെ മൂത്രമൊഴിച്ചു. ഉള്ളില് ഭയം പോലീസ് വരുന്നുണ്ടോ എന്നായിരുന്നു. ഞാനായിരുന്നു കാവല്ക്കാരന്. ഞാനും സച്ചിദാനന്ദനും അവിടുത്തെ സംഗമത്തിലാണു പരിചയപ്പെട്ടത്. മുക്കാടനും കുടുംബവും മാത്രമല്ല വീട് പൂട്ടി മൂന്നു ദിവസത്തെ സംഗമത്തില് പങ്കെടുക്കാന് വന്നത്. ജര്മ്മനിയുടെ പല ഭാഗങ്ങളില് നിന്നുള്ളവര് എത്തി. സംഗമം നടക്കുന്ന ഹോട്ടലുകളില് തന്നെ എല്ലാവര്ക്കും താമസസൗകര്യം ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇതിന് നേതൃത്വം നല്കിയത് സാംസ്കാരിക പ്രവര്ത്തകനായ ജോസ് പുതുശേരിയാണ്. മലയാള ഭാഷയെ പ്രാണനോടു ചേര്ത്ത് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന, ജീവിക്കുന്ന ധാരാളം ജോസുമാരെ ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും ഞാന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ആ കൂട്ടത്തില് മലയാളിയെന്നു പറയാന് മടിക്കുന്നവരുമുണ്ട്.
2005 ല് ലണ്ടനില് നിന്ന് പ്രവാസി മലയാളം മാസിക കാക്കനാടന്റെ നേതൃത്വത്തില് ആരംഭിച്ചു.. ഉപദേശക സമിതിയില് പുനത്തില് കുഞ്ഞബ്ദുള്ള, ഞാന് ചീഫ് എഡിറ്റര്, എഡിറ്റര് ജെ.സുവജന്. ആദ്യ ലക്കത്തില് തന്നെ സൗന്ദര്യല്മകമായ കഥകള് തന്നത് ഒ.വി. വിജയന്, കാക്കനാടന്, സക്കറിയ, ബാബു കുഴിമറ്റം മുതലായവരാണ്. ലണ്ടനില് നിന്നും ആദ്യമായി ഒരു മാസിക പുറത്തു വന്നത് വളരെ സന്തോഷത്തോടെയാണവര് കണ്ടത്. 2012 ല് ലണ്ടന് ഒളിമ്പിക്സ് നടക്കുമ്പോള് ഞാനാണ് മാധ്യമം പത്രത്തിന് റിപ്പോര്്ട്ട് ചെയ്തത്. ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് എന്റെ ആദ്യത്തെ ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് മലയാള മനോരമയണ്. മാധ്യമത്തില് എഴുതികൊണ്ടിരുന്ന മുപ്പതോളം ലേഖനങ്ങള് പുസ്തക രൂപത്തില് പൂര്ണ്ണ പബ്ലിക്കേഷന്സ് പുറത്തിറക്കി. അതില് ഞാനും പി.റ്റി. ഉഷയുമായുള്ള അഭിമുഖമുണ്ട്. അതിനു മുമ്പു സാഹിത്യ പ്രവര്ത്തക സഹകരണ സംഘം ഞനെഴുതിയ ‘കളിക്കളം: ലണ്ടന് ഒളിംപിക്സ്’ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു.
