ഷാനോ എം കുമരൻ

പ്രൊഡക്ഷൻ ഷെഡ്യൂൾ ചെയ്തിട്ട് ഒരു ആവർത്തി ഫാക്ടറിയുടെ അകത്തുകൂടെ ഞാൻ നടന്ന് എല്ലാം ഭംഗിയായി നടക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി. എല്ലാം നല്ലരീതിയിൽ പോകുന്നുണ്ട്. സൂപ്പർവൈസർ മുക്‌സിൻ ഉഷാറാണ്. അവനെ വച്ചാണ് ഫാക്ടറിയിലെ തൊഴിലാളികളെ കൊണ്ട് ഊർജ്ജിതമായി പണിയെടുപ്പിക്കുന്നത്. കാര്യം ഞാൻ ഫാക്ടറി മാനേജർ ആണെങ്കിലും അസാമാന്യമാം വിധം കായബലമുള്ള കറുത്ത കാപ്പിരികളെ നിയന്ത്രിക്കുവാൻ അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ഭയം ആണെന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. കിഴക്കൻ ആഫ്രിക്കയിലെ തൻസാനിയൻ കാടുകൾക്കു നടുവിലൂടെ കുതിച്ചു പായുന്ന ഹൈവേയിലെ ആ ചെറു പട്ടണത്തിലെ മിഠായി ഫാക്ടറിയിൽ അല്പം വെളുത്തതായി ഞാൻ മാത്രം. രണ്ടു നേരവും ഭംഗിയായി കിട്ടാറുള്ള ഉഗാളി എന്ന ചുവയില്ലാത്ത ഉപ്പുമാവിന്റെ ഉറപ്പിന്മേൽ നിത്യവും ജോലിക്കെത്തുന്ന നീഗ്രോകളെന്നു ഏഷ്യനും യൂറോപ്യനും മറ്റും വിളിക്കുന്ന കാരിരുമ്പിനെയും കയ്യിൽ വച്ച് വളയ്ക്കുന്ന ബലിഷ്ഠകായന്മാരെ ഞാൻ കേവലമൊരു കമ്പനി മാനേജർ എങ്ങനെ നേരിടാനാണ്. ഭാഗ്യമെന്നോണം അവരിൽ അസാമാന്യ നേതൃപാടവം ഉള്ള മുക്‌സിനാണ് എന്റെ സഹായത്തിനുള്ള സൂപ്പർവൈസർ. ഭാഗ്യമല്ലാതെന്തു പറയാൻ. തമ്പുരാന് ഒരു പ്രത്യേക നന്ദി.

തീവണ്ടികളുടെ ചൂളം വിളികളെ തെല്ലു നാണിപ്പിക്കും വിധം ഫാക്ടറിയിലെ മെഷീനുകൾ ഓടിത്തുടങ്ങി. കോലു മിറായികൾ വർണ്ണ കടലാസുകളിൽ പൊതിഞ്ഞു പെട്ടികളിലേക്കു വഴുതി വീണുകൊണ്ടിരുന്നു. അവയിങ്ങനെ കൺവെയർ ബെൽറ്റിലൂടെ തന്നെ നുണയുവാൻ വിധിക്കപെട്ടവനെ കാത്തു ഗോഡൗണിലേക്കു പോകുന്ന ഒരു കാഴ്ച അല്പം നയാനന്ദകരമാണ്. ഒരെണ്ണം എടുത്തു വായിലിട്ടു മെല്ലെ കടിച്ചു നോക്കി. പൊട്ടുന്നില്ല ഉം. കുക്കറിന്റെ താപം ശരിയായ രീതിയിലാണ്. സമാധാനം. വായിൽ കിടന്ന കോലു മിറായി നുണഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ മെല്ലെ വാതിലിനു പുറത്തേക്കു നടന്നു. മുതലാളി ജസ്റ്റിൻ സിൽവിംബാ അവിടെയുണ്ട് പുറം പണിക്കാരുടെ നേതാവ് ശ്രീമാൻ കിലോലയ്ക്ക് എന്തൊക്കെയോ നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകി കൊണ്ട് നില്കുന്നുണ്ടവിടെ. ഞാൻ അവിടേയ്ക്ക് ചെന്ന് അഭിവാദനം ചെയ്തു. പ്രത്യഭിവാദനത്തോടൊപ്പം ഒരു സിഗരറ്റു എന്റെ നേർക്ക് നീട്ടി. ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും അന്നത്തെ മിഠായി ഉത്പാദനത്തെ പറ്റി ഒരു ചെറു സംഭാഷണം നടത്തി. ചുണ്ടിലെരിഞ്ഞ സിഗരറ്റ് തീർന്നതും മുതലാളി അയാളെക്കാളും ഉയരമുള്ള പിക്ക് അപ്പ് ട്രക്കിലേക്ക് ചാടിക്കയറി പൊടിപറത്തി കൊണ്ട് ഓടിച്ചു പോയി. മുറ്റത്താണെങ്കിലും വേഗത അയാളുടെ മുഖമുദ്രയാണ്.
ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റിനു ശേഷം പുകച്ചു തള്ളുവാൻ അയാളോട് ഒരു സിഗരറ്റ് കൂടി ചോദിയ്കുവാൻ മറന്നു പോയതിൽ കുണ്ഠിതപ്പെട്ടു ഞാൻ അകത്തേയ്ക്കു നടന്നു.

മുക്സിൻ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ട്. ആദ്യ ബാച്ച് മിഠായി ഉണ്ടാക്കി കഴിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു. പാക്കിങ് തുടങ്ങണം. പാക്കിങ് മെഷീന്റെ ബെൽറ്റ് ഒരു പക്ഷെ പൊട്ടിപോകുവാൻ സാധ്യതയേറെ ആണ്. ഒരു ബലത്തിന് ഞാൻ കൂടെ വേണം. അതിനാണയാൾ എന്നെ കാത്തു നിന്നത്. അവന്റെ ആവശ്യവും സാധിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് ഞാൻ മെല്ലെ എന്റെ കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു. ഇന്ന് പേപ്പർ വർക്ക് അല്പം കുറവാണ്. ഇന്നലെ കൂടുതൽ തീർത്തു വച്ചിരിക്കുന്നു.

അലസമായ മനസ്സു മടി പിടിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു.

കണക്കപിള്ള ഇമ്മാനുവേൽ ഇനിയും വന്നിട്ടില്ല. എന്ത് പറ്റി എന്തോ. അവനുണ്ടെങ്കിൽ അവനോടു അല്പം ഇംഗ്ലീഷ് പറഞ്ഞിരിയ്ക്കാമായിരുന്നു. ബോറിങ് തന്നെ.
സ്വന്തം കയ്യാൽ ഇട്ട ഒരു കാപ്പിയും ഊതികുടിച്ചു കൊണ്ടങ്ങനെ ഇരുന്നു. പഞ്ചസാര തീർന്നു പോയിരിയ്ക്കുന്നു. മധുരമില്ലാത്ത കട്ടൻ കാപ്പി. കാര്യം പറഞ്ഞാൽ പ്ലാന്റിൽ ടൺ കണക്കിനു പഞ്ചസാര ഉണ്ട്. വേണ്ട ഇന്ന് ഞാനതിൽ നിന്നും സ്വകാര്യ ആവശ്യത്തിനല്പം കടം കൊണ്ടാൽ കാപ്പിരികൾ അത് ഒരു പക്ഷെ ശീലമാക്കിയേക്കാം. ഞാന്നെന്തിനാ വെറുതെ ഒരു വയ്യാവേലിയെടുത്തു കക്ഷത്തിൽ വയ്ക്കുന്നത്. മധുരമില്ലാത്ത കട്ടൻ കാപ്പിയ്ക്ക് നല്ല രുചിയുണ്ടെന്ന് ഞാൻ അന്ന് കണ്ടെത്തി. ആരോഗ്യം മുഖ്യം പ്രമേഹത്തിനു വിട.

ചുണ്ടിൽ കാപ്പി കപ്പുമായി പ്ലാന്റിലേക്ക് നോക്കിയിരിയ്ക്കുമ്പോൾ ഒരാശ. സ്വല്പം മ്യൂസിക് കേൾക്കാം. ഫോണെടുത്തു മെമ്മറി കാർഡിൽ ഒന്ന് പരതി.
‘തൊട്ടാൽ വാടീ ….നിന്നെയെനിക്കെന്തിഷ്ടമാണെന്നോ …. ‘
മലയാളത്തിന്റെ സ്വകാര്യ അഹങ്കാരം ചിത്രച്ചേച്ചിയുടെ ആലാപന മാധുര്യം ആസ്വദിച്ചങ്ങനെ കാപ്പി കപ്പു വറ്റിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ. മുന്നിൽ ഒരുത്തൻ അതാ എന്നോട് ചോദിക്കാതെ എന്റെ ഫോണിലെ പാട്ടും അസദിച്ചങ്ങനെ നിൽക്കുന്നു. സൂത്രക്കാരനായ ഇദ്രിസ്സാ

പാക്കിങ്ങിൽ മുക്‌സിന്റെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചവൻ വന്നങ്ങനെ നിൽപ്പാണ് പാട്ടും കേട്ട്. എനിക്കതെങ്ങോട്ട് ദഹിച്ചില്ല. രൂക്ഷമായി അവനെ ഞാനൊന്നു നോക്കി. നോട്ടത്തിന്റെ പൊരുൾ ഗ്രഹിച്ചതിനാലാവണം അവൻ ഓടിപ്പോയി.
ഞാൻ ആലോചിച്ചു. എപ്പോഴൊക്ക ചിത്ര ചേച്ചിയുടെ പാട്ടുകൾ ഞാൻ കേൾക്കുന്നോ അപ്പോഴൊക്കെ ഇദ്രിസ്സ അവിടെയുണ്ടാകും. പിന്നീട് ഞാൻ അവനോടു അതിനെക്കുറിച്ച് ആരാഞ്ഞു. അപ്പോഴവൻ പറഞ്ഞ മറുപടി എന്നെ തെല്ലൊന്നമ്പരപ്പിച്ചു. ചിത്ര ചേച്ചിയുടെ പാട്ടുകൾ അവനു വലിയ ഇഷ്ടമാണത്രെ. മാത്രവുമല്ല അവനു ചിത്ര ചേച്ചിയുടെ പേരും അറിയാം. എന്റെ തല അല്പമൊന്നുയർന്ന് സഗൗരവം മലയാളിയെന്ന ബോധത്തെ തലയിലേറ്റി. വെറുതെ ഒരു അഹം ഭാവം അത്താഴപട്ടിണിക്കാരനായ അവന്റെ മുന്നിൽ ഞെളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരല്പനായി ഞാൻ മാറിയോ ….?
അവനു വേണ്ടി അല്ലെങ്കിൽ അവനെ കേൾപ്പിയ്ക്കുന്നതിലൂടെ എനിയ്ക്കെന്തോ ഒരു നിർവൃതി. അനാവശ്യമായ ഒരു നേരമ്പോക്ക്. ഒരിയ്ക്കൽ അവനെന്നോട് ചോദിച്ചു ” ബോസ്സ്, ബോസ്സിന്റെ ഫോൺ എനിക്ക് തരുമോ ”

എന്തിനാ നിനക്കെന്റെ ഫോൺ? കൗതുകത്തോടെ ഞാൻ ആരാഞ്ഞു.
എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ ഫോണിലുള്ള പാട്ടുകൾ കേൾക്കുവന്നാണ്. അവന്റെ താഴ്ന്ന ശബ്ദത്തിലുള്ള മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് സത്യത്തിൽ അല്പം ചിരി വന്നു. അതെന്റെ മുഖത്ത് പ്രകടമായിരുന്നു താനും.
ഞാൻ ആ തമാശ മുക്‌സിനുമായി പങ്കു വച്ചു.

മുക്‌സിൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഇദ്രിസ്സ കാര്യമായിട്ടാണ് നിങ്ങളോട് അത് ചോദിച്ചത്. അവനു നിങ്ങൾ കേൾക്കുന്ന പാട്ടുകൾ വലിയ ഇഷ്ടമാണ് . അത് കേട്ട് മിണ്ടാതിരുന്ന എന്നോട് അവൻ ഇത്രയും കൂടി പറഞ്ഞു. വലിയ ശമ്പളം വാങ്ങുന്ന നിങ്ങൾക്കു ഈ ഫോൺ നിസ്സാരമല്ല ബോസ് . സൂപ്പർവൈസറുടെ ആ അനാവശ്യമായ ഇടപെടൽ എന്നെ അല്പം ചൊടിപ്പിച്ചു. നീ നിന്റെ കാര്യം നോക്ക് എന്നായി ഞാൻ. അതോടു കൂടി അവൻ അടങ്ങി. ഞാൻ ചിന്ത തുടങ്ങി. ശെരിയാണ് അവൻ പറഞ്ഞത്. മാസം നല്ലൊരു തുക ശമ്പളമായി വാങ്ങുന്ന എനിക്ക് നാട്ടിൽ ജോസഫേട്ടന്റെ കടയിൽ നിന്നും രണ്ടായിരത്തു അഞ്ഞൂറ് രൂപയ്ക്കു വാങ്ങിയ ഒരു സ്പെയർ ഫോൺ ഒരു ബാധ്യത അല്ലേയല്ല. സ്മാർട്ട് ഫോൺ വേറെയുണ്ട് താനും. എങ്കിലും ഫോൺ കൈ വിട്ടു കളയുവാൻ മനസ്സനുവദിച്ചില്ല. ഒപ്പം ഇദ്രിസ്സയുടെ ദാരിദ്ര്യം എന്നെ പിടിച്ചുലയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്. ഒടുവിൽ ഞാൻ അവനോടു പറഞ്ഞു. ശെരി ഇന്നൊരു ദിവസത്തേയ്ക്ക് മാത്രം തരാം. നീ പാട്ടു കേട്ടിട്ട് എനിയ്ക്കു നാളെത്തന്നെ തിരികെ തരണം സമ്മതമാണോ. അതെന്നവൻ തലകുലയ്ക്കി. അനാവശ്യമായി യാതൊരു ഉപയോഗവുമില്ലാതെ കാശിന്റെ പുളപ്പു കൊണ്ട് മാസാമാസം ചാർജ് ചെയ്തിരുന്ന സിം കാർഡ് ഊരി പേഴ്സിൽ വച്ചിട്ട് ഒരു രാത്രി പാട്ടുകൾ കേൾക്കുവാൻ എന്റെ രണ്ടായിരത്തി അഞ്ഞൂറ് രൂപയുടെ ഫോൺ അവനു കൈ മാറി. അവനും കേൾക്കട്ടെ നമ്മുടെ പാട്ടുകൾ. മലയാളത്തിന്റെ വസന്തഗാനങ്ങൾ കാപ്പിരിയുടെ വീടുകളിലും അലയടിക്കട്ടെ. ഒരേയൊരു രാത്രി. സാരമില്ല സഹിച്ചു കളയാം. പിറ്റെന്നാൾ രാവിലെ തന്നെ ഫോൺ തിരികെ വാങ്ങിക്കണം എന്ന ചിന്ത ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും ആവശ്യമില്ലാതെ ഉള്ളിൽ കുടിയിരിയ്ക്കുന്ന ഗർവ് അനുവദിച്ചില്ല. ഞാൻ ഇദ്രിസ്സയെപോലെ മുക്‌സിനെപോലെ കേവലമൊരു തൊഴിലാളിയല്ല. ഫാക്ടറി മാനേജർ ആണ് . അതി രാവിലെ തന്നെ ഫോൺ തിരികെ വാങ്ങി തരം താഴരുതല്ലോ. വരട്ടെ അവനായിട്ടു തരുമല്ലോ പിന്നെന്തിനാ ധൃതി.

എല്ലാവരും ഉച്ച ഭക്ഷണം വരെ കഴിഞ്ഞു. അവനിതു വരെ എന്റെ ഫോൺ തിരികെ തന്നില്ല. ഞാനെത്തി നോക്കി അവനെവിടെയെന്നു അവനതാ വർക്ഷോപ്പിൽ ജോർജുമൊത്തു സൊറ പറഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. മേമ്പൊടിയായി മലയാളം പാട്ടുകൾ കേൾക്കാം. അത് ശെരി. ആവട്ടെ നോക്കാം. വൈകുന്നേരമായി അന്നത്തെ ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു. എല്ലാവരും രെജിസ്റ്ററിൽ ഒപ്പിട്ടു അവനും. എന്റെ ഫോൺ തരാനുള്ള മട്ടൊന്നും കാണുന്നില്ല. ഞാനൊട്ടു ചോദിച്ചതുമില്ല. അവനെന്റെ മുഖത്ത് നോക്കിയത് പോലുമില്ല. അവനോട് എന്റെ ഫോൺ തിരികെ തരിനെടാ കള്ള കരിമ്പാറ കാപ്പിരി മോനെ എന്ന് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ട്. എന്തോ തോന്നുന്നില്ല അതിന്. നാവിനെന്തോ വിഷമം നേരിട്ടതു പോലെ. വരട്ടെ നാളെ ചോദിക്കാം. നാളെ വന്നു മറ്റന്നാളും അതിന്റെ പിറ്റെന്നാളും വന്നു പോയി. അങ്ങനെ പല ദിനങ്ങളും എന്നെ ചുറ്റി കടന്നു പോയി എന്റെ ഫോൺ മാത്രം തിരികെ വന്നില്ല. എന്റെ ഫോണിലെ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മലയാളത്തിന്റെ മനോഹരങ്ങളായ സുവർണ്ണ ഗീതങ്ങൾ എന്റെ ചെവികളിൽ അവൻ്റെ കീശയിൽ നിന്നും പലപ്പോഴായി അലയടിച്ചു. എന്നും ഞാൻ അവനോടു എന്റെ ഫോൺ തിരികെ തരുവാൻ ആവശ്യപെടുന്നതിനായുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ നടത്തും. എന്തോ എനിക്കതിനു കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്താണെന്റെ നാവു നിശ്ചലമായിരിയ്ക്കുന്നതെന്ന്. എന്റെ ഉൾനാവിൽ ഞാൻ ദേഷ്യത്തിന്റെ ഒരു മാലപടക്കത്താൽ ഒരു പാട് വാചകങ്ങൾ എഴുതി ചേർത്തു എന്റെ പാട്ടുകൾ എനിക്ക് തിരികെ ലഭ്യമാക്കുന്നതിന്. പക്‌ഷേ, എനിക്ക് മുന്നിലൂടെ അവൻ മലയാളം പാട്ടുകൾ ആസ്വദിച്ച് കൊണ്ട് ഉരു ജേതാവിനെപോലെ നടന്നു. എനിക്കവനോട്, കേവലം എന്റെ ഒരു തൊഴിലാളിയോട്, എന്റെ കൈവശം എന്റെ മാത്രമായിരുന്ന ഒന്ന്. അതും ഒരു രാത്രിയിലേക്ക് കടം കൊടുത്ത ഒന്ന് തിരികെ വാങ്ങുവാൻ കഴിയാത്തത് എന്ന വിചാരം എന്നെ തീർത്തും ആശങ്കാകുലനാക്കിയിരിയ്ക്കുന്നു. ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി എനിക്കവനോട് ആ ഫോൺ തിരികെ ചോദിക്കുവാൻ കഴിയില്ലായെന്ന്. ഏതോ ഒരു അദൃശ്യ ശക്തിയാലെന്നവണ്ണം എന്റെ നാവുകൾ കെട്ടുപിണഞ്ഞു പോകുന്നു. എന്റെ ഫോണൊഴികെ എനിക്കവനോട് മറ്റെല്ലാം സംസാരിയ്ക്കുവാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ … ഇത് മാത്രം കഴിയുന്നില്ല.