എന്റെ വിദേശയാത്രകള് മൂലം ‘പ്രവാസി മലയാളം’ മാസിക നിലച്ചു. സ്പെയിനിലും ഫ്രാന്സിലും ഇറ്റലിയിലും പോയി. ഇറ്റലി, സ്പേയിന് യാത്രയില് കുടുംബവുമുണ്ടായിരുന്നു. ലണ്ടനില് വന്നിട്ടുള്ള ഒ.എന്.വി. കുറുപ്പ് , സച്ചിദാനന്ദന്, സഖറിയ, ജോര്ജ് ഓണക്കൂറ്, പ്രഫ. കെ. വി. തോമസ്സ്, സംവിധായകന് സന്ധ്യമോഹന്, ലണ്ടനിലെ ഹൈക്കമ്മിഷണര് രഞ്ജന് മത്തായി ഇവരുമായി വേദികള് പങ്കിട്ടു. യൂറോപ്പിലെ ഏറ്റവും വലിയ സംഘടനയായ യൂണിയന് ഓഫ് യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം മലയാളി അസ്സോസ്സിയേഷന്റെ സാഹിത്യ വിഭാഗം കണ്വീനറും ജ്വാലാ മാഗസ്സിന്റെ ചീഫ് എഡിറ്ററുമായി പ്രവര്ത്തിച്ചു. അവരുടെ നാഷണല് മേള 2013ല് ഞാനാണ് ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തത്. ഇവിടെവെച്ചാണ് ലണ്ടനിലെ സി.എ. ജോസഫിനേയും കിഡ്നി ഫൗണ്ടേഷന് ഓഫ് ഇന്ത്യയിലെ ഫാദര് ഡേവിസ് ചിറമേലിനേയും പരിചയപ്പെട്ടത്.
ബ്രിട്ടനില് മലയാള ഭാഷയോട് വളരെ ബന്ധപ്പെട്ടു നില്ക്കുന്ന വ്യക്തിയാണ് മേയര് ആയിരുന്ന ഫിലിപ്പ് എബ്രഹാം. ഇരുപതു വര്ഷമായി അദ്ദേഹം കേരള ലിങ്ക് എന്ന പത്രം ഇംഗ്ലീഷിലും മലയാളത്തിലും ഇറക്കുന്നു. നോവലടക്കം ധാരാളമായി ഞാനതില് എഴുതാറുണ്ട്. ബ്രിട്ടണിലെ മലയാള സാഹിത്യ വേദിയുടെ വെളിച്ചം പബ്ലിക്കേഷന്സിന്റെ അമരക്കാരനാണ് റജി നന്ദിക്കാട്ട്, മലയാളം വായന ഓണ്ലൈനും അദ്ദേഹത്തിന്റേതാണ്. മറ്റൊരാള് ലണ്ടന് മലയാളി കൗണ്സിലിന്റെ അമരക്കാരന് ശശി ചെറായിയും ,സണ്ണി പത്തനംതിട്ടയുമാണ്. ഇവരെല്ലാം മലയാള ഭാഷാ സംസ്കാരത്തിന്റെ പുരോഗതിക്കായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരാണ്. എന്റെ നോവല് ‘മലബാര് എ ഫ്ളെയിം’ പ്രകാശനം ചെയ്തത് ഇംഗ്ലീഷ് നോവലിസ്റ്റും തകഴിയുടെ കൊച്ചു മകളുമായ ജയശ്രീ മിശ്രയാണ്. അത് ഏറ്റുവാങ്ങിയത് അന്നത്തെ എം.ജി. സര്വകലാശാലാ വൈസ് ചാന്സലര് ഡോ. ജാന്സി ജെയിംസും. തിരുവനന്തപുരം യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഹാളില് നടന്ന സിംമ്പോസിയത്തില് പ്രകാശനത്തിന് നേതൃത്വം നല്കിയത് പത്രപ്രവര്ത്തകനായ കുര്യന് പാമ്പാടിയാണ്. ഡല്ഹിയിലുള്ള ഇംഗ്ലീഷ് വിഭാഗം മീഡിയ ഹൗസാണ് ഈ നോവല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.
നമ്മേ ഭരിച്ച ബ്രിട്ടീഷ് രാജാക്കന്മാരുടെയും രാജ്ഞിമാരുടെയും പട്ടണത്തിലാണ് ഞാനിപ്പോള് ജീവിക്കുന്നത്. ഇവരുടെ ജനാധിപത്യമൂല്യങ്ങള് എത്രയോ ഉയരത്തിലാണ്. നമ്മുടേത് എന്താണ് കുപ്പത്തൊട്ടിയില് കിടക്കുന്നത്. ആരാണ് ഇതിനുത്തരവാദികള്. ഇവര്ക്ക് എല്ലാ സ്വാതന്ത്രവും ജീവിതമൂല്യങ്ങളുമുണ്ടെങ്കിലും നമ്മുടെ കുടുംബ ജീവിതത്തെ ഇവര് അസൂയയോടെയാണ് നോക്കിക്കാണുന്നത്. അതിന്റെയര്ത്ഥം നല്ല കുടുംബജീവിതം ഇവിടെയില്ലെന്നല്ല. നമ്മുടെ കുട്ടികളില് ഭൂരിഭാഗവും ഇന്ത്യന് സംസ്കാരത്തില് ജീവിക്കുന്നവരാണ്. അതൊക്കെ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് ഗുരുക്കന്മാരില് നിന്നും കുടുംബത്തില് നിന്നും സമൂഹത്തില് നിന്നും കിട്ടിയ ശിക്ഷണമാണ്.
നമ്മുടെ മത രാഷ്ട്രീയ രംഗം ശുദ്ധി ചെയ്യാതെ ജനം രക്ഷപ്പെടില്ല. ഒരുദ്ദാഹരണം പറയാം. 2017 ജൂണ് മാസം ബ്രിട്ടണില് നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പില് ഞാന് പാര്ക്കുന്ന ഈസ്റ്റ്ഹാമില് നിന്ന് എല്ലാ എം.പി.മാരേക്കാളും കൂടുതല് വോട്ട് നേടി ജയിച്ചത് സ്റ്റീഫന് റ്റിംസാണ്. ഈസ്റ്റ് ലണ്ടനില് കൂടുതല് പാര്ക്കുന്നത് ഏഷ്യനാഫ്രിക്കക്കാരാണ്. അവരുടെയിടയില് നിന്നാണ് ഈ സായിപ്പ് ജയിച്ചതെന്നോര്ക്കണം. എന്താണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യേകത, എന്റെ അനുഭവം പറയാം. ന്യായമായ ഏതാവശ്യവുമായി ചെന്നാലും മുഖം നോക്കാതെ നടപടിയെടുക്കും, ഒരു പൈസ പോലും കൈക്കൂലി വാങ്ങില്ല. പത്തു വര്ഷത്തിനു മുമ്പ് ഈസ്റ്റ്ഹാം ലൈബ്രറിയിലൂടെ മലയാളവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഞാനൊരു പരാതി കൊടുത്തു. അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ഇദ്ദേഹം വീട്ടിലെത്തി. മുന്കൂറായി സമയം നിശ്ചയിച്ചിട്ടല്ല വന്നത്. പരാതി കേള്ക്കുക മാത്രമല്ല പരിഹാരമുണ്ട് പുതിയ നിര്ദ്ദേശങ്ങള് മുന്നോട്ടു വയ്ക്കണം എന്നു പറഞ്ഞിട്ടാണ് പോയത്. ഞാനത് ഇന്നും ചെയ്യുന്നു. അദ്ദേഹം വന്ന കാര് ശ്രദ്ധിച്ചു. അതൊരു പഴഞ്ചന്, അതെന്റെ ഭാര്യയുടെ അഭിപ്രായമാണ്. ഫോട്ടോ ഞങ്ങളുടെ ആല്ബത്തില് ഉണ്ട്.