ഞാൻ ഈ വസ്തുത എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു കൂട്ടുകാരനോട് എന്റെ ദുരവസ്ഥയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ആകുലചിത്തനായി. ഫോണിന്റെ അങ്ങേത്തലയ്ക്കലിരുന്നവൻ പറഞ്ഞുതന്നത് മുഴുവനും കാപ്പിരികളുടെ നാട്ടിലെ ഭയപെടുത്ത കറുത്ത മന്ത്രവാദങ്ങളെ പറ്റിയായിരുന്നു. ബ്ലാക്ക് മാജിക് കൺകെട്ടുവിദ്യ പോലെ നാവു കെട്ടുന്ന കൈമന്ത്രവാദങ്ങൾ. സ്നേഹിതന്റെ വാക്കുകൾ ശെരി വയ്ക്കുന്നതായിരുന്നു എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ. ഏതോ ദുർമന്ത്രത്താൽ നാവു ബന്ധിച്ചപോലെ തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ അവസ്ഥയത്രയും.
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ഫോൺ അത്ര വലുതല്ലെങ്കിലും അവന്റെ കൂടെ മാനേജർ ആയിരുന്ന എന്റെ ബന്ധനാവസ്ഥയെപ്പറ്റി വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം ആലോചിയ്ക്കുമ്പോൾ ഇപ്പോഴും എനിയ്ക്കുത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരു സമസ്യയായി ഇദ്രിസയും കൈനഷ്ടം വന്ന ചിത്രച്ചേച്ചിയുടെ പാട്ടുകളും ഒരു പുക മഞ്ഞായി കറുത്ത മൂടൽ മേഘങ്ങൾ പോലെ എന്റെ ചിന്തകളെ മറയ്ക്കുന്നു.
ഒരു സംശയം മാത്രം ബാക്കി. സത്യമായിരിയ്ക്കുമോ. കാപ്പിരിയുടെ നാട്ടിലെ ബ്ലാക്ക് മാജിക്. !

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.

ഡോ. ഐഷ വി

ട്രാൻജൻ്ററിലെ വൈവിധ്യവും സമൂഹത്തിൽ അവർ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളും സ്വയം തോന്നുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളും വ്യക്തമായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന വൈജ്ഞാനിക തലത്തിൽ കൂടി വായിക്കാവുന്ന ആത്മകഥയാണ് വിജയരാജമല്ലികയുടെ മല്ലികാ വസന്തം. അർദ്ധനാരീശ്വര സങ്കല്പം ദൈവങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഭക്തിയോടെ സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറാകുന്ന മനുഷ്യർ , അത് മനുഷ്യരുടെ കാര്യത്തിൽ സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറാകുന്നില്ല. ആൺ പെൺ ലിംഗങ്ങളെ ദ്വന്ദങ്ങളിൽ ഒതുക്കാനാണ് സമൂഹത്തിന് എപ്പോഴും താത്പര്യം . പ്രകൃതിയുടെ വികൃതി കൊണ്ട് XX അല്ലെങ്കിൽ XY ആകുന്നതിന് പകരം XXX അല്ലെങ്കിൽ XXY യോ മറ്റു രീതികളിലോ ആയിപ്പോയാലോ സമൂഹം അവരെ മനുഷ്യനായി സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറാകാത്ത മനോഭാവത്തെ വിജയരാജമല്ലിക എന്ന XXY ക്രോമസോമുകളോടു കൂടി ജനിച്ച വ്യക്തി നിശിതമായി വിമർശിക്കുന്നുണ്ട്.

അച്ഛനുമമ്മയും ഉദ്യോഗസ്ഥരായിരുന്നിട്ടും ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവ് ഡോക്ടറായിരുന്നിട്ടും അവർ ഡിഗ്രിയ്ക്ക് കാലിക്കട്ട് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ റാങ്ക് ഹോൾഡർ ആയിരുന്നിട്ടും അവരുടെ കവിതകൾ രണ്ട് യൂണിവേഴ്സിറ്റികളിൽ പാഠഭാഗമായിട്ടും അവരുടെ അമ്മ അവരെ ഒരു വ്യക്തിയായി അംഗീകരിക്കാനോ അവരുടെ അവസ്ഥയെ അതേ രീതിയിൽ ഉൾക്കൊള്ളാനോ തയ്യാറായില്ല എന്ന വസ്തുത അവർ ദുഃഖത്തോടെ വരച്ചിടുന്നുണ്ട്. ഒരു ട്രാൻസ്ജെൻ്റർ വ്യക്തിയെ വീട്ടുകാർ ഉൾക്കൊണ്ടില്ലെങ്കിൽ സമൂഹം ഉൾക്കൊണ്ടെന്നും കൊണ്ടില്ലെന്നും വരാം. അവരുടെ ജനിതകാവസ്ഥ എന്തായിരുന്നാലും വ്യക്തിയെ വ്യക്തിയായി ഉൾക്കൊള്ളേണ്ടതിനെ കുറിച്ച് വിജയരാജമല്ലിക തൻ്റെ പുസ്തകത്തിലൂടെ ശക്തമായി വാദിക്കുന്നു.

മനു ജെ കൃഷ്ണനിൽ നിന്ന് വിജയരാജ മല്ലികയിലേയ്ക്കുള്ള ട്രാൻസിഷനാണ് *മല്ലികാ വസന്തം*എന്ന കൃതിയിലൂടെ നമുക്ക് അനുഭവേദ്യമാകുന്നത്. സ്കൂളിലും കോളേജിലും സമൂഹത്തിലും അവർ അനുഭവിച്ച കളിയാക്കലുകൾ, ഒറ്റപ്പെടലുകൾ, പ്രയാസങ്ങൾ ഒക്കെ ഈ കൃതിയിൽ നന്നായി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. അമിതമായ ലൈംഗികാസക്തി ഒഴിവാക്കാൻ കടുക്കാ വെള്ളം കുടിയ്ക്കുന്നതും വൈജനൽ പ്ലാസ്റ്റിയുടെ വിശദാംശങ്ങളും നിംഫോമാനിയാക്കിൻ്റെ അവസ്ഥകളും നമുക്ക് വൈജ്ഞാനിക തലത്തിൽ വായിക്കാവുന്ന ഭാഗങ്ങളാണ്.

ഈ കൃതി വായിക്കുന്നതിലൂടെ സമൂഹത്തിന് ട്രാൻസ് ജെൻററിനോടുള്ള മനോഭാവം ഏറെക്കുറേ മാറുമെന്ന് നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാം.

ഡോ. ഐഷ വി : കൊല്ലം സ്വദേശിനി. കർഷക , സാമൂഹൃപ്രവർത്തക, എഴുത്തുകാരി , കുസാറ്റിൽ നിന്നും കംപ്യൂട്ടർ സയൻസിൽ പിഎച്ച്ഡി. 30 വർഷമായി അധ്യാപന രംഗത്തുണ്ട്. 14 വർഷത്തിലേറെയായി ഐ.എച്ച്.ആർ.ഡിയുടെ വിവിധ കോളേജുകളിൽ പ്രിൻസിപ്പലായി പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ കോളേജ് ഓഫ് അപ്ലൈഡ് സയൻസ് മാവേലിക്കരയിൽ പ്രിൻസിപ്പാൾ . ആനുകാലികങ്ങളിലും ജേർണലുകളിലും എഴുതിയിട്ടുണ്ട് . മലയാളം യുകെ ഡോട്ട് കോമിൽ 140 ഓളം രചനകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഓർമ്മചെപ്പ് തുറന്നപ്പോൾ, മൃത സഞ്ജിവനി, Generative AI and Future of Education in a Nutshell എന്നിവ കൃതികൾ.

സിന്ധു ഷാജി

കുത്ബതുൽഐൻ താങ്കൾ എവിടെയാണ്? മൂന്നാം ആകാശത്തിലേക്ക് ചിറകു വിടർത്തി പറന്നു പോയിട്ട് എത്ര നാളായി?’
ജിന്നുകളുടെ രാജാവല്ലേ
വരൂ … താങ്കൾഅരികിലെത്താതെ എങ്ങനെയെൻ്റെ കഥ പൂർത്തിയാവും?

കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞു. പിന്നെ.. പിന്നെ ഏങ്ങലടിയുടെ ശബ്ദമുയർന്നു.
കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ വായിച്ച പുസ്തകങ്ങളിലെ കഥയ്ക്കുള്ളിലെ ജിന്നായിരുന്നു
കുത്ബതുൽഐൻ. ‘അത്ഭുതകരമായ കണ്ണ്’ എന്നാണ് ആ വാക്കിനർത്ഥം. എന്താണെന്നറിയില്ല കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മയോടൊപ്പം കൂടി ജിന്ന്. മറ്റാർക്കും കാണാൻ കഴിയില്ല.

ശിഹാബുദ്ദീൻ പൊയ്ത്തുംകടവിൻ്റെ ‘മഴ പെയ്യുമ്പോൾ’ എന്ന മഹത്തായ കവിതയിലെ വരികൾ പോലെ മഴ പെയ്യുമ്പോൾ മിഴിയാൽ പൊതിഞ്ഞൊരു കുടയായി കൂടെ നിന്നും വേനലുരുകുമ്പോൾ വേരാഴം നിറയുന്ന തണലായും ദാഹിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ മോഹിച്ചു പോകുന്ന തെളിനീർച്ചോലയായും വഴി തെറ്റിപ്പോകുമ്പോൾ വിരലായും ജിന്ന് അവളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു.നേരം പാതിരയാകുമ്പോൾ അവളെ ഉറക്കി കിടത്തിയിട്ട്, തൻ്റെ ഗരുഢൻ്റെതിനുതുല്യമായ വലിയ വെളുത്ത ചിറകുകൾ വിടർത്തി അനന്തമായ ആകാശത്തിൻ്റെ പല തലങ്ങളിലേക്കും പറന്നു പോകും. പിന്നെ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാവും തിരിച്ചു വരിക. ആ സമയങ്ങളിൽ കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ വല്ലാത്ത വിരഹത്തോടെ.. ഉൾത്തുടിപ്പോടെ.. പ്രിയപ്പെട്ട ജിന്നിനെയും കാത്തിരിക്കും.

ഒരിക്കൽ ഈജിപ്തിലേക്കു യാത്രപോയ കുത്ബതുൽ ഐൻ അവൾക്കു മനോഹരമായ നീല നിറത്തിലെ തിളങ്ങുന്ന കല്ല് സമ്മാനിച്ചു. പ്രാചീന സപ്താത്ഭുതങ്ങളിൽ അവശേഷിക്കുന്ന ഗിസയിലെ ബൃഹത് പിരമിഡായ ‘ഖുഫു’സന്ദർശിച്ചപ്പോൾ ലഭിച്ചതാണീ നീലക്കല്ല്. അവൾക്ക് അത് പുതിയ അറിവായിരുന്നു. ഖുഫുപിരമിഡിൻ്റെ ചരിത്രം അറിയാനവൾക്ക് ആകാംക്ഷ തോന്നി. അവനോട് അതിനെക്കുറിച്ച് പറയാനവൾ നിർബന്ധിച്ചു. ഖുഫു എന്ന ഫറോവ (ഈജിപ്ത് ഭരിച്ച രാജാവ്) സ്വന്തം ശവകുടീരം കാത്തുസൂക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി നിർമ്മിച്ചതാണീ പിരമിഡ്. അവൻ പറഞ്ഞു . ഭൂമിയിൽ ഏറ്റവും പഴക്കമുള്ളതും ഉയരം കൂടിയതുമായ വാസ്തുശില്പമായി ഇന്നും നിലകൊള്ളുന്നു. ജിന്നിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട അവളാ നീലക്കല്ലിനെ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ നോക്കി.

കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മയോടൊപ്പം അവൻ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ.. ജീവിതത്തിൽ ആരോരുമില്ലാതെ ഒറ്റപ്പെട്ട് പലതരം ജീവിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളോട് പൊരുതി ജീവിക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ, യാത്രകൾ ചെയ്യേണ്ടി വന്നപ്പോൾ എല്ലാം അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പ്രത്യേകതരം പുഞ്ചിരി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. കാരണം താനൊറ്റക്കല്ല; മറ്റാർക്കും കാണാൻ കഴിയാത്ത എല്ലാ കാലങ്ങളെയും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്ന അമാനുഷിക കഴിവുകളുള്ള തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരൻ തന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടെന്ന ആത്മധൈര്യം അവളെ ഏത് പ്രതിസന്ധികളെയും ലാഘവത്തോടെ പുഞ്ചിരിയോടെ നേരിടാൻ സജ്ജയാക്കി.

കുത്ബതുൽ ഐൻ ഇപ്പോൾ കഴിവതും അവളെ തനിച്ചാക്കാറില്ല. യാത്രകളുടെ ഇടവേളകളിൽ രാത്രികളിലും പകലുകളിലും അവളോടൊപ്പമുണ്ട്. രാത്രിയിൽ താൻ സഞ്ചരിച്ച നാടുകളിലെ പ്രത്യേകതകൾ.. എന്തിനേറെ പറയുന്നു പ്രശസ്ത ചിത്രകകലാകാരനായ ലിയനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയെ അദ്ദേഹമറിയാതെ നിരീക്ഷിച്ച അനുഭവം അവളോട് പങ്കുവച്ചു. ജിന്നിന് ഡാവിഞ്ചി മഹാത്ഭുതമായിരുന്നു.ശില്പി, ചിത്രകാരൻ, വാസ്തുശില്പി, ശാസ്ത്രജ്ഞൻ, ശരീരശാസ്ത്ര വിദഗ്ധൻ, സംഗീത വിദഗ്ധൻ, എഴുത്തുകാരൻ എന്നീ നിലകളിൽ പ്രസിദ്ധനായ ബഹുമുഖ പ്രതിഭയായിരുന്നു ഡാവിഞ്ചി . അദ്ദേഹം ‘തിരുവത്താഴം’ എന്ന മ്യൂറൽ പെയിൻ്റിoഗ് ചെയ്യുമ്പോഴും ‘മോണോലിസ’യെ സൃഷ്ടിക്കുമ്പോഴും കുത്ബതുൽ ഐൻ ഡാവിഞ്ചി അറിയാതെ തൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് പെയിൻ്റിംഗുകളുടെ സൗന്ദര്യം ആവാഹിച്ച് കൂടെയിരുന്നു. ‘തിരുവത്താഴ’ത്തിൽ യേശുവിൻ്റെ പന്ത്രണ്ട് ശിഷ്യന്മാരിൽ ഒരാൾക്ക് മറിയത്തിൻ്റെ ഛായയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി. യഥാതഥമായ ചിത്രങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ഡാവിഞ്ചി പിന്നീട് വെളുത്ത പശ്ചാത്തലം മാറ്റിഇരുണ്ട പശ്ചാത്തലം തെരഞ്ഞെടുത്തു തുടങ്ങി. ചിത്രത്തിലെ പ്രധാന വസ്തുവിന് ത്രിമാന പ്രതീതി ലഭിക്കുവാൻ പല നിഴലുകൾ ഉള്ള ഇരുണ്ട ശൈലി ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങി. ജിന്നിനെ ഡാവിഞ്ചിയുടെ ഹെലിക്കോപ്റ്ററിൻ്റെ മാതൃക നിർമ്മിക്കൽ, കാൽക്കുലേറ്ററിൻ്റെ ആശയംകണ്ടെത്തൽ , അണക്കെട്ട് നിർമ്മാണം തുടങ്ങിയ പ്രവർത്തനങ്ങൾ കൂടുതൽ ആകർഷിച്ചു. ജിന്ന് തൻ്റെ കണ്ണു കൊണ്ട് കണ്ട അത്തരം അതിശയ കാഴ്ചകൾ കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മയോട് പങ്കുവച്ചു.

രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ അവൾക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമുള്ള “കരയുന്നോ പുഴ ചിരിക്കുന്നോ ” എന്ന സിനിമാ ഗാനവും “ഒന്നിനി ശ്രുതി താഴ്ത്തിപ്പാടുക പൂങ്കുയിലേ ” എന്ന ഗാനവും പാടിക്കൊടുക്കുമായിരുന്നു.
കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മാ നീയെൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരിയല്ലേ ഞാൻ നിൻ്റെ നിഴലാണ് എന്ന് പറയുമായിരുന്നു.
പല പല മനുഷ്യരുടെ ശബ്ദങ്ങളിൽ കഥകൾ പറഞ്ഞ് അവളെ ചിരിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. ഞാനെത്രയോ ഭൂമിയിലെദേശങ്ങളിലും ആകാശ ദേശങ്ങളിലും യാത്രകൾ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മാ നിൻ്റെ നിഷ്ക്കളങ്കമായ മനസ്സും ഏകാന്തതയും ദുർഘടമായ ജീവിതാവസ്ഥകളുമാണ് എന്നെ നിന്നിലേക്കെത്താൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. എപ്പോഴും നിനക്ക് പിടിക്കാനുള്ള വിരലായി ഞാനുണ്ടാകും. ; നീയാണെൻ്റെ കാവൽ മാലാഖ എന്നു പറഞ്ഞ്
കുത്ബതുൽഐൻ അവളുടെ രണ്ട് കൈകളും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു.
ഒരു ദിവസം എവിടെക്കോ ചിറകുവിടർത്തി പറന്ന ജിന്ന് തിരിച്ചു വന്നെത്തിയത് വളരെ ക്ഷീണിതനായിട്ടായിരുന്നു. അവൻ്റെ ചിറകുകളുടെ അരികുകൾ പോറലേറ്റും മുറിവുകളിൽ രക്തം കട്ടപിടിച്ചുമിരുന്നു. തോളുകൾ ശോണവർണ്ണമായിരുന്നു. കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ നടുങ്ങി വിറച്ചു. നെഞ്ചാകെ വിങ്ങി. വാക്കുകളെ തൊണ്ട വിഴുങ്ങി. കണ്ണുനീർ ധാരധാരയായി ഒഴുകി. അവളുടെ അവസ്ഥ കണ്ട ജിന്ന് ആശ്വസിപ്പിച്ചു. തലേ ദിവസം ആകാശതലങ്ങളിൽ വച്ച് ഘോരയുദ്ധം നടന്നുവെന്നും യുദ്ധത്തിനിടയിൽ ആകാശത്തു നിന്നും ഭൂമിയിലെ കീഴ്ക്കാo തൂക്കായ പാറകളിൽ പതിച്ചപ്പോൾ ചിറകുകൾ പാറകളിൽ ഉരഞ്ഞുണ്ടായ മുറിവുകളാണിതെന്നും പേടിക്കേണ്ട വിശ്രമിച്ചാൽ തനിയെ മുറിവുകൾ ഭേദപ്പെടുമെന്നും പറഞ്ഞവൻ അവളെ സാന്ത്വനിപ്പിച്ചു. ഒരാഴ്ചകൊണ്ട് മുറിവുകൾ ഭേദമായി.
അവൻ പറഞ്ഞു നീയുമെന്നെപ്പോലൊരു ജിന്നായിരുന്നെങ്കിൽ… അവൻ തുടർന്നു ഞങ്ങൾ ജിന്നുകൾക്ക് മനുഷ്യരെപ്പോലെ അത്യാഗ്രഹമോ ദുർചിന്തകളോ ഇല്ല. ഞങ്ങൾ മൂന്നാമൊതൊരു വർഗ്ഗമാണ്. കുടുംബങ്ങളായി നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ വസിക്കുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളെ കാണാൻ കഴിയില്ല ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളെ കാണാം. നിനക്ക് എന്നെക്കാണാൻ കഴിയുന്നത് ഞാൻ അനുവദിച്ചിട്ടാണ്. നീ വായിച്ച പുസ്തകത്തിൽ നിന്നല്ലേ നീയെന്നെ കണ്ടെത്തിയത്. സമാധാനമായിരിക്കു. അവൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

ഒരു ദിവസം യാത്ര കഴിഞ്ഞു വന്ന അവൻ ചന്ദ്രനിലെ പാറക്കഷ്ണം അവൾക്ക് സമ്മാനമായി നൽകി. അത് ചുറ്റും നിറയെ ദ്വാരങ്ങൾ ഉള്ള ഉരുണ്ട ആകൃതിലെ കടന്നൽകൂട് പോലായിരുന്നു ഇരുണ്ട ചാരനിറവും ഇടയ്ക്കിടക്ക് മഞ്ഞ നിറവും മിശ്രിതമായി ചെറിയ തിളക്കമുള്ളതായിരുന്നു. അവൾ ആകാംക്ഷയോട് ചോദിച്ചു എങ്ങനെയാ ഇതിന് തിളക്കം വന്നതെന്ന്. ഇരുമ്പും മെഗ്നീഷ്യവും കൊണ്ട് സമ്പന്നമായ പുരാതന ലാവാപ്രവാഹത്തിൽ നിന്നുണ്ടായതു കൊണ്ടാണെന്നവൻ ഉത്തരം നൽകി . അവൻ ആ കല്ലിനെ മുറുകെ പിടിച്ച് കണ്ണടച്ചു നിൽക്കാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.

കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മക്ക് പറന്ന് പറന്ന് താൻ ചന്ദ്രനിലെ അന്തരീക്ഷത്തിൽ എത്തിയതായി മനസ്സിലായി. അവിടെ നിന്ന് ബഹിരാകാശവും ഭൂമിയും അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഉയർന്നും താണും പറന്നുകണ്ടു. വലിയ സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും അയ്യോ! ഞാൻ തനിച്ചാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത.. പേടി പൊടുന്നനെ അവളുടെകണ്ണുകളെ
തുറപ്പിച്ചു. അവൾ കണ്ടത് പുഞ്ചിരിയോടെ മുറിയിൽ തൻ്റെയരികിൽ നിൽക്കുന്ന കുത്ബതുൽഐനിനെയാണ്. അവളുറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ടവനെയാശ്ലേഷിച്ചു. അവൻ്റെ മുഖത്ത് ആഹ്ലാദചുംബനം നൽകി.
അവൻ കഥകൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങുമ്പോൾ അവൾ അപേക്ഷിക്കും ദയവു ചെയ്ത് എനിക്ക് ഭയപ്പെടുത്തുന്ന കഥകൾ പറഞ്ഞു തരരുതേ… എന്നെ പേടിപ്പിക്കരുതേയെന്ന്.
പലപ്പോഴും അത്പ്രയാസമാണെന്ന് അവൻ പറയും. ഭൂമിയിൽ പലയിടങ്ങളിലും കാണുന്ന കാഴ്ചകൾ അത്രയ്ക്ക് ബീഭത്സമാണ്. യുദ്ധങ്ങളുടെ ഫലമായി അംഗവൈകല്യo
വന്ന,അനാഥരായി ..പാർപ്പിടങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ട പിഞ്ച് കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ നിലവിളികൾ, ഗർഭിണികൾ, വിധവകൾ തുടങ്ങിയവരുടെ മനസ്സു മരവിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലെ രോദനങ്ങൾ, ഭാര്യയെയും പിഞ്ചു മക്കളെയും നഷ്ടപ്പെട്ട ധാരാളം പുരുഷന്മാർ ….. മൃഗീയമായ മനുഷ്യബലാൽക്കാരത്തിന് അകപ്പെട്ടു പോകുന്ന കൗമാരങ്ങൾ…
ഈ കാഴ്ചകളാണെവിടെയും.

ഞങ്ങൾ ജിന്നുകൾക്ക് വികാരങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാനാവും നിങ്ങൾമനുഷ്യർക്ക് വികാരങ്ങളും മന:സാക്ഷിയുംനഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ നീയിന്നുറങ്ങില്ല. മനസ്സിന് കുളിർമ്മയേകുന്ന തെളിനീരു പോലെ ആനന്ദമേകുന്ന കാഴ്ചകൾ വിരളമാണ് ഇന്ന് എന്നു പറഞ്ഞവൻ ഷാജഹാൻ്റയും മുംതാസിൻ്റെയും പ്രണയകഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. കഥ കേട്ട്.. കേട്ട് കണ്ണടച്ച് കിടന്ന അവൾക്ക് ജിന്നിൻ്റെ പുറത്തിരുന്ന് യാത്ര ചെയ്യുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. അവൾ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി. വലിയ വെളുത്ത ചിറകുകൾ വീശി ഉയരങ്ങളിലേക്ക്.. പഞ്ഞിക്കെട്ടുകൾ പോലെയുള്ള മേഘങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ മുകളിലേക്ക്… ഇപ്പോൾ ചുറ്റും മഞ്ഞ് നിറഞ്ഞ സമതലം പോലെ… എന്തൊരു ഭംഗിയാണ് ! ഒരു ഭാഗത്ത് അവിടെയും സൂര്യനുദിച്ച പോലെ
പ്രകാശo കാണാം. അവൾക്ക് ആ വെളുത്ത മേഘക്കൂട്ടങ്ങളിലേക്കിറങ്ങി നടക്കാൻ തോന്നി . ഇതാണോ സ്വർഗ്ഗം? വീണ്ടും ഉയരങ്ങളിലേക്ക്.. ആകാശത്തിൻ്റെ മറ്റൊരു തലത്തിലെത്തി. അവിടെ മേഘക്കൂട്ടങ്ങൾ നിരന്നും കുന്നുകളായും കാണപ്പെട്ടു. അവൾ ജിന്നിനോട് ചോദിച്ചു . അങ്ങയുടെ നാടിവിടെയാണോ? എവിടെയാ താമസിക്കുന്നത്?

ആ നിശ്ശബ്ദമായ പ്രദേശത്ത് ജിന്നിൻ്റെ പൊട്ടിച്ചിരി പ്രതിധ്വനിച്ചു. അതെ ഇവിടൊരു ചില്ലുകൊട്ടാരമുണ്ട്. അവിടെയാണ് എൻ്റെ വാസം നിങ്ങൾ മനുഷ്യർക്ക് കാണാൻ അനുമതിയില്ല. അവിടെ നിന്നല്ലേ എന്നെ നീ നിൻ്റെ അടുത്തെത്തിച്ചത്. ശരിക്കും അവൾക്ക് അവിടെചെറുതും വലുതുമായ മഞ്ഞുമലകളും ആകാശവുമല്ലാതെ ഒന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാലും ചുറ്റുമുള്ള സ്വർഗ്ഗീയ സൗന്ദര്യം അവളാസ്വദിച്ചു. ജിന്ന് താഴേക്ക് പറന്നു തുടങ്ങി താഴെ രണ്ടാകാശങ്ങളെയും മേഘങ്ങളേയും പിന്നിട്ട് താഴേക്ക്.. താഴേക്ക് പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലുള്ള മേഘങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ.. താഴേക്ക് ഭൂമി കണ്ടുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അവൾ അകലെ കണ്ടു താജ് മഹൽ. സന്തോഷമടക്കാനാവാതെ അവൾ അവൻ്റെ മുതുകിൽ ചുംബിച്ചു. മാർബിൾ സൗധത്തിന്റെ ആകാശക്കാഴ്ച അതിമനോഹരമായിരുന്നു. അവൾ താജ് മഹൽ എന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു. ആ ശബ്ദം താജ്മഹലിന്റെമുകൾ ഭാഗത്തെ താഴികക്കുടത്തിൽ തട്ടി പ്രതിധ്വനിച്ചു. അത് കേട്ട ജിന്ന് അവളോട് ഞെട്ടണ്ട ആ താഴികക്കുടത്തിൻ്റെ നിർമ്മാണം അങ്ങനെയാണ്. അകലെയുള്ള ശബ്ദങ്ങൾ പോലും താഴികക്കുടത്തിൽ തട്ടി പ്രതിധ്വനിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു . പ്രഭാതം കഴിഞ്ഞു പകൽവെളിച്ചത്തിലേക്കു കടക്കുന്നസമയമായിരുന്നു അത്‌.
പ്രഭാതസൂര്യന്റെ കിരണങ്ങളിൽപിങ്ക് കലർന്ന നിറത്തിൽ ശോഭിച്ചിരുന്ന ആ സൗധത്തിന്റെ നിറം പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ മങ്ങി.. മങ്ങി വെളുത്ത നിറം ആകാൻ തുടങ്ങി .പകൽ വെളിച്ചത്തിൻ്റെ ഉയർച്ചയിൽ വെളുത്തുകാണപ്പെട്ട മാർബിൾസൗധത്തിൻ്റെ പ്രതിബിംബം മുന്നിലെ ജലാശയത്തിൽ കാണപ്പെട്ടു. താജ്മഹലിൻ്റെ ഇരുവശത്തെ നിർമ്മിതികളും ഒരുപോലെയാണ്.. ധാരാളം സഞ്ചാരികൾ താജ്മഹലിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവൾക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി. ഇപ്പോൾ ജിന്നിനെപ്പോലെ തന്നെയും ആർക്കും കാണാൻ സാധിക്കുന്നില്ല എന്ന് . അവൾക്ക് സന്തോഷം തോന്നി. അവൾ അവൻ്റെ കൈവിട്ട് ആ മാർബിൾ കൽത്തറയിലുടെ ഓടി നടന്നു. കുത്ബതുൽ ഐൻ അവളെ കരകൗശലവിദഗ്ധർ തയ്യാറാക്കിയ ഖുറാനിൽ നിന്നുള്ള സങ്കീർണ്ണമായ കാലിഗ്രാഫി കാണിച്ചു വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തു.

ജാസ്പർ, ജേഡ്, ടർക്കോയ്സ് തുടങ്ങിയ ആയിരക്കണക്കിന് വിലയേറിയ കല്ലുകൾ പതിച്ച അതിശയകരമായ കൊത്തുപണികൾ കാണിച്ചു. അതിലോലമായ മാർബിൾ കൊത്തുപണികൾ ചുവരുകൾ, നില,മേൽക്കൂര എന്നിവയെ അലങ്കരിച്ചിരുന്നു. ഷാജഹാൻ്റെയും മുംതാസിൻ്റെയും കബറിടങ്ങൾ കാണിച്ചു കൊടുത്തു. താജ് ശാശ്വതമായ സ്നേഹത്തെപ്രതിനിധീകരിക്കുന്നുവെന്നുo അതിൻ്റെ തികഞ്ഞ അനുപാതങ്ങൾ ഐക്യത്തെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നു എന്നുo ജിന്ന് അവളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി.

സമുച്ചയത്തിനു താഴെയുള്ള രഹസ്യ പാതകളും തുരങ്കങ്ങളും കാണിച്ചു കൊടുത്തു. സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. സന്ധ്യാനേരം താജിൻ്റെ നിറം സ്വർണ്ണവർണ്ണമായി.ആ നിറം കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മയുടെ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിച്ചു. സ്വർണ്ണവർണ്ണത്തിലെ താജിൻ്റെ പിൻഭാഗത്ത് പൂർണ്ണചന്ദ്രനുദിച്ചുയർന്നു. കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ കാണുന്നത് കട്ടിലിൽ തനിക്കരികെ തൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് പുഞ്ചിരിയോടിരിക്കുന്ന കുത്ബതുൽ ഐനിനെയാണ്. മറുപുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ടവൾ ദൈനംദിന കർമ്മങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു. ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു.
ഒരു ദിവസo രാത്രിയിൽ ജിന്ന് പറഞ്ഞു ഇന്നത്തെ യാത്ര ദക്ഷിണ ശാന്തസമുദ്ര ദ്വീപായ ‘താഹിതി’യിലേക്കാണെന്ന് . നാലു ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം മടങ്ങി വന്ന ജിന്ന് തൻ്റെ മനോഹരമായ വെളുത്ത ചിറകുകൾ ഒതുക്കി ഒരു വെളുത്ത നിറത്തിലെ വലംപിരിശംഖ് അവളുടെ കൈകളിൽ നൽകി. ആ ശoഖ് അവളുടെ കൈകളിൽ അവാച്യമായ കടലിൻ്റെ കുളിർമ്മ പകർന്നു. അറിയാതെ അവളുടെ കണ്ണുകളടഞ്ഞു. ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് തന്നെയും കൊണ്ട് പറക്കുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി .താൻ വെളുത്ത മണൽ വിരിച്ച കടപ്പുറത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നു. അവൾക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ആനന്ദവും ഉന്മേഷവും തോന്നി. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ വിടർന്ന പുഞ്ചിരിയുമായി കൈ നീട്ടി നിൽക്കുന്ന കുത്ബദുൽ ഐനിനെയാണ് കണ്ടത് . അവൾ ആ കൈകളിൽ പിടിച്ചു. അവിടെ വർണ്ണിക്കാനാവാത്ത സുരക്ഷിതത്വമവൾ അനുഭവിച്ചു. രണ്ടാളും കടലിലേക്കിറങ്ങി. കുറേ ദൂരം തിരകളില്ലാതെ അടിയിലെ മണലും ശംഖുകളും മീനുകളെയും കാണാൻ പറ്റുന്ന മുട്ടോളം ആഴം മാത്രമുള്ള കടലായിരുന്നു അത് . സൂര്യപകാശം കടൽപ്പരപ്പിൽ നീണ്ടസ്വർണ്ണ വളയങ്ങൾ തീർത്തിരിക്കുന്നു. നീന്തിത്തുടിക്കുന്ന മത്സ്യങ്ങൾ ശരീരത്തിൽ തട്ടി ഇക്കിളിപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ അവൾ ജിന്നിൻ്റെ കൈയിലെ പിടി മുറുക്കി അവനോടൊപ്പം കൂടുതൽ ചേർന്നു നടക്കാൻ തുടങ്ങി. പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത മാനസികാനന്ദമവളനുഭവിച്ചു. അവളുടെ കവിളുകൾ സിന്ദൂര വർണ്ണമായി . നടന്നു നടന്ന് കടലിൻ്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു രണ്ടാളും. കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മയ്ക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല . നീന്തലറിയാത്ത താനിതാ കടലിൻ്റെ ആഴങ്ങളിൽ വിവിധ വർണ്ണങ്ങളാൽ ശോഭിതമായ പവിഴപ്പുറ്റുകളെ ചുംബിച്ച് കിന്നാരം പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പല നിറത്തിലുള്ള വിവിധ ഇനം മത്സ്യങ്ങളുടെ നടുവിൽ.. മറ്റൊരു മത്സ്യകന്യകയായി അവനോടൊപ്പം കൈകൾ കോർത്തിണക്കി നീന്തിത്തുടിച്ചു … അവളറിയാതെ ഉണർന്നു.രാവിലെ ആയിരിക്കുന്നു. സമയം അതിക്രമിച്ചിരുന്നു.