ലളിത ജീവിതം നയിക്കുന്ന എത്രയോ ഉന്നതര്. ലക്ഷങ്ങള് ശമ്പളം വാങ്ങുന്നവര് സൈക്കിളിലാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്. പലപ്പോഴും സ്റ്റീഫന് ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ചിലപ്പോള് ചായക്കടയില് സാധാരണക്കാരുമായിരുന്ന് ചായ കുടിക്കുന്നത് കാണാം. ഒരു ദിവസം ന്യൂഹാം ടൗണ്ഹാളില് വന്നിട്ട് മറ്റുള്ളവര്ക്കൊപ്പം ക്യൂ നില്ക്കുന്നു. മുന് ലേബര് മന്ത്രിസഭയിലെ ഒരു മന്ത്രിയാണെന്ന് കൂടി ഓര്ക്കണം. ജൂണ് 2017 ല് വെസ്റ്റഹാം സ്റ്റേഷനില് ട്രെയിന് കേറാനായി നില്ക്കുന്നു എന്ന് എന്റെ ഭാര്യ പറയുമ്പോഴാണ് ഞാനറിയുന്നത്. സാധാരണക്കാരെപ്പോലെ ലണ്ടനിലെ തെരുവീഥകളില് നിത്യവും അദ്ദേഹം ഒരു സാധാരണക്കാരനായി ജീവിക്കുന്നു. അകമ്പടിയോ പരിവാരങ്ങളോ ഇല്ല. നമ്മുടെ മന്ത്രിമാര്,ജനപ്രതിനിധികള് ജനത്തിനൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാന് ഭയക്കുന്നത് എന്താണ്? വോട്ട് തരണേ എന്ന് വീടിനുമുന്നില് കൈകൂപ്പിയപ്പോള് ഈ ഭയമില്ലായിരുന്നു. ആനപ്പുറത്തായാല് ആരെ ഭയക്കാന്?. അണ്ണാനെ ആനയാക്കുന്ന പൊതുജനത്തെ ഓര്ത്തു വികസിത രാജ്യത്തുള്ളവര് പുഞ്ചിരിക്കുന്നു. 2016 ല് ഇദ്ദേഹമാണ് എന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് നോവല് കേരളത്തിലെ ചീഫ് സെക്രട്ടറിയായിരുന്ന ജിജി തോംസണു നല്കി ബ്രിട്ടീഷ് പാര്ലമമെന്റ് മന്ദിരത്തില് വെച്ച് പ്രകാശനം ചെയ്തത്. ഇവിടുത്തെ ഇലക്ഷന് പോലും ആരേയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നതാണ്. ഇന്ത്യയിലേതു പോലെ ശബ്ദമലിനീകരണമില്ല കളളപണക്കാരുടെ കോടികള് ചിലവാക്കാറുമില്ല. രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടികള്ക്ക് കോടികള് കൊടുക്കുന്ന കൊള്ളക്കാര് ആരാണ്. ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് എങ്ങനെയാണു നടത്തുന്നത്.? ബ്രിട്ടണെ ഒരു പാഠമാക്കുന്നത് നല്ലതാണ്.
ഈസ്റ്റ് ഹാമിലെ മനോഹരമായ സെന്ട്രല് പാര്ക്കിലൂടെ രാവിലെ നടക്കുമ്പോള് ചാരുംമൂട്ടിലെ കുയിലിന്റെ മധുരനാദമോ, പൂമണം പരത്തുന്ന കുളിര്ക്കാറ്റോ, ചുവന്നുദിക്കുന്ന സൂര്യനോ, ഭൂമിയെ പിളര്ക്കുന്ന ഇടിമിന്നലോ, പെരു മഴയോ, വീട്ടിലെ കോഴികളോ, വഴിയില് അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന നായ്ക്കളോ ഇല്ല. ധാരാളം രാജ്യങ്ങളിലൂടെ മനോഹരമായ കാഴ്ച്ചകള് കണ്ട് മടങ്ങുമ്പോള് എന്റെ ജന്മനാടാണ് എനിക്ക് അതിമനോഹരമായി തോന്നിയത്. ചാരുംമൂട് ഇന്നൊരു നഗരമായിരിക്കുന്നു. ജന്മനാടിന്റെ സ്നേഹവാല്സല്യങ്ങള് ഒരു തലോടലായി മനസ്സില് നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്നു.
Leave a Reply