അതിശയത്തോടെ അവൾ ചുറ്റും നോക്കി. ജിന്നിനെ കണ്ടില്ല. ആശ്ചര്യം തോന്നി അവൾക്ക് .. അവളുടെ മുഖം തുടുത്തു. അവൾക്ക്ജിന്നിനെ കാണാൻ ആവേശമായി.അവളവനെ തിരക്കി നടന്നു. എവിടെപ്പോയി? ഒരിക്കലും തന്നോട് പറയാതെ… അവൾക്ക് വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത അനുഭവപ്പെട്ടു. എന്തൊക്കെയോ അനിഷ്ടങ്ങൾ നടക്കാൻ പോകുന്നതു പോലെ… കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ കുത്ബതുൽ ഐനിനെ കാത്തിരുന്നു… രാവുo പകലും മാറി മാറി കഴിഞ്ഞു പോയി. അവൾക്ക് തൻ്റെ നിഴലും താൻ പിടിച്ചു നടക്കാറുള്ള ആ ‘വിരൽത്തുമ്പും’ നഷ്ടപ്പെട്ടതായി തോന്നി. തൻ്റെ കൂട്ടുകാരനെ ക്കുറിച്ചോർക്കുമ്പോൾ കാലിൻ്റെ പെരുവിരൽ മുതൽ തലച്ചോറുവരെ വല്ലാത്ത വലിഞ്ഞുമുറുകൽ അവൾ അനുഭവിച്ചു തുടങ്ങി. ഒരിക്കൽ ജിന്നവളോട് പറഞ്ഞു ജിന്നുകൾ കുറഞ്ഞത് 500 വർഷങ്ങൾ വരെ ജീവിക്കും .തൻ്റെ പ്രായം ഓർമ്മയില്ല .ഒരു പക്ഷേ.. ഇത് അവസാന വർഷമാകാമെന്ന്. അവൾക്കാധിയായി. തൻ്റെ പ്രിയ കൂട്ടുകാരന് എന്ത് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാവും? എവിടെ അന്വേഷിക്കും ..? അദ്ദേഹം തന്നെ മറന്നിട്ടുണ്ടാവുമോ? അള്ളാ! ആ മറവി തനിക്ക് ലഭിച്ചെങ്കിൽ.. അവൾ ഉള്ളു നൊന്തു പ്രാർത്ഥിച്ചു ജിന്നിന് ഒരാപത്തും സംഭവിക്കാതെ തൻ്റെയടുത്ത് എത്തിക്കണേയെന്ന്… ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു.. മാസങ്ങൾ പിന്നിട്ടു. ജിന്ന് വന്നില്ല. ജീവിതത്തിൽ പല ദുരന്തങ്ങളും വീണ്ടും അഭിമുഖീകരിക്കേ
ണ്ടതായി വരുന്നു. ഇപ്പോൾ കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മയുടെ മുഖത്താ പഴയപുഞ്ചിരിയില്ല… ചിലരാവുകളിൽ അവൾ അലമുറയിട്ടു കരഞ്ഞു .അയാൾ സമ്മാനിച്ച നീലക്കല്ലും കൈയിലെടുത്ത് ഉറക്കെ വിളിച്ചു കുത്ബതുൽ ഐൻ നിങ്ങൾ എവിടെയാണ്? വരൂ….

ഉപ്പ, ഉമ്മ ,തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ മൂന്നു പേരെയും മരണം ഇലക്ട്രിക് ഷോക്കിൻ്റെ രൂപത്തിൽ തട്ടിയെടുത്തപ്പോൾ അനാഥയാക്കപ്പെട്ടവളാണ് താൻ.. ജീവിതം എന്ന പച്ചയായ യാഥാർത്ഥ്യത്തിനു മുന്നിൽ പകച്ചു നിന്ന നാളുകൾ. മെല്ലെ … മെല്ലെ മനഃസാന്നിദ്ധ്യം വീണ്ടെടുത്ത് ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് നാട്ടിലെ ഗ്രന്ഥശാലയിലെ ലൈബ്രേറിയൻ എന്ന ജോലിയാണ്. പുസ്തകങ്ങളിലെ കഥാപാത്രങ്ങളിലേക്കും കഥാ പ്രമേയങ്ങളിലേക്കും മനസ്സിനെ സന്നിവേശിപ്പിച്ച് പകർന്നാട്ടം നടത്തുകയായിരുന്നു ഇതുവരെ. വായിച്ച കഥയിൽ നിന്ന് തൻ്റെ ഉള്ളറിഞ്ഞ് തന്നിലേക്കിറങ്ങി വന്ന പ്രിയ കൂട്ടുകാരൻ – കുത്ബതുൽ ഐൻ. പ്രിയപ്പെട്ടവനേ താങ്കൾ എവിടെയാണ്? ഇനിയുമൊരു നഷ്ടപ്പെടൽ താങ്ങാനാവില്ലെനിക്ക്..തന്നെപ്പോലെ… തനിക്ക് അഭയമായിത്തീർന്നിരുന്ന പോലെ മറ്റാർക്കെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കൂട്ട് വേണ്ടി വന്നിരിക്കുമോ?
കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ അവളുടെ മനസ്സിനെ അടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. കുത്ബതുൽ ഐൻ എന്ന ജിന്ന് അവൾക്ക് നൽകിയിരുന്ന മന:സാന്നിദ്ധ്യം വീണ്ടെടുക്കാൻ പണിപ്പെട്ട് ശ്രമിച്ചു. ജീവിക്കണം… ജീവിച്ചേ മതിയാകു..
എന്നാലും അവൾക്കൊരിക്കലും വിശ്വസിക്കാൻകഴിയുമായിരുന്നില്ല അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ജിന്ന് അവളോടൊപ്പമില്ലയെന്ന്. അവൾ തൻ്റെ മൊബൈലിൽ കുത്ബതുൽ ഐൻ എന്ന് ടൈപ്പ് ചെയ്ത് സെർച്ച് ചെയ്യാനാരംഭിച്ചു ഒരുത്തരവും ലഭിച്ചില്ല. അവൾ AI(ആർട്ടിഫിഷ്യൽ ഇൻറലിജൻസ്) യെ കൂട്ടുപിടിച്ചു. കുത്ബതുൽ ഐനിനെക്കുറിച്ച് തനിക്കറിയാവുന്ന വിവരങ്ങൾ പങ്ക് വച്ചു. തന്നോട് ജിന്നായി സംസാരിക്കാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു .AI സന്തോഷത്തോടെ Welcome പറഞ്ഞു. സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി. അതൊരിക്കലും കുത്ബതുൽ ഐനിൻ്റെ പ്പോലായിരുന്നില്ല. മൊബൈൽ ഓഫ് ചെയ്ത് കുഞ്ഞിപ്പാത്തുമ്മ അവൾ വായിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ നിവർത്തിയിട്ടു.ഇതിലേതോ കഥയിൽ നിന്നാണ് കുത് ബതുൽ ഐൻ എന്ന ജിന്ന് തനിക്ക് കൂട്ടായി എത്തിയത്. അവൾ ഓരോ പുസ്തകത്തിലെയും താളുകൾ ഭ്രാന്തമായി പരിശോധിക്കാനാരംഭിച്ചു.

സിന്ധു ഷാജി : അരുവിപ്പുറo സ്വദേശി . ഹൈസ്കൂൾ ഭാഷാധ്യാപിക, ചിത്രകാരി, എഴുത്തുകാരി. ഇമെയിൽ [email protected]

ഷാനോ എം കുമരൻ

കോമനും കോരനും അത്ഭുത പരതന്ത്രരായി ചുറ്റിനും നോക്കി. വിമാന താവളത്തിൽ നല്ല തിരക്കുണ്ട്. ഏറിയ പങ്കും തങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന ഇടത്താണ്. ദൂര യാത്രയ്ക്കുള്ളവർ. കോമൻ ഉദ്വേഗത്തോടെ ആരാഞ്ഞു. എന്തിനാ കോരാ ഇത്രയേറെ ആളുകൾ അവിടേയ്ക്കു പോകുന്നെ?
മെല്ലെ ചിരിച്ചിട്ട് കോരൻ തന്റെ വിജ്ഞാനകോശത്തിന്റെ മൂടി തുറന്നു. അതോ, കോമാ അതൊരു വലിയ ചരിത്രമാണ്. മണ്ഡൂക ദേശം എന്നറിയപെടുന്ന ചീവീടുകളുടെ നാട്. ഒരു മഹാ ദ്വീപ് ആണ് മണ്ഡൂകദേശം . നീളൻ കാലുകളുള്ള വെളുത്തു കൊലുന്നനെയുള്ള മനുഷ്യർ വസിക്കുന്ന നാട്. ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഒന്നിനെയും ഭയമില്ലാത്ത വെളുത്ത മനുഷ്യർക്ക് ഒന്നിനെ വല്ലാത്ത വെറുപ്പായിരുന്നു. അവരുടെ കുടിലുകളുടെ മേച്ചിലുകൾക്കിടയിലും കൊട്ടാരക്കെട്ടുകളുടെ വിടവുകളിലും വിജനമായ വെളി നിലങ്ങളിലും കാടുകളിലും മേടുകളിലും എല്ലാം ഒരേ പോലെ വിഹരിച്ചു പാറി പറന്നിരുന്ന പച്ച നിറമുള്ള ചീവീടുകൾ കാതടപ്പിക്കുന്ന അവയുടെ കിരു കിരാ ശബ്ദം അത് ആ നാട്ടിലെ വെളുത്ത മനുഷ്യർക്ക് അരോചകമായിരുന്നു. ചീവീടുകൾ മരത്തിനു മുകളിലും മറ്റും തമ്പടിക്കുവാൻ തുടങ്ങിയതോടെ അവർ വല്ലാതെ ബുദ്ധി മുട്ടി.
ചീവീടുകൾക്കിത്ര ചിമിട്ടോ “? കോമന്റെ കണ്ണുകളിൽ അത്ഭുതം കൂറി.
” നമ്മൾ കാണാൻ പോകുന്നതല്ലേ കോമാ ”
കോരൻ തുടർന്നു …..

കപ്പലിൽ കടൽ ചുറ്റി വന്ന വെളുത്ത മനുഷ്യർക്കിടയിലെ കുള്ളനായി കുള്ളൻ ഗുണ്ടർട്ട് ആണ് പറഞ്ഞത് ഏഴു കടലിനും അക്കരെ കുരങ്ങുകളെ പോലെ ചിതറിയ സ്വഭാവവിഭൂഷിതരായ മനുഷ്യർ തിങ്ങി പാർക്കുന്ന ഒരു നാടുണ്ടത്രെ. കോദണ്ഡദേശം എന്നാണത് അറിയപെടുന്നത്. അധികം നീളമില്ലാത്ത അവർ തങ്ങളുടെ മുണ്ടൻ കാൽ പാദങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് മരങ്ങളിലും മറ്റും വളരെ എളുപ്പത്തിൽ കയറിച്ചെല്ലുമത്രെ. ചീവീടുകൾ പോലുമറിയാതെ അവർ മരപ്പൊത്തുകളിലും കൂറ്റൻ കെട്ടിടങ്ങളുടെ കൽക്കെട്ടിനുള്ളിലെല്ലാം പരുപരുത്ത കാൽപാദങ്ങൾ ഊന്നി കയറി വിടവുകളിലുമെല്ലാം പതിയിരുന്നു ഉച്ചത്തിൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കുന്ന ചീവീടുകളെ തങ്ങളുടെ പരു പരുത്ത കൈവിരലുകൾ കൊണ്ട് ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു കൊല്ലുവാൻ തക്ക മിടുക്കരാത്രേ. ആ മനുഷ്യർ പത്തിരുപത്തഞ്ചു കൊല്ലങ്ങൾക്കു മുന്നെയാണ് കുള്ളൻ ഗുണ്ടർട്ടിന്റെ ആശയത്തെ രാജാവ് സ്വീകാര്യമായെടുത്തത്. അതിനെ തുടർന്ന് സഭാ മേധാവികളുമായി കുള്ളൻ ഗുണ്ടർട്ടിന്റെ ആശയത്തെ കുറിച്ച് ദീർഘമായ ചർച്ചകളും മറ്റു നിരീക്ഷണങ്ങളും നടത്തി. മറ്റുള്ളവർ പിന്താങ്ങിയതോടെ രാജ കല്പനയുമെത്തി. വെറുമൊരു നാവികനായ കുള്ളൻ ഗുണ്ടർട്ടിനെ നാല് ഗ്രാമങ്ങളുടെ മേധാവിയായി നിയമിച്ചു. ഗുണ്ടർട്ടിന്റെ ഒപ്പം അയാൾക്കാവശ്യമുള്ള പടയാളികളായ നാവികരെ നാല് വലിയ കപ്പലുകളിലായി രാജാവ് കോദണ്ഡ ദേശം എന്ന നാട്ടിലേക്കയ്ച്ചു. കുള്ളൻ ഗുണ്ടർട്ടും സംഘവും നടത്തിയ നിരവധി പരീക്ഷയിൽ വിജയിച്ച രണ്ടായിരത്തിലേറെ കോദണ്ഡ ദേശ വാസികളെ അന്ന് കപ്പലിലേറ്റി മണ്ഡൂകദ്വീപിലേക്കെത്തിച്ചത്. വൈകാതെ നീളമുള്ള വെളുത്ത മനുഷ്യർ ചീവീടുകളുടെ ശല്യമില്ലാതെ സുഖമായി ഉറങ്ങി തുടങ്ങി. നിദ്രയുടെ സുഖം അനിർവ്വചനീയം ആണെന്നവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ ചോദിച്ചതെല്ലാം മണ്ഡൂക രാജാവ് നൽകി അവർക്കു പാർപ്പിടങ്ങളും ജീവിതമാർഗത്തിനായി തൊഴിലും നൽകി. ലോകത്തിലെല്ലായിടത്തും ഉള്ള മനുഷ്യ വർഗ്ഗങ്ങളിൽ വച്ചേറ്റവും ബുദ്ധിയുള്ളവരായിരുന്നു കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ. അവർ നിരവധി ചീവീടുകളെ ആരോരുമറിയാതെ കൂട്ടിലടച്ചു പാർപ്പിച്ചു. ഇളം പുല്ലും മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളും നൽകി കരൂത്ത്‌ വയ്പ്പിച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ കുറച്ചെണ്ണത്തിനെ മോചിതരാക്കും. അവറ്റകൾ പാറിപ്പറന്നു പ്രജനനം നടത്തുകയും തദ്ദേശ വാസികളുടെയെല്ലാം ഉറക്കം
കെടുത്തുകയും ചെയ്തു. തുടർന്ന് കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ അവറ്റയെ പിടിച്ചു നശിപ്പിക്കുവാനിറങ്ങും. അങ്ങനെ മണ്ഡൂക ദേശത്തിൽ തങ്ങളുടെ ആവശ്യകത അവർ ഊട്ടിയുറപ്പിച്ചു. എന്നാൽ അതിനും പുറമെ ബുദ്ധിശാലികളായ അവർ മണ്ഡൂക രാജാക്കന്മാരുടെ അടുക്കൽ സ്ഥിര വാസത്തിനുള്ള കരാറുകൾ തയ്യാറാക്കി നിയമപരമായി മുദ്രണം ചെയ്തുറപ്പുച്ചു. അവരങ്ങനെ കരാറിന്റെ ഉറപ്പിന്മേൽ പിന്നീട് ചീവീടുകളെ തുറന്നു വിടാതെയായി. അവരുടെ പക്കൽ കുറെയേറെ ചീവീടുകൾ ഉള്ള കാര്യം മണ്ഡൂക ദേശവാസികളൊട്ടറിഞ്ഞില്ല താനും. കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ അങ്ങനെ സുഖിമാന്മാരായി തടിച്ചു കൊഴുത്തു. അവർ ദ്രവ്യങ്ങളും പണ്ടങ്ങളുമെല്ലാം കോദണ്ഡ ദേശത്തുള്ള താന്താങ്ങളുടെ ബന്ധു മിത്രാദികൾക്കെത്തിച്ചു കൊടുത്തു അവരെയും സമ്പന്നരാക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. ചീവീടുകൾ ഏറെക്കുറെ ചത്തൊടുങ്ങിയിരുന്നു. കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ മറ്റു പല ജോലികളിലും വ്യാപൃതരായി സമ്പന്നരായി വളർന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു. സംഘടിതമായ ജീവിത ശൈലിയാണ് നിലനിൽപിന് നല്ലതെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ കോദണ്ഡന്മാർ
വിഖ്യാതമായ കോദണ്ഡ മണ്ഡൂക സഭ രൂപീകരിച്ചു. തെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ നടത്തുകയും പ്രമാണിമാരായ മാന്യന്മാർ സ്ഥാനമാനങ്ങൾ ഏൽക്കുകയും ചെയ്തു. ഓരോരോ കൊല്ലങ്ങളിൽ കസേരകൾക്കു വേണ്ടി കോദണ്ഡ സഭകളിൽ വാക്കേറ്റവും കശപിശകളും സർവ്വ സാധാരണമായി. വർഷങ്ങൾ പലതു കഴിഞ്ഞു. രാജ്യസഭകളിലും മറ്റുമെല്ലാം കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ കടന്നു കയറി തുടങ്ങി. കോദണ്ഡന്മാരുടെ വളർച്ചയിൽ മണ്ഡൂകന്മാർ അസൂയാലുക്കളായി. വിദേശികളെ ഓടിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി വെളുത്തവർ തക്കം പാർത്തിരുന്നു. അതിനവർ പലതരം ഉപായങ്ങൾ നോക്കിയെങ്കിലും ഫലവത്തായില്ല. കാലങ്ങൾ കടന്നു പോയി പരിഷ്‌കാരങ്ങൾ ലോകമെങ്ങും കയ്യടക്കി. കൂടുതൽ ശക്തി പ്രാപിക്കുന്നതിലേക്കായി ബുദ്ധി രാക്ഷസന്മാരായ കോദണ്ഡന്മാർ കാലങ്ങളായി കൈവശം വച്ചിരുന്ന ചീവീടുകളെ കൂടി തുറന്നു വിട്ടു. ചീവീടുകൾ എന്നെന്നേയ്ക്കുമായി ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുവാൻ നൂതന മാർഗങ്ങൾ കൈവശപ്പെടുത്തിയ കോദണ്ഡ ദേശത്തെ പരിഷ്കാരികളായ പുതു തലമുറയെ മണ്ഡൂക ദേശത്തു എത്തിക്കുവാൻ തദ്ദേശീയരും വിദേശികളും തമ്മിൽ ധാരണയായി എന്നാൽ
പുതിയ തലമുറയിലെ കോദണ്ഡന്മാർ അതീവ ബുദ്ധിശാലികളായിരുന്നു. അവർ ഉയർന്ന വേതനവും മുന്തിയ ജീവിത സൗകര്യങ്ങളും ആവശ്യമായി മുന്നോട്ടു വച്ചു .ആ പരിഷ്കാരികൾ നമ്മളാണ് കോമാ ” അഭിമാനത്തോടെ കോരൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
” നമ്മൾ മാത്രമല്ല കോരാ .ഇക്കാണുന്ന ജനസാഗരമത്രയും പരിഷ്കാരികൾ നമ്മൾ കോദണ്ഡന്മാർ …” ആവേശത്തോടെ കോമൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു. ലോക വസ്തുതകളെക്കുറിച്ചുള്ള കോരന്റെ ധാരണയെ കോമൻ പ്രശംസിച്ചു.
അങ്ങനെ അതും ധാരണയായി. പരിഷ്കാരികളായ കോദണ്ഡ ദേശക്കാർ വന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
കോദണ്ഡ മണ്ഡൂക സഭകളിലെ അധികാര കസേരകൾക്കുള്ള വടം വലികൾ നാട്ടിലെങ്ങും പാട്ടായി കൊണ്ടിരുന്നു.

ചീവീടുകളുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു. പുതിയതായി എത്തിയ അംഗങ്ങൾക്ക് അതിയായ ആഗ്രഹമുണ്ടായി. തങ്ങളെയും കൂടെ പ്രസ്തുത സഭയിൽ ചേർക്കണമെന്നവർ ഒറ്റയ്ക്കും പെട്ടയ്ക്കും പഴയകാല നിവാസികളോട് അഭ്യർത്ഥന നടത്തിയെങ്കിലും അവർ അതിനു തയ്യാറായില്ല. കാരണമൊട്ടു പറഞ്ഞതുമില്ല.

പുതിയ തലമുറകളിലുമുണ്ടായി ചില പ്രമാണിമാർ അവരുടെ നേതൃത്വത്തിൽ നിരന്തരമായ ആവശ്യമുയർന്നു ഒറ്റപെട്ടു നിൽക്കുന്ന തങ്ങളെ കൂടെ കോദണ്ഡ മണ്ഡൂക സഭയിൽ ചേർക്കണേയെന്ന ആവശ്യം ശക്തമായി. പ്രസ്തുത സഭയിലെ അന്നത്തെ തലവൻ സുന്ദരനും പുരോഗമന ചിന്താധാരയിൽ അടിയുറച്ചു വിശ്വസിയ്ക്കുന്നവനുമായ ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണി ആയിരുന്നു. നിരവധിയായ വിജ്ഞാന സ്രോതസ്സുകളുടെ വിള നിലമായിരുന്നു ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണി. എന്ത് കൊണ്ടും പുതു തലമുറയെ മുന്നിൽ നിറുത്തി അവരുടെ ആശയങ്ങൾ ഉൾക്കൊണ്ട് മുന്നേ നിന്ന് നയിക്കുവാൻ ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണിക്ക്‌ നല്ല സാമർത്യമായിരുന്നു താനും. പുതുതായി എത്തിയ കോദണ്ഡൻമാരെ സഭയിലേക്കു സ്വാഗതം ചെയ്യുവാൻ അയാൾ സന്നദ്ധനായിരുന്നു. പക്ഷെ അയാൾക്കു ചുറ്റിനും ഉണ്ടായിരുന്ന ഇരിപ്പിടങ്ങളിൽ കടുപ്പം ബാധിച്ച മുത്തശ്ചൻമാർ അതിനൊട്ടു തയ്യാറായതേയില്ല പോലും. അവനൊന്നടങ്കം എതിർപ്പു പ്രകടമാക്കി. തലവൻ സഹൃദയനായ ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണിയാണെങ്കിലും ആളുകൾക്ക് താല്പര്യം കുന്നായ്മയിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദമെടുത്ത വർക്കി പേരപ്പനോടായിരുന്നു. അവരുടെ കൂട്ടായ വിജയത്തിൽ വർക്കി പേരപ്പന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ അവരൊന്നടങ്കം പറഞ്ഞു ” ശങ്കുണ്ണി രാജി വയ്ക്കുക ”

അത്യധികം ഹൃദയവ്യഥയോടെ തലവൻ ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണി ചോദിച്ചു. ” എന്തിനാണ് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പുതു തലമുറയെ അകറ്റി നിറുത്തുന്നത്. നാളെ അവരല്ലേ എനിക്കും നിങ്ങൾക്കും തണലാവേണ്ടവർ. നമ്മളെ നയിക്കുവാൻ പ്രാപ്തരാണ് പുതിയ കോദണ്ഡന്മാർ എന്തായാലും അവർ കൂടി നമ്മളോടൊപ്പം വേണമെന്നാണെന്റെ ആഗ്രഹം എന്നയാൾ തുറന്നു പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അവരെല്ലാം ഏക സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. ‘ ശങ്കുണ്ണി രാജി വയ്ക്കുക. നിങ്ങളുടെ സേവനം ഇനി വേണ്ട…. പരിഷ്കാരികൾ വേണ്ടേ വേണ്ട. അവർ പുറത്തു തന്നെ നിൽക്കട്ടെ നമ്മൾ പ്രമാണിമാർക്ക് അവരെ നിരീക്ഷിക്കാം അവർ ചീവീടുകളെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിൽ എത്രത്തോളം മിടുക്കരെന്നു നിരീക്ഷിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. മിടുക്കരെങ്കിൽ കൂടെ കൂട്ടാം. ”
നിരത്തിയ മുടന്തൻ ന്യായങ്ങളിങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും ബുദ്ധിശാലികളായ പരിഷ്കാരികളുടെ കടന്നു കയറ്റം തങ്ങളുടെ മേധാവിത്വത്തെ ഇല്ലാതാക്കുമെന്നവർ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു. നിരാശയോടെ പ്രായത്തെ വെല്ലുന്ന യുവ മനസ്സിനുടമയായ ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണി തന്റെ സഭാവാസികളുടെ മനസ്സിന് ബാധിച്ചിരിക്കുന്ന തിമിരം മാറ്റികിട്ടുവാൻ സർവ്വേശ്വരന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി പ്രാർത്ഥിച്ചു. സ്വപ്നത്തിലെന്നവണ്ണം പൊന്നുടയതമ്പുരാന്റെ തിരുവരുളപ്പാടുണ്ടായി

” കുഞ്ഞേ ശങ്കുണ്ണി വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല അവരറിയുന്നില്ല അവരുടെ കാഴ്ചയെ മറയ്ക്കുന്ന അഹങ്കാരമെന്ന വിഷമുള്ളിനെ എന്നാൽ ഞാൻ എല്ലാമറിയുന്നവൻ … കുഞ്ഞേ ശങ്കുണ്ണി നീ ഇത് കൂടി മനസ്സിലാക്കിക്കൊൾക ആർക്കു വേണ്ടിയാണോ നീ നിന്റെ നെഞ്ചിനെ ഉരുക്കുന്നതു അവർ നിന്നെ വിൽക്കുവാൻ അച്ചാരം വാങ്ങിയവരാണ്. വിഷമിക്കാതെയിരിക്കു എല്ലാം അവരുടെ ‘ വർക്കി പേരപ്പൻ പറയും പോലെ ‘നടക്കട്ടെ … ഓർത്തു കൊൾക അവരും നീയും വഴിയുടെ അവസാനം ഞാൻ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ട് ”
ദൈവം പ്രത്യക്ഷമായോ എന്തോ ശ്രീമാൻ ശങ്കുണ്ണി രാജി വച്ച് തലവേദനകളില്ലാതെ സ്വസ്ഥമായിരിക്കുന്നു. നെല്ലും പതിരും കതിരിൽ രണ്ടാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാത്ത
പരിഷ്കാരികളായവരിൽ ചില വങ്കന്മാർ ഇന്നോ നാളെയോ സഭയിലെ അംഗമാകുവാൻ കച്ച കെട്ടി പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു. അവരും ആ മന്ത്രം ഇട വിടാതെ ഉരുവിട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു. ‘ എല്ലാം വർക്കി പേരപ്പൻ പറയും പോലെ ‘

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.

ഷാനോ എം കുമരൻ

ഓൺലൈൻ ചെക്ക് ഇൻ നിരയിൽ ക്യുവിൽ നിൽകുമ്പോൾ പാസ്സ്പോർട്ടിലെ ബയോ പേജ് അവൾ വെറുതെ തുറന്നു നോക്കി. സ്വന്തം പേരിലൂടെ അവൾ ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് ഒന്നെത്തി നോക്കി. അല്ല അവളുടെ മനോരാജ്യം അവളെ അവിടേയ്ക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടു പോയി എന്ന് വേണം പറയുവാൻ.

പോസ്റ്റ് ഗ്രാജുവേഷൻ കഴിഞ്ഞു ട്രെയിനിയായി ജോലിക്ക് കയറിയ നാൾ. ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു ടൈം ഔട്ട് ചെയ്തു ധിറുതിയിൽ സ്കൂട്ടർ പാർക്കിങ്ങിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ മനോരഞ്ജിനിയ്ക്കു തോന്നി ആരോ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പോലെ. സംശയത്തോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ചുറ്റിനും നിരവധിയായ ആളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതായി ഒരു മുഖവും കണ്ടില്ല.
പല സായാഹ്നങ്ങളിലും അവൾക്കു അങ്ങനെ തോന്നിയിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ രാവിലെ ഓഫീസിലേക്ക് പോകുമ്പോഴും അവൾക്കെങ്ങനെ അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു. ആരെയും തന്നെത്തന്നെ നോക്കുന്നതായി കാണുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഓഫീസിൽ കംപ്യൂട്ടറിനു മുന്നിലിരുന്നു ഡാറ്റകളുമായി സംഘർഷം നടക്കുമ്പോഴും മനോരഞ്ജിനിയുടെ തോന്നലുകൾ തികട്ടി വന്നു. അത് ഒരു ഉദ്വേഗമായി വഴി മാറിത്തുടങ്ങിയപ്പോൾ സഹ പ്രവർത്തകയും സുഹൃത്തുമായ ജെന്നിഫറിനോട് അവൾ തന്നെ ആരോ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പോലെ തോന്നാറുള്ളതായി പറഞ്ഞു.

ആരാണ് നിനക്ക് ഈ പേരിട്ടത് ? ചെറു ചിരിയോടു കൂടെ ജെന്നിഫർ അവളോട് ചോദിച്ചു.
ചോദ്യത്തിന്റെ ഉള്ളു മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അവൾ പറഞ്ഞു. പേരിട്ടത് മുത്തശ്ച്ഛനാണെങ്കിലും എന്റെ പേര് സജെസ്റ്റ് ചെയ്തത് അപ്പച്ചി ആണ്‌. എന്തെ അങ്ങനെ ചോദിക്കുവാൻ “?
അതോ, നിന്റെ അപ്പച്ചിയെ കണ്ടെങ്കിൽ ഒരു അവാർഡ് കൊടുക്കാമായിരുന്നു. നീ സർവഥാ മനോരാജ്യത്തിൽ ആയിരിക്കുമെന്നവർക്കു ദീർഘ ജ്ഞാനം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതാ അവര് മനോരഞ്ജിനി എന്നു നിനക്ക് പേരിട്ടത്. എടീ ബുദ്ധുസേ ഈ ബാംഗ്ലൂർ നഗരത്തിൽ ഈ തിരക്കിനിടയിൽ നിന്നെയാര് നോക്കി നിൽക്കാനാണ്? ആർക്കാണ്‌ അത്രയും ദാരിദ്ര്യം? നീയും നിന്റെയൊരു ഫോളോവറും. ബിഫോർ 5 പ്രൊജക്റ്റ് ഫിനിഷ് ചെയ്തു ടി എൽ നു ഫോർവേഡ് ചെയ്യൂ പെണ്ണെ. ഇല്ലെങ്കിൽ ട്രെയിനിങ് പീരീഡ് കഴിയുമ്പോഴേക്കും വീട്ടിൽ തന്നെയിരിക്കേണ്ടി വരും. അപ്പൊ കൂടുതൽ മനോരാജ്യം കണ്ടാസ്വദിക്കാം.
അങ്ങനെ ഒരു കമെന്റ് പറഞ്ഞു ഉച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജെന്നിഫർ നടന്നകന്നു. ചുണ്ടിൽ ഒരു മന്ദഹാസം വിരിഞ്ഞുവെങ്കിലും തന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ആരോ ഒരാൾ എന്ന അവ്യക്തമായ രൂപത്തിലായിരുന്നു. ആ എന്തേലുമാകട്ടെ. അവൾ സ്വന്തം ക്യാബിനിലേക്കു നടന്നു.

തിരക്ക് പിടിച്ച ജോലി ഭാരങ്ങൾ ഓഹ് തലയ്ക്കു ഭ്രാന്തെടുത്തപോലെയുള്ള തിരക്ക് ..ട്രെയിനിങ്ങു കഴിഞ്ഞു പെർമനന്റ് സ്റ്റാഫ് ആയിട്ട് ന്യൂ ഐഡി ടാഗ് അത് ഷർട്ടിൽ അറ്റാച്ച് ചെയ്തു നടക്കുവാൻ ഒരു ഗരിമയൊക്കെ ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഫയലുകൾ ഇന്റർനാഷണൽ ക്ലയന്റ് മീറ്റിങ്ങുകൾ ക്രൂ ലീഡേഴ്സിന്റെ

ചവിട്ടലുകൾ മേധാവികളുടെ ആക്രോശങ്ങൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു മാസം അവസാനം അക്കൗണ്ടിൽ ക്രെഡിറ്റ് ആവുന്ന അഞ്ചക്ക സംഖ്യ. കൂട്ടുകാരുമൊത്തുള്ള വീക്കെൻഡ് ഔട്ടിങ്ങ് അത് മാത്രമാണ് ഏക ആശ്വാസം. പുറത്തു പോകുമ്പോൾ കോഫി ഷോപ്പിൽ എല്ലാവരും തന്നെയുണ്ടാകും അവിടെ സീനിയർ ജൂനിയർ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെയില്ല എല്ലാവരും ഒരുപോലെ.
ഒരു സായാഹ്നം. ജോലി ഭാരങ്ങളഴിച്ചു വച്ച് വീട്ടിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ അവളൊരു വിളി കേട്ടു
‘കർണ്ണികാ ‘ !
തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവൾ. അവിടെ സ്ട്രീറ്റ് ലൈറ്റിന്റെ പോസ്റ്റിൽ ചാരി കൈകൾ പിണച്ചു കെട്ടി ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ തന്നെ നോക്കി മന്ദഹാസം പൊഴിക്കുന്നു.

സുമുഖനാണ്‌ അല്പം നീളമുള്ള കേശഭാരം പറ്റെ വെട്ടി നിറുത്തിയ പൗരുഷം മുഖത്തുണ്ട്.
കൗതുകത്തോടെ അവൾഅയാളെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നെങ്കിലും അടുത്ത നിമിഷം അവൾ ഉഗ്ര രൂപിണിയായി അയാൾക്കു നേർക്ക് അതി ഭയങ്കരമായ ആക്രോശം അഴിച്ചു വിട്ടു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.
ഹേ മിസ്റ്റർ ആരാണ് നിങ്ങൾ. നിങ്ങളെന്തിനാണെന്നെ നോക്കി നില്കുന്നത്. ആരാണ് നിങ്ങൾക്കു എന്നെ നോക്കി നില്കുവാനുള്ള അധികാരം തന്നത്. ദിവസങ്ങളായി ഞാനിത് അനുഭവിക്കുന്നു. എന്നും എന്നെ ഫോളോ ചെയ്യുക! ആരാണ് ഹേ നിങ്ങൾ ?
അവളുടെ ആക്രോശമാരി കണ്ടു കൊണ്ടും കേട്ടുകൊണ്ട് കുറച്ചാളുകൾ അവർക്കു ചുറ്റിനും വട്ടം കൂടി. ചിലർ കാര്യമന്വേഷിച്ചു. ആരോടും അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. പകരമവൾ ആ ചെറുപ്പക്കാരനെ നോക്കി ചീത്ത വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ചിലർ അയാളോട് കയർത്തു. അപ്പോഴേക്കും ജെന്നിഫറും മറ്റു ചില സുഹൃത്തുക്കളും രംഗത്തെത്തി അവളെ അനുനയിപ്പിച്ചു. എടീ വാ. ഇങ്ങോട്ടു ആളുകൾ കൂടുന്നു. എന്താ പ്രശ്നം? ആരാണയാൾ ? നിനക്കറിയുമോ ഇയാളെ ?
ജെന്നിഫർ ചോദിച്ചു

ഇയാൾ, ഇയാളാണെന്നേ എന്നും ഞാനറിയാതെ നോക്കി നില്കുന്നത്.
ഓ നിന്റെയൊരു വട്ട് ആളെ കൊല്ലാനായിട്ട്. വാ കൂടെ. അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ജെന്നിഫർ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നകന്നു. നടന്നകലുമ്പോൾ മനോരഞ്ജിനി അയാളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഇപ്പോഴും ആളുകളുടെ ചീത്ത വിളികളുടെ നടുവിലും ഒരു ഭാവ ഭേദവുമില്ലാതെ കൈകൾ പിണച്ചു ആ ലൈറ്റ് പോസ്റ്റിൽ ചാരി മൃദു ഹസം തൂകി കൊണ്ട് ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ അങ്ങനെ തന്നെ നില്പുണ്ടായിരുന്നു.

വീട്ടിലെത്തിയിട്ടും അവളുടെ അരിശം അടങ്ങിയിരുന്നില്ല. ആരോടെന്നില്ലാതെ എന്തൊക്കെയോ അവൾ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മനോരഞ്ജിനിയുടെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും മുത്തച്ഛിയ്ക്കുമൊന്നും യാതൊന്നും മനസ്സിലായില്ല. കാര്യമറിയാതെ അവർ വേവലാതിപെട്ടു എത്രമേൽ ചോദിച്ചിട്ടും വാശിക്കാരിയായ പ്രിയ പുത്രിയിൽ നിന്നും ഒന്ന് പോകാമോ ശല്യം ചെയ്യാതെ എന്ന ചീറ്റൽ മാത്രമേ അവർക്കു ലഭിച്ചുള്ളൂ. മക്കളുടെ ഭാവിയെ കുറിച്ച് ഏറെ ശ്രദ്ധാലുക്കളായിരുന്ന ആ ബാംഗ്ലൂർ മലയാളി കുടുംബത്തിന് ആശങ്കൾ മാത്രം ബാക്കിയായി. ജെന്നിഫറിൽ നിന്നും അവർ കാര്യാ കാരണത്തെ ഇതിനോടകം ഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. ഇളം പ്രായത്തിലുള്ള മനോരഞ്ജിനിയുടെ അനുജൻ പുറപ്പെടാനൊരുങ്ങി. ചോരത്തിളപ്പ് ചെറുപ്പത്തിന്റെ എടുത്തു ചാട്ടം. മാതാപിതാക്കൾ വിലക്കി. ഇത് ബാംഗ്ലൂർ ആണ്.

ഒരു വാശിക്ക് ആരോടും പോയി വഴക്കുണ്ടാക്കാം. പക്ഷെ അതിലൂടെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുന്ന ദുരന്തങ്ങൾ അതി ഭീകരമായിരിക്കും അത് കൊണ്ട് വീട്ടിൽ തന്നെയിരിക്കുക. അച്ഛൻ ഇളയ മകന് താക്കീത് നൽകി. അടുത്ത അവധി ദിവസങ്ങളിൽ അവൾ പുറത്തേക്കൊന്നും പോയില്ല. കർണ്ണിക എന്ന സംബോധനയെയും അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന സുമുഖനായ ആ ചെറുപ്പക്കാരനും അവളുടെ മനസ്സിനെ ഉലച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ജെന്നിഫറും മറ്റു സുഹൃത്തുക്കളും അവളെ ഫോണിൽ ബന്ധപെട്ടു പുറത്തേക്കു പോകുവാൻ പക്ഷെ അവൾ കൂട്ടാക്കിയില്ല.

അടുത്ത പ്രവർത്തി ദിനം ഉച്ചതിരിഞ്ഞുള്ള ബ്രേക്കിനിടയിൽ കൂട്ടുകാരി ജെന്നിഫർ അവളോട് പറഞ്ഞു. ഡീ, ഒരു കാര്യം പറയുന്നത് കൊണ്ട് നീ അപ്സെറ്റ് ആകരുത്. മനോരഞ്ജിനി മുഖം തെല്ലുയർത്തി ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി. ജെന്നിഫർ തുടർന്നു. അതായത് നീ കഴിഞ്ഞ ദിവസം അയാൾക്കു നേരെ അത്രയും ഷൗട്ട് ചെയ്തില്ലേ! ബട്ട് അയാളാകട്ടെ തിരിച്ചു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അയാളെ അടിക്കുവാൻ സദാചാര അമ്മാവന്മാർ കൂട്ടം കൂടി എന്നിട്ടും അയാൾ തെല്ലു പോലും പരിഭ്രമിക്കുകയോ ആ നില്പിൽ നിന്നും അനങ്ങുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല.
സൊ വാട്ട്? മനോരഞ്ജിനി ഇടയിൽ കയറി ചോദിച്ചു.

അയാൾ നിന്നെയാണോ വിളിച്ചതെന്ന് നിനക്കെന്താണുറപ്പ് ? എന്തോ കർണ്ണൻ എന്നോ ഭീമനെന്നോ മറ്റോ വിളിച്ചുവെന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞത്. നിന്റെ പേര് അങ്ങനെയല്ലല്ലോ പിന്നെയെന്തിന് നീ അപ്സെറ്റ് ആകണം?
കർണ്ണിക അവൾ ആ പേര് മന്ത്രിച്ചു. ഇത്രയധികം തിരക്കുള്ള അവിടെ വച്ച് അത്യാവശ്യം അകലത്തിലായിരുന്നിട്ടും ഞാൻ വളരെ വ്യക്തമായി ആ പേര് കേൾകുകയുണ്ടായി. അവൾ കൂട്ടുകാരിയോട് ചോദിച്ചു.
അപ്പോൾ ഞാനയാളോട് അങ്ങനെ ബിഹേവ് ചെയ്തത് മോശമായി എന്നാണോ ? അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ ഒരു കുറ്റബോധത്തിന്റെ ലാഞ്ചന ഉണ്ടായിരുന്നു. മുഖത്തെ ദൈന്യത പ്രകടമായിരുന്നു താനും. അതെ അത് തന്നെയാണ് നീ അപ്പോൾ അങ്ങനെ ചെയ്തത്. ഒട്ടും ശെരിയായില്ല. അയാൾ ആരെന്നോ എന്തെന്നോ അറിയില്ല. മാത്രവുമല്ല അയാൾ നിന്നെയാണ് വിളിച്ചതെന്നും ഉറപ്പില്ല. പിന്നെ ഒരു പെൺകുട്ടി നേരെ നിന്ന് ചീത്ത പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ നിന്നെ അല്ലാതെ പിന്നെ വേറെ എങ്ങോട്ടു നോക്കണമായിരുന്നു ? ജെന്നിഫറിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കു ഉത്തരമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

പിന്നീട് ഏതാനും ദിനങ്ങൾ അങ്ങനെ കടന്നു പോയി പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും തന്നെ സംഭവിക്കാതെ. പക്ഷെ, മനോരഞ്ജിനിയുടെ മനവും കണ്ണും എപ്പോഴും ആരെയോ തേടുന്നതുപോലെ ചുറ്റിനും പരതി കൊണ്ടിരുന്നു.
അന്നൊരു അവധി ദിവസം അവൾ ഷോപ്പിങ്ങിനു പോയവഴി വെറുതെ കോഫി ഷോപ്പിലേക്ക് നോക്കി. അതാ അയാൾ. ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ അവിടെയിരിക്കുന്നു. ആ കഫെയിൽ അങ്ങേയറ്റത്തെ കോർണർ ടേബിളിൽ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു കോഫീ കപ്പ് ചുണ്ടോടടുപ്പിക്കുന്നു. അവളുടെ കാലുകൾ അവിടേയ്ക്കു ചലിച്ചു. അയാളെ അവഗണിച്ചു തിരിഞ്ഞു നടക്കുവാൻ അവളുടെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല. നേരെ ചെന്ന് അയാൾക്കു മുന്നിലുള്ള കസേരയിൽ അവൾ ഇരുന്നു എന്നിട്ടു ചുറ്റിനും നോക്കി ആ കഫെയിൽ ആ ഒരു ടേബിൾ മാത്രമേ ഒഴിവുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. മുൻ‌കൂർ ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടപോലെ മറ്റെല്ലാ ടേബിളും നിരവധി ആളുകളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു.

അവൾ അയാൾക്കു മുന്നിലിരുന്നു ഒന്ന് പരുങ്ങി എന്ത് പറയണം. എവിടെ തുടങ്ങണം എന്ന് അവൾക്കു നിശ്ചയമില്ലായിരുന്നു. അയാളാകട്ടെ തെല്ലു പോലും അമ്പരപ്പില്ലാതെ അവളെ അവളുടെ പരിഭ്രമിച്ച മുഖ ഭാവങ്ങളെ സാകൂതം വീക്ഷിച്ചു
കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടയ്ക്കു അല്പാല്പമായി കാപ്പി രുചിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
ഞാൻ മനോരഞ്ജിനി. അതാണെന്റെ പേര്. എന്തിനാണ് നിങ്ങൾ എന്നെ കർണ്ണിക എന്ന് വിളിച്ചത് ? അതിയായ പരിഭ്രമത്തോട് കൂടെ അവൾ അയാളോട് ചോദിച്ചു. അവൾ പക്ഷെ വല്ലാതെ വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാതെ അയാൾ നേരെ മുന്നിൽ ഇരുന്ന വെള്ളത്തിന്റെ കുപ്പി അടപ്പു അല്പം തുറന്നു അവൾക്കു അരികിലേക്ക് നീക്കി വച്ചു. ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന പോലെ അവൾ കുപ്പിയെടുത്തു വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി.

അവൾ വെള്ളം കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ കേട്ടു. അയാൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ഞാൻ സുഹാസ്. സുഹാസ് ജി മേനോൻ. ഇവിടെ ഒരു
എം എൻ സി യിൽ ഓപ്പറേഷൻസ് മാനേജർ ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു.
നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് കുറച്ചു നാളുകളായി എന്നെ ഫോളോ ചെയ്യുന്നത് ? അവൾ ഇടയിൽ കയറി ചോദിച്ചു.
ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചതിനു ശേഷം സുഹാസ് തുടർന്നു. അങ്ങനെ ഇയാൾക്ക് തോന്നിയോ ഞാൻ തന്നെ പിന്തുടരുന്നതായിട്ടു?
ദാറ്റ്സ് ട്രൂ അതെങ്ങനെ തോന്നലാവും.
അവൾ ചോദിച്ചു.

ഇയാൾക്കെന്താ കുടിക്കുവാൻ ഓർഡർ ചെയ്യേണ്ടത്? ടി , കോഫി ഓർ എനി കോൾഡ് ഡ്രിങ്ക്സ് ? സുഹാസ് തന്റെ മര്യാദ കാണിച്ചു.
നോ താങ്ക്സ് ഐ ആം ആൾറൈറ്. അവൾ തിരിച്ചും. പക്ഷെ സുഹാസ് അവൾക്കു വേണ്ടി ഒരു കാരമൽ ടീ ഓർഡർ ചെയ്തു.
ശരിയാണ് എനിക്ക് ഇയാളുടെ പേര് എന്തെന്നറിയില്ല ബട്ട് ഇയാളെ ഞാൻ ആദ്യമായി നേരിൽ കാണുന്നത് ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക്കു മുന്നേ മാത്രമാണ്. ബട്ട് തന്നെ ഞാൻ അതിലും മുന്നേ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒന്നല്ല പലവട്ടം.
ഒന്നും മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ മനോരഞ്ജിനി അയാളെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

ആലോചിച്ചു ബുദ്ധി മുട്ടേണ്ട ഞാൻ പറയാം എവിടെ വച്ചെന്ന് ഞാൻ ഒരു വർഷമേ ആയിട്ടുള്ളു ഈ നഗരത്തിൽ വന്നിട്ട്. ഞാൻ ജനിച്ചത് കേരളത്തിലാണെങ്കിലും വളർന്നതെല്ലാം ഹൈദെരാബാദിലായിരുന്നു. എന്റെ മിക്ക രാത്രികളിലും സ്വപ്നങ്ങളിൽ തന്നെ ഞാൻ കാണുവാറുണ്ടായിരുന്നു. ഇതേ മുഖം ഇതേയാൾ ഒരു മാറ്റവുമില്ലാതെ ഒരു പാട് തവണ താനെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ വന്നു പോയിട്ടുണ്ട് സ്വപ്നത്തിലെ തന്റെ പേരാണ് ഞാൻ വിളിച്ചത് ‘കർണ്ണിക ‘ എന്ന്. സുഹാസ് പറഞ്ഞു നിർത്തി. ഒരു പൈങ്കിളി കഥ കേൾക്കുന്ന ലാഘവത്തിൽ അവളതു കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു എങ്കിലും അവളിൽ ആദ്യമുണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യഭാവം പാടെ അകന്നുപോയിരുന്നു എന്നു മുഖത്ത് നിന്നും വളരെ എളുപ്പത്തിൽ ഗ്രഹിക്കാമായിരുന്നു. അതിന്റെ ഒരു ആശ്വാസം സുഹാസിന്റെ മുഖത്തും കാണുവാനുണ്ടായിരുന്നു.
കൊള്ളാമല്ലോ ഈ തമാശ കേൾക്കാൻ രസമുണ്ട് ….. ആ എന്നിട്ട്”? കൗതുകത്തോടൊപ്പം അല്പം കുസൃതിയും നിറഞ്ഞ സ്വരത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

സുഹാസ് മെല്ലെ ചിരിച്ചു. തനിക്ക് ഒരു പക്ഷെ ഇത് തമാശയായിരിക്കാം. കഴിഞ്ഞ ഏതാനും വർഷങ്ങളായിട്ട് തുടർച്ചയായി സ്വപ്നത്തിൽ മാത്രം കണ്ടിരുന്ന പെൺകുട്ടി ദാ ഇങ്ങനെ ഒരു രൂപ മാറ്റവുമില്ലാതെ ഇങ്ങനെ മുന്നിൽ വന്നിരുന്നാൽ അത് എന്റെ ഉള്ളിലുണ്ടാക്കുന്ന ഉന്മാദം ആ ഒരു എക്സൈറ്റ്മെന്റ് തനിക്കു പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാകുമോ. ? അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട മനോരഞ്ജിനി എന്ന പെൺകുട്ടി തന്നെ ഏറെ ഇൻഫ്ളുവൻസ് ചെയ്ത വ്യക്തി. ദി ഫേമസ് ഓതർ അഗതാ ക്രിസ്റ്റി കണ്മുന്നിൽ പെട്ടെന്ന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടാൽ താൻ എക്സ്റ്റെഡ് ആവുമോ ?
പെട്ടെന്ന് മനോരഞ്ജിനി അതിശയപൂർവ്വം അയാളോട് ചോദിച്ചു എന്റെ ഫേമസ് റൈറ്റർ അഗതാ ക്രിസ്റ്റി ആണെന്ന് നിങ്ങൾക്കെങ്ങനെ അറിയാം?
ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു അതിനു മറുപടി.
അങ്ങനെ അന്നത്തെ ആ ഒരു സംസാരത്തോടു കൂടി അവർ സുഹൃത്തുക്കളായി. ഒരു രാത്രി കുടുംബത്തോടപ്പമിരുന്നുള്ള അത്താഴ വേളയിൽ അവൾ പൊടുന്നനെ ഒരു മുന്നറിയിപ്പുമില്ലാതെ അച്ഛനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അച്ഛാ, എനിക്ക് ഒരാളെ കല്യാണം കഴിക്കണം.
ആ ഡൈനിങ്ങ് റൂം നിശബ്ദമായി. അമ്മയുടെ മുഖത്തു ദേഷ്യം ഇരമ്പി നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവരുടെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു. അമ്മ ഒന്നും തന്നെ മിണ്ടാതെ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന പത്രമെടുത്തു കിച്ചണിലേക്കു പോയി ധൃതിയിൽ പ്ലേറ്റുകൾ കഴുകി വച്ചിട്ട് തിരികെ വന്നു. രംഗം നിശ്ചലമാണ് അവർ ഭർത്താവിന് നേരെ നോക്കി. അയാളിൽ പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവ വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ല ചപ്പാത്തി മെല്ലെ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
അച്ഛാ ഞാൻ!
ആരാണ് കക്ഷി”? അവളെ മുഴുവനും പറയുവാൻ അനുവദിക്കാതെ അച്ഛൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
അത്…..അത്. …… ഇവിടെ ബാംഗ്ലൂരിൽ തന്നെയുള്ള ഒരു മലയാളി ആണ് സുഹാസ് …….”
ഓഹോ അത് ശെരി അപ്പൊ നീയാള് കൊള്ളാമല്ലോ! ആരോ ഒരുത്തൻ നിന്നെ നോക്കി കമന്റ് അടിച്ചുവെന്നു പറഞ്ഞു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കിയ ആളല്ലേ നീ എന്നിട്ടിപ്പോ പ്രേമമോ ….? നല്ല കോമഡി! അനിയൻ അവളെ പരിഹസിച്ചു.
കോമഡിയല്ല. സീരിയസ് ആണ്. അവൾ അല്പം ക്രുദ്ധയായി അവനു നേരെ നോക്കി. അപ്പു ഇവിടെയിരുന്ന് എല്ലാവർക്കും മുന്നിൽ ഇരുന്നു ഇങ്ങനെ കോമഡി പറയുവാൻ നിന്റെ ചേച്ചിക്ക് പ്രായം പത്തല്ല.
അച്ഛൻ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി. ആട്ടെ മോളെ, ആരാണ് ഈ പയ്യൻ. എന്താണ് അയാളുടെ വെയർഎബൗട്സ്?
ഓഹോ മകളുടെ തോന്ന്യാസത്തിനു അച്ഛനും കൂട്ട് നില്കുവാണോ? കൊള്ളാം നന്നായിരിക്കണു. അമ്മ നീരസത്തോടു കൂടെ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.

നീയൊന്നു അടങ്ങു രേണുക. കുട്ടികളുടെ അഭിപ്രായം അതിനെ മാനിക്കണ്ടേ? നമ്മുടെ മകൾക്ക് ഒരു ആഗ്രഹമുണ്ടായപ്പോൾ അത് അവൾ ആദ്യം പറഞ്ഞത് അവളുടെ അച്ഛനോടും അമ്മയോടുമാണ്. ന്യൂ ജനറേഷന്റെ പേയ്കുത്തുകൾ കുടുംബങ്ങൾ ശിഥിലമാക്കുന്ന ഈ കാലത്തു ഒരു കുട്ടി തന്റെ വിവാഹത്തെ കുറിച്ചുള്ള ആഗ്രഹം അവളുടെ അച്ഛനോടുമമ്മയോടും ഓപ്പൺ ആയി ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യുക അത് ഒരു ചെറിയ കാര്യമല്ല. നമുക്ക് നോക്കാം. നല്ലതാണെങ്കിൽ അവൾ അവിടെ സേഫ് ആൻഡ് ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ പിന്നെയെന്താ പ്രശ്നം ? താൻ ആദ്യം ഒന്ന് സമാധാനിക്കൂ. ഞാൻ ചോദിക്കട്ടെ കാര്യങ്ങൾ.
കൈ കഴുകുവാൻ വാഷ് ഏരിയയിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോൾ പ്രേംദാസ് എന്ന മനോരഞ്ജിനിയുടെ പിതാവ് തന്റെ ഭാര്യയുടെ ചെവിയിലായി അടക്കം പറഞ്ഞു.
ശെരി മോളെ പറയു ആരാണ് സുഹാസ് എന്താണ് അയാൾ ?

അവൾ സുഹാസിന്റെ ഓൺലൈൻ പ്രൊഫൈൽ തന്റെ ഫോണിൽ ഓപ്പൺ ചെയ്തു അച്ഛന് കൊടുത്തു. ടേബിളിൽ ഇരുന്ന കണ്ണട എടുത്തു മൂക്കിന് മുകളിൽ വച്ച് അയാൾ ആ ഫോണിലെ വിശദാംശങ്ങളിൽ പരതി.
ഒപ്പം അനിയനും. ആകാംഷ അടക്കാനാവാതെ അമ്മ രേണുകയും അച്ഛന് പിന്നിൽ നിന്ന് ഫോണിലേക്കു എത്തി വലിഞ്ഞു നോക്കി. അച്ഛൻ സുഹാസിന്റെ ഫോട്ടോ എൻലാർജ് ചെയ്തു നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മ ഫോൺ തന്റെ കയ്യിലേക്ക് വാങ്ങി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയിട്ട് തിരികെ കൊടുത്തു. എന്തേ മകൾക്കു ചേരുന്ന സൗന്ദര്യം ഇല്ല എന്നുണ്ടോ ഇയാൾക്ക് ? അല്പം പരിഹാസത്തോടെ കൂടെ എന്നാൽ ഒരു ചെറു ചിരിയോടു കൂടെയും ചോദിച്ചു. രേണുക ഒന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.
മനോരഞ്ജിനിയുടെ മുഖത്ത് നല്ല ആശ്വാസം കണ്ടിരിക്കുന്നവർക്കു മനസ്സിലാക്കാമായിരുന്നു.
എങ്ങിനെയാണ് സുഹാസ് നിനക്കു എന്റെ ഫേവറിട്ട് ഓതർ അഗതാ ക്രിസ്റ്റി ആണെന്നറിഞ്ഞത്. ”
കസ്തുർബ റോഡിലെ കുബ്ബൺ പാർക്കിൽ സിൽവർ ഓക്ക് മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ വിരൽ കോർത്ത് പിടിച്ചു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ കർണ്ണിക എന്ന മനോരഞ്ജിനി സുഹാസ് ജി മേനോനോട് ചോദിച്ചു.

അല്പം ഉച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സുഹാസ് പറഞ്ഞു. സിംപിൾ, ഇഷ്ടപെട്ട പെണ്ണിന്റെ ഓൺലൈൻ പ്രൊഫൈൽ സേർച്ച് ചെയ്തു ലൈക്സ് ആൻഡ് ഡിസ്‌ലൈക്ക് ചെക്ക് ചെയ്യുക ത്രൂ ഔട്ട് ഫോളോ ചെയ്യുമ്പോൾ നാഷണൽ ലൈബ്രറി വിസിറ്റ് ഉണ്ടെന്നറിയുക. അതെ ലൈബ്രറി മെമ്പർഷിപ് എടുക്കുക. സിമ്പിൾ മാറ്റർ . മനോരഞ്ജിനിയുടെ അക്കൗണ്ടിൽ അഗതാ ക്രിസ്റ്റിയുടെ ബുക്കുകൾ കൂടുതൽ. ഓൺലൈൻ പ്രൊഫൈലിൽ ഫേവറിറ്റ് റൈറ്റർ സെയിം പേഴ്സൺ.
എന്തിനാ ഇത്രയും ചെക്കിങ്സ് ഒക്കെ?
അതോ, അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത് കൊണ്ടാണ് ആ താലിമാല തന്റെ കഴുത്തിൽ കിടന്നു ഇങ്ങനെ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നത്.
എമിറേറ്റ്സ് വിമാനത്തിൽ ഇരുന്നു ദുബൈയിലേക്ക് പറക്കുമ്പോൾ അവൾ തന്റെ വിവാഹ മോതിരത്തിലേക്കു നോക്കി മന്ദഹാസം പൊഴിച്ചു സുഹാസ് എന്ന് പേര് ആലേഖനം ചെയ്ത ആ മോതിരത്തിൽ മെല്ലെയൊന്നു ചുംബിക്കാതിരിക്കുവാൻ അവൾക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. സുഹാസിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹമാണ് മറ്റെന്നാൾ നടക്കുവാൻ പോകുന്നത് ദുബായിൽ ഒരു സ്റ്റാർട്ട് അപ്പ്. യു എ ഇ യിൽ ബിസിനസ് ചെയ്യുന്ന അച്ഛന്റെ കൂടെ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ പല ആവർത്തി അച്ഛൻ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും സ്വന്തം അധ്വാനത്തിൽ ഒരു സ്റ്റാർട്ട് അപ്പ് ചെയ്യുവാൻ ഉള്ള മകന്റെ മനസ്സിനെ ആ അച്ഛന്റെ മനസ്സിൽ വലിയ അഭിമാനം മകനെ കുറിച്ച് ഉണ്ടാകുവാൻ ധാരാളമായിരുന്നു. ക്യാപിറ്റൽ ഇൻവെസ്റ്റ്മെന്റ് ചെയ്യാം എന്ന അച്ഛന്റെ ഓഫർ പോലും അയാൾ നിരസിച്ചു പകരം അച്ഛന്റെ കമ്പനിയുടെ കെയർ ഓഫിൽ ഒരു ലോൺ ഫെസിലിറ്റി അത് മാത്രമാണ് സുഹാസ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. ഒപ്പം മനോരഞ്ജിനിയെ ഇനിയുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഒപ്പം കൂട്ടാനൊരു അനുവാദവും.

മനോരഞ്ജിനിയുടെ ഫാമിലി സ്റ്റാറ്റസ് അവരെക്കാൾ കുറച്ചു താഴെയായിരുന്നെങ്കിലും പെണ്ണ് കാണൽ ചടങ്ങിൽ അവൾ സുഹാസിന്റെ ഫാമിലിയെ തെല്ലൊന്നുമല്ല ഇമ്പ്രെസ്സ് ചെയ്തത്. മനോരഞ്ജിനിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും തിരികെ മടങ്ങുമ്പോൾ സുഹാസിന്റെ അച്ഛൻ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു ” ഷി ഈസ് വെരി ഇന്റലിജന്റ് ”
എമിറേറ്റ്സ് ബിസിനസ് പാർക്കിൽ പുതിയതായി മലയാളി യുവ സംരംഭകൻ സുഹാസ് ജി മേനോൻ തുടങ്ങുന്ന പുതിയ സ്റ്റാർട്ട് അപ്പ് ‘ദ ക്രിയേറ്റഴ്‌സ് ‘ ‘ ന്റെ ഉദ്‌ഘാടന വേളയിൽ ജി കെ മേനോൻ എന്ന ജി കൃഷ്ണ മേനോൻ അവിടെ ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടു സന്നിഹിതരായ വിശിഷ്ട അതിഥികളോടായി പറഞ്ഞു. ” ദ ക്രിയേറ്റേഴ്സ് ഉദ്‌ഘാടനം ചെയ്യുവാൻ എന്റെ മകൻ ആഗ്രഹിച്ചത് എന്റെ കൈ കൊണ്ടാണെങ്കിലും അതിനു ഏറ്റവും യോഗ്യൻ അവൻ തന്നെയാണ്. അവൻ തുടങ്ങുന്ന ഈ പുതിയ ബിസിനസ് അവൻ തന്നെ ഉദ്‌ഘാടനം ചെയ്തു പ്രവർത്തനം ആരംഭിക്കട്ടെ എന്നാണ് എന്റെ തീരുമാനം. അതിനായി എന്റെ മകൻ സുഹാസിനെയും മരുമകൾ മിസ്സിസ് സുഹാസിനെയും ക്ഷണിക്കുന്നു.

ജി കെ മേനോന്റെ പ്രസംഗം കേട്ട് നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അതിഥികൾ ഒന്നടങ്കം കൈയടിച്ചു. മനോരഞ്ജിരിയെന്ന കർണ്ണിക വീൽ ചെയർ മെല്ലെ തള്ളിക്കൊണ്ട് പവലിയനിലേക്ക് വന്നു. ആ വീൽ ചെയറിൽ വലതു ഭാഗത്തു കൃത്രിമ കാല് ഘടിപ്പിച്ച ശരീരവുമായി സുഹാസ് സുസ്മേരവദനനായി ഇരുന്നു. അച്ചന്റെ ആശീർവാദത്തോടെ അമ്മയുടെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും പ്രാര്ഥനയോടു കൂടി സുഹാസും ഭാര്യയും ചേർന്ന് സ്വിച്ച് ഓൺ ചെയ്തു.
വേദിയിൽ ഇരുന്ന അഥിതികളിൽ ഒരാൾ അടുത്തിരുന്ന ആളോട് തിരക്കി. അല്ല, മിസ്റ്റർ ജി കെ യുടെ മകന്റെ കലിനെന്തു പറ്റി? ലാസ്‌റ്റ് ഇയർ അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ വീൽ ചെയറിൽ അല്ലായിരുന്നല്ലോ!
അത് കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്ന സുഹാസിന്റെ അങ്കിൾ പറഞ്ഞു.
രണ്ടു മാസം മുൻപ് ഉണ്ടായ ഒരു കാർ ആക്സിഡന്റ് അതിൽ അയാളുടെ ഒരു കാൽ നഷ്ടപ്പെട്ടു.
അതെ സമയം മറ്റു കുറച്ചു പേരുടെ ചർച്ച ഇങ്ങനെ പോയി. ആക്‌സിഡന്റ് ആണെന്നാണ് ഇവിടെയൊക്കെ പറഞ്ഞത്. സംഭവം കാൽ വെട്ടിയതാ. ബാംഗ്ളൂർ അല്ലെ സ്ഥലം! പ്രഫഷണൽ റിവഞ്ജ് ആണെന്നാണ് എന്റെ അറിവ്. ഈ ചെറുക്കൻ എപ്പോഴും സി ഇ ഓ യുടെ ബെസ്റ് അവാർഡ് നേടും അതിലുള്ള കലിപ് തീർത്തതെന്നാ പറഞ്ഞു കേട്ടത്.
ജി കെ യുടെ അല്ലെ വിത്ത്! അപ്പോൾ ഉശിരു കൂടും.
മറ്റൊരാളുടെ അഭിപ്രായം.
ജി കെ മേനോൻ മക്കളോട് പറഞ്ഞു
എന്റെ മകനോടും മരുമകളോടും ഒരേയൊരു ഉപദേശമേ എനിക്ക് തരാനുള്ളൂ. അതായതു ബിസിനെസ്സിൽ സ്വന്തം അച്ഛനെ പോലും വിശ്വസിക്കരുത് എന്നാൽ ബിസിനെസ്സിൽ ശത്രുക്കൾ ഉണ്ടായിരിക്കുകയുമരുത്.
അച്ഛന്റെ ഉപദേശത്തെ ഗൗരവമായി കൊണ്ട് ആ യുവ ദമ്പദികൾ അവർക്കായി ക്രമീകരിച്ച ക്യാബിനിലേക്കു നീങ്ങി. അതിൽ അടുത്തടുത്ത രണ്ടു ടേബിളുകളിൽ ഇങ്ങനെ നെയിം ബോർഡ് വച്ചിരുന്നു. സുഹാസ് ജി മേനോൻ സി ഇ ഓ
കർണ്ണിക എസ്‌ മേനോൻ. മാനേജിങ് ഡയറക്ടർ.
സുഹാസിന്റെ വീൽ ചെയറിനു പിന്നിൽ അഭിമാനത്തോടെ ആ ചെയറിന്റെ ഹാന്ഡിലിൽ ദൃഡതയോടെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് മനോരഞ്ജിനി എന്ന കർണ്ണിക എസ്സ് മേനോൻ അഭിമാനത്തോടെ നിലകൊണ്ടു.

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.

ഷാനോ എം കുമരൻ

അങ്ങ് ദൂരെ കടൽ കൊള്ളക്കാരുടെ നാട്ടിൽ ഓണം കേറാമല എന്ന കൊച്ചു ഗ്രാമത്തിൽ ഓണവും ഓണത്തപ്പനെയും ആദ്യമായി കൊണ്ടുവന്ന പുത്തൻ പണക്കാർ പാർക്കുന്ന കിറുക്കാനാവട്ടം പഞ്ചായത്തിലെ ആദ്യ പൊതു തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ആഹ്വാനം ചെയ്തു. തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മിറ്റിയും കമ്മിറ്റിയുടെ മേല്നോട്ടത്തിനായി പത്ത് അംഗ രക്ഷാ സമിതിയുമുണ്ടായി.

കിറുക്കാനാവട്ടം പഞ്ചായത്തു രൂപീകരിച്ചിട്ട് ആദ്യത്തെ തെരഞ്ഞെടുപ്പാണ്. ആര് ജയിക്കും ആര് തോൽക്കും. ? വാശിയേറിയ ചർച്ചകൾ പഞ്ചായത്തിനെ ഉദ്ധരിക്കുമെന്നു അടിയുറപ്പിച്ചു തീരുമാനിച്ച കിറുക്കാനാവട്ടം പഞ്ചായത്താക്കി മാറ്റുവാൻ ശുപാർശ ചെയ്തവരിൽ പ്രധാനി ‘മുടിയൻമല ചെമ്പൻ’ എന്ന ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു ജയിക്കുമോ, അതോ പുതു പരിഷ്കാരിയും ഇപ്പോഴും അലക്കിത്തേച്ച സിൽക്ക് ഷർട്ടും പാന്റും ധരിച്ചു ആധാരമെഴുത്താഫീസിലെ ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ മാതിരി മീശയും താടിയും വെട്ടിയൊതുക്കി ഉള്ളിലൊരു വികാര വിത്യാസമില്ലെങ്കിലും ചുമ്മാ എല്ലാവരോടും ഞാൻ നിങ്ങടെ സ്വന്തം ആളാണെന്ന മട്ടിൽ വെളുക്കെ ചിരിക്കുന്ന രാരിച്ചൻ ജയിക്കുമോ? കണ്ടറിയണം.

എന്തായാലും കിറുക്കാനാവട്ടത്തെ മുക്കും മൂലയും ഷാപ്പായ ഷാപ്പും വീടായ വീടും തിരക്ക് പിടിച്ച ചർച്ചകളിലേർപ്പെട്ടു. നാട്ടിലെ ചെറുപ്പക്കാർക്കും പെണ്ണുങ്ങൾക്കും ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിനോടായിരുന്നു താല്പര്യം. കാരണം ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു പ്രസിഡണ്ട് ആയാൽ തങ്ങൾക്കു ഗുണമുണ്ടാവുമെന്നവർ ഉറച്ചു വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. കാരണം എന്താണാവോ. “ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു തറവാടിയാണെന്നേ അവനു നാട്ടുകാർക്ക് കിട്ടുന്ന വിഹിതത്തിൽ കയ്യിട്ടു വാരേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല അപ്പനപ്പൂപ്പൻമാരായിട്ടു ഉണ്ടാക്കിയിട്ടേക്കുവല്ലേ തലമുറകൾക്കിരുന്നുണ്ണാനുള്ളത്. പിന്നെന്തിനാ നക്കാപ്പിച്ച കിട്ടണവന്റെ ചട്ടിയിൽ കയ്യിട്ടു വാരുന്നേ? ചിലരങ്ങനെ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. തന്നെയുമല്ല അല്പസ്വല്പം ഔദാര്യങ്ങളെല്ലാം ചെമ്പൻകുഞ്ഞിൽ നിന്ന് കൈപറ്റിയിട്ടുള്ളവരാണ് അന്നാട്ടിൽ പലരും. അത് കാശായിട്ടും മറ്റു പല സേവങ്ങളായിട്ടും അങ്ങനെ പലതും.

അന്നാട്ടില് രാരിച്ചൻ വേറെ ലെവൽ ആണ്. അയാൾ തന്റെ നേട്ടങ്ങൾക്കു വേണ്ടി അനാവശ്യ കാര്യങ്ങൾക്കു പോലും പണത്തെ ദുര്യുപയോഗം ചെയ്യുവാൻ മടിയില്ലാത്ത ഒരു വ്യക്തിയാണ്. പൊതു സമൂഹത്തിൽ പുരോഗമന ചിന്താഗതിയുള്ളവർക്കു അതറിയുമെങ്കിലും ചില സായാഹ്നങ്ങളിൽ രാരിച്ചന്റെ കള്ളു സൽക്കാരത്തിൽ അവരിൽ മിക്കയാളുകളും അവരുടെ സാന്നിധ്യം അറിയിച്ചിട്ടുള്ളതാണ് . ഉണ്ട ചോറിനുള്ള നന്ദി. അത് പഴയ പ്രയോഗമായി ഒതുക്കപ്പെട്ടല്ലോ! ഇപ്പോളതു കുടിച്ച കള്ളിന്റെ നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കലായി.
പ്രാദേശിക തലത്തിൽ ആരോഗ്യമേഖലയിൽ ഉദ്യോഗസ്ഥനായ ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു എന്ത് കൊണ്ടും തങ്ങൾക്കു ഗുണമുണ്ടാക്കുമെന്നു കിറുക്കാനാവട്ടത്തെ സ്ത്രീ ജനങ്ങളും വോട്ടവകാശമുള്ള യുവജനങ്ങളും കരുതി. അല്ല അങ്ങനെ വിചാരിച്ചതിൽ അവരെ കുറ്റം പറയാനൊക്കത്തില്ല കാരണം ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു മുഖാന്തരം അവർക്കു ഗുണങ്ങൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ താനും.
കൊടിതോരണങ്ങളും മറ്റും ഉയർന്നു പൊങ്ങി. കവലയിലും കടകളുടെ ചുമരുകളിലും പോസ്റ്ററുകൾ കയ്യെഴുത്തുകൾ മുതലായവ പ്രത്യക്ഷപെട്ടു.
പല സംഘങ്ങൾ വേർ തിരിഞ്ഞു ജനങ്ങൾ ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടിയും രാരിച്ചനു വേണ്ടിയും വോട്ടഭ്യർത്ഥനകൾ നടത്തി. പലരും പല അപവാദങ്ങൾക്കും ഇരയായി. ഏറ്റവും കൂടുതൽ ദ്വേഷം കേട്ടത് തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മിറ്റി ആയിരുന്നു. നിഷ്പക്ഷമായിരിക്കേണ്ടുന്ന തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മിറ്റിക്കു ചെമ്പൻ കുഞ്ഞുമായി പിന്നാമ്പുറ ബന്ധങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നായിരുന്നു അതിൽ പ്രധാനം. കുത്തിത്തിരുപ്പുകാരെ പഴി പറയുവാനൊക്കത്തില്ല. അവർക്കു താല്പര്യമുള്ള ചില പ്രത്യേക വ്യക്തിത്വങ്ങളെ തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മിറ്റിയിൽ തിരുകി കയറ്റുവാൻ അവർ ഭഗീരഥ പ്രയത്‌നം ചെയ്തുവെങ്കിലും സർവദാ ഊർജ്ജസ്വലരായ രക്ഷാ സമിതി അതിനു അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. രാരിച്ചന്റെ പ്രധാന ഏണി വയ്പുകാരൻ ജോസ് താടിക്കാരന്റെ മേൽനോട്ടത്തിൽ പല അടി വലിച്ചിലുകൾക്കും തുടക്കമിട്ടു അവരുടെ ചർച്ചകൾ സാദാ സമയവും പണ്ട് വണ്ടി കച്ചവടം നടത്തി പൊളിഞ്ഞു പാളീസായ ഇരവി പിള്ളയുടെ പുതിയ ചായ കടയുടെ വരാന്തകളിൽ ആയിരുന്നു. രാരിച്ചൻ പൊട്ടിക്കുന്ന വിലകൂടിയ വിദേശിക്ക് പുട്ടിനു പീരയെന്നവണ്ണം ഇരവി പിള്ളയുടെ എല്ലും കപ്പ ധാരാളമായിരുന്നു.

ജോസ് താടിക്കാരൻ ചില അടി വലികളിൽ വിജയം കണ്ടു. ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന് ഐക്യദാർഢ്യം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്ന ചില സംഘങ്ങളെ കള്ള് കൊടുത്തു വിലയ്‌ക്കെടുക്കുന്നതിൽ താടിക്കാരന്റെ ഉപചാപകവൃന്ദം വിജയിച്ചു. എങ്കിലും ഭയവും ആശങ്കയും ബാക്കി. ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന്റെ പൊതു ജന വികാരം അത്ര നിസ്സാരമല്ല .

തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ മാറ്റൊലികൾ കിറുക്കാനാവട്ടത്തിന്റെ മുക്കിലും മൂലയിലും ഓരോ പുൽകൊടികളെയും പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുമ്പോൾ തദ്ദേശത്തെ ആബാലവൃദ്ധം വനിതാ രത്‌നങ്ങൾ തെരെഞ്ഞെടുപ്പിനേക്കാൾ വലിയ മറ്റൊരു ആവേശത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിലെത്തിയിരുന്നു. രണ്ടു ഗ്രാമങ്ങൾക്കപ്പുറത്തു പരിഷ്കാരികളുടെ നാട്ടിൽ ഒരു മത്സരം നടക്കുവാൻ പോകുന്നു. കിറുക്കാനാവട്ടത്തിലെ തരുണീമണികൾക്കു കേട്ട് കേൾവിയില്ലാത്ത ഒന്ന്.
‘ സൗന്ദര്യ മത്സരം ‘ സ്ത്രീകൾക്ക് മാത്രം. പെണ്ണഴകിന്റെ ആകാരവടിവുകൾക്കത്രേ ഇമ്പം കൂടുതൽ. പാടത്തു തൂമ്പയെറിയുകയും കത്തിജ്വലിക്കുന്ന ദിവാകരനോട് മല്ലിടുന്ന പുരുഷന്റെ കരുത്തിനെക്കാളേറെ അവളുടെ അഴകിനാണത്രെ കൂടുതൽ ഇനാം.

അങ്ങനെയാണ് അന്നാട്ടിൽ പുതിയതായി അവതരിച്ച വിശാലമനസ്കയായ വട്ടക്കണ്ണാടിക്കാരി വിശാലാക്ഷി മൂക്ക് കണ്ണാടിയിലൂടെ നോക്കി അന്നാട്ടിലെ വനിതകളോട് പറഞ്ഞത്. അല്ല അവൾ വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തു അവരെ പഠിപ്പിച്ചത് സ്ത്രീകൾക്ക് മാത്രം പുരുഷന്റെ മേധാവിത്തത്തിൽ നിന്നും കാതങ്ങൾക്കപ്പുറം പെണ്ണഴകിന്റെ ആകാരവടിവുകൾ വിലയിരുത്തുവാൻ ഇതാ സുവർണ്ണാവസരം. അതും രണ്ടു ഗ്രാമങ്ങൾക്കപ്പുറം പരിഷ്കാരികളുടെ പറുദീസയിൽ.

കിറുക്കാനാവട്ടത്തിന്റെ സർപ്പസുന്ദരി ,…… സർവ്വോപരി വനിതാ ശക്തി ദായക സംഘത്തിന്റെ പ്രസിഡണ്ട് കുമാരി കോമളവല്ലിയുടെ മേൽനോട്ടത്തിൽ മൂക്കുകണ്ണടക്കാരി വിശാലാക്ഷി കയ്യില്ലാത്ത സിൽക്ക് ബ്ലൗസിന്റെ വശങ്ങളിലൂടെ മാംസളമായ മേനികൊഴുപ്പിനെ പ്രകടമാക്കികൊണ്ടു കിറുക്കാനാവട്ടത്തിലെ ഓരോ വീടുകളിലൂടെയും സുന്ദരിമാരെ തേടിയലഞ്ഞു. പെണ്ണുങ്ങളെല്ലാം ഹൃദയത്തിൽ കുഴലൂത്ത് നടത്തി. സ്വന്തം സൗന്ദര്യം തഴമ്പിച്ച ബലിഷ്ഠ കരങ്ങളുടെയും തുറിച്ചു നോക്കുന്ന ഉപ്പൻ കണ്ണുകളുടെയും മേൽനോട്ടമില്ലാതെ ആസ്വദിക്കുവാനും പ്രകടിപ്പിക്കുവാനും ലഭ്യമാകുവാൻ പോകുന്ന സുവർണ്ണാവസരം. ആർക്കുമധികം സിദ്ധിക്കുവാനിടയില്ലാത്ത ഭാഗ്യ നിമിഷങ്ങൾ , എന്തിനു വേണ്ടായെന്നു വയ്ക്കണം ?

കിറുക്കാനാവട്ടമറിയാതെ കെട്ടിയവന്മാരും തന്ത കിഴവന്മാരും കള്ളുമൂത്ത കിടത്തന്മാരാരുമറിയാതെ ആ നാടിന്റെ ആബാലവൃദ്ധം സൗന്ദര്യ ധാമങ്ങളൊരുങ്ങി. വർണ്ണശബളമായ മേനിയഴകിന്റെ സുദിനവും കാത്ത്‌.

അങ്ങനെ ആ സുദിനമെത്തി. തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മിറ്റിയുടെ തലവേദന ദിവസം. വോട്ടെടുപ്പ് തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു എങ്ങും എവിടെയും ആകാംക്ഷ മാത്രം. തെരെഞ്ഞെപ്പ് കമ്മിറ്റിയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ രഹസ്യമായി നിരീക്ഷിക്കുവാൻ ചില പ്രത്യേക ഗൂഢ സംഘങ്ങൾ ഉദയം കൊണ്ടു. വല്ലവന്റെയും കയ്യിലെ കാശിനു കള്ളടിച്ചു തിമിർക്കുവാൻ ഓരോരോ കാരണങ്ങൾ വേണ്ടായോ ? ജോസ് താടിക്കാരന്റെ ഓരോരോ കുബുദ്ധികൾ. അല്ലാതെന്തു പറയുവാനാണ്.

സ്ഥാനാർത്ഥികളുടെ ആളുകൾ ജീപ്പും ഓട്ടോ റിക്ഷകളുമായി തലങ്ങും വിലങ്ങും പാഞ്ഞു വീട്ടിൽ കിടക്കുന്നവരെയും വഴിയേപോയവരെയും എല്ലാത്തിനെയും പൊക്കിക്കൊണ്ട് വന്നു പോരും വഴി വിദേശി കുപ്പിയുടെ നിരവധി കഴുത്തുകൾ പൊട്ടിച്ചു സഞ്ചരിക്കുന്ന കള്ള് ഷാപ്പുകൾ. തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് ദിനം ഷാപ്പുകൾ എല്ലാം അടയ്ക്കുമെങ്കിലും കിറുക്കാനാവട്ടത്തിനു വേറെ രീതികളാണ്. ആദ്യമായി ജനാധിപത്യത്തിൽ ഒരു നാഥനുണ്ടാകുവാൻ പോകുന്നു.

സ്ഥാനാർത്ഥികളുടെ വാലുകൾ പരസ്പരം കളിയാക്കുകയും കുക്കി വിളിക്കുകയും മറ്റും ചെയ്തു.
പോർ വിളികൾ ഒരു വേള അതിരുവിടുമെന്ന ഘട്ടത്തിൽ ഇടപെടുവാൻ ശ്രമിച്ച സ്ഥാനാർഥി ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന് നേർക്കും ആക്രോശിക്കുവാൻ എതിരാളികൾ മടിച്ചില്ല.

തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് ദിവസം പുലർകാലത്തു വിശാലാക്ഷിയും കോമളവല്ലിയും കിറുക്കാനാവട്ടത്തെ തരുണീമണികളെ തേടിയിറങ്ങി. സർപ്പസുന്ദരികളുടെ പ്രൗഡോജ്ജ്വലമായ ആ
മഹാ സംഗമത്തിലേക്കു പുറപ്പെടാനുള്ള വണ്ടികൾ ഗ്രാമത്തിന്റെ അതിർത്തിയിൽ കാത്തു നില്കുന്നുണ്ടെന്നവരെയെല്ലാവരെയും അറിയിച്ചു കൊണ്ട് അവർ വീട് വീടാന്തരം കയറിയിറങ്ങി. പങ്കടുക്കുന്നവരിൽ നിന്നും തെരെഞ്ഞെടുക്കുന്ന നൂറു സുന്ദരികൾക്ക് പ്രത്യേക സമ്മാനമായി പോഷകമൂല്യമുള്ള പാൽ ചുരത്തുന്ന ഒരു മെഴുത്ത ‘ ആടിനെയും ‘ ലഭ്യമത്രെ. അത് ബഹു കേമം. കിറുക്കാനാവട്ടത്തിന്റെ ആരോഗ്യ സംരക്ഷണത്തിനായി കച്ച കെട്ടിയിറങ്ങിയിരിക്കുന്ന ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന് വിജയം നേർന്നു കൊണ്ടവർ തങ്ങളാലാകുന്ന വിധം പോഷകസമ്പത്തു വർദ്ധിപ്പിക്കുവാൻ ആടിനെ നേടുവാൻ പുലർകാലെ പുറപ്പെട്ടു. പ്രൗഢ ഗംഭീരമായ മേനിയഴകിന്റെ പ്രദർശന വേദിയിൽ കിറുക്കാനാവട്ടത്തിന്റെ തരള മോഹങ്ങൾ വിജൃംഭിതരായി തരിച്ചു നിന്നു പോയി.

വയസ്സിൽ മൂത്ത സുന്ദരിയാവാൻ ചട്ടയ്ക്ക് തൊങ്ങലും പിടിപ്പിച്ചു വന്ന മറിയച്ചേടത്തി ഇളമുറക്കാരി സിസിലിയോട് ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. ” മ്മടെ രാരിച്ചൻ മുതലാളീടെ വാല് താടിക്കാരനല്ലയോടി സിസിലികൊച്ചെ ആ പെണ്ണുങ്ങളോട് കുണുങ്ങി കൊണ്ട് നിൽക്കണത് “?
സിസിലി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ‘ ശെരിയാണല്ലോ കൂടെ നിൽക്കുന്നത് താടിക്കാരന്റെ എളാപ്പാന്റെ മകൾ ലൗലി അല്ലെ ‘.

സിസിലി തന്റെ സംശയം മറ്റു പെണ്ണുങ്ങളോട് കൂടെ പങ്കു വച്ചു നേരാണ് അത് താടിക്കാരനും എളാപ്പാന്റെ മോളും തന്നെ. “അവള് പണ്ടെങ്ങോ പട്ടണത്തിൽ ‘തിരുമ്മു ‘ പഠിക്കുവാൻ പോയതാ. പട്ടണക്കാര് മുഴുവനും ഇപ്പൊ അവളുടെ തിരുമ്മിൻമേലാ സുഖമായുറങ്ങുന്നതെന്നാ കരക്കമ്പി”. ആരോ അടക്കം പറഞ്ഞു. പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് കാര്യം പിടികിട്ടി. പോഷകമൂല്യമുള്ള ആടിന് പകരമായി ത്യജിക്കേണ്ടത് ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന്റെ വോട്ട്. ചതി!!!!!

പെണ്ണുങ്ങൾ കൂട്ടം കൂടി. സിസിലിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ അവർ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വച്ച് പിടിച്ചു.
കയ്യൂക്കുള്ളവർ കിട്ടിയ ഓട്ടോ വണ്ടിയിലും പെട്ടി വണ്ടിയിലുമായി ഗ്രാമത്തെ ലാക്കാക്കി പാഞ്ഞു. ‘പെൺ ബുദ്ധി പിൻ ബുദ്ധിയായോ”? കണ്ടറിയണം

അലക്കി തേച്ച വടിവൊത്ത കുപ്പായത്തിനുള്ളിലെ ചതി തിരിച്ചറിഞ്ഞ പെണ്ണുങ്ങൾ ഓടിയെത്തി പ്രിയങ്കരനായ ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിനെ വിജയിപ്പിച്ചു ഗ്രാമത്തിന്റെ ആരോഗ്യത്തെ കാത്തു രക്ഷിക്കുവാൻ. വെളുക്കെ ചിരിക്കുന്ന കള്ളിന്റെ ലഹരിയിലാറാടി തിമിർത്ത ചുവന്ന കണ്ണുകളുള്ള ആൺപിറന്നവർ നല്ല പാതികളായ ഭാര്യമാരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു ” പേടിക്കണ്ടെടീ പെൺ കിടാവേ നിന്റെ വോട്ടും ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് …. നിന്റെയാൾക്കു തന്നെ ഞാൻ കുത്തിയിട്ടുണ്ട് കണ്ടോ എന്റെ രണ്ടു വെരലിലും അടയാളം “? ചൂണ്ടു വിരലിനൊപ്പം നടുവിരലിൽകൂടി പുരട്ടിയ കറുത്ത വരകൾ നോക്കി ഭാര്യമാർ നെടുവീർപ്പോടെ ആശ്വസിച്ചു. ‘ ഭാഗ്യം ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു അദ്ദേഹം ജയിക്കും തീർച്ച’.

കിറുക്കാനാവട്ടത്തെ മുൾമുനയിൽ നിർത്തിക്കൊണ്ട് തെരെഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം പ്രഖ്യാപിച്ചു. പുരോഗമന വാദികളുടെ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിന്റെ പ്രതീക്ഷകൾ
പാടെ കാറ്റിൽ പറത്തിക്കൊണ്ട് ജോസ് താടിക്കാരന്റെയും രാരിച്ചന്റെയും തലയിൽ ഉദിച്ച വക്രബുദ്ധി ഫലം കണ്ടു നമ്മുടെ രാരിച്ചൻ മുതലാളി നേരീയ ഭൂരിപക്ഷത്തിൽ വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു.പടക്കങ്ങളും വിദേശി കുപ്പികളും നാടെങ്ങും പൊട്ടി തിമിർത്തു.

ആരോഗ്യമുള്ള ജനതയെ സ്വപ്നം കണ്ട മുഴുവൻ വനിതകളെയും യുവജനങ്ങളെയും കുടിയന്മാർ അമ്പേ പരാജയപ്പെടുത്തി കളഞ്ഞു. മദ്യത്തിന്റെ ഒരു ശക്തി!!!
ആരാ ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിനെ തോല്പിച്ചത് ? സ്ത്രീകൾ മുഖാമുഖം നോക്കി. മദ്യമോ ? അതോ തങ്ങളെ തന്നെ ബാധിച്ച സൗന്ദര്യ ബോധമോ. വിശാലാക്ഷിയും കോമളവല്ലിയുമോ ? ചിലർ കണ്ണ് നീര് പൊഴിച്ചു , നിസ്സഹായതയുടെ കുറ്റബോധം. എന്ത് തന്നെയായാലും കുരുട്ടു ബുദ്ധികൾ മുന്നേ പറന്നു. അതാത് കാലങ്ങളിൽ അത് ആവർത്തിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ചരിത്രമാണല്ലോ. അത് തിരുത്തികുറിക്കുവാൻ ജനാധിപത്യത്തിന് കരുത്തു എന്നെങ്കിലുമൊക്കെ ഉണ്ടാകട്ടെ ഇല്ലെങ്കിൽ തുലയട്ടെ ….ജന്മങ്ങൾ വെറുതെ പാഴ്ജന്മങ്ങൾ. എന്തായാലും ചെമ്പൻ കുഞ്ഞിന്റെ പരാജയം ആഘോഷിക്കപ്പെട്ടു. സത്യത്തിൽ ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു പരാജയപെട്ടോ ഭൂരിപക്ഷം അത്ര വലുതാണോ. അല്ല കള്ളു തലയ്ക്ക് പിടിച്ച ചെമ്പൻ കുഞ്ഞു ആരോടെന്നില്ലാതെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. “ഞെളിയണ്ടടാ ആരുമങ്ങനെ കിറുക്കാനാവട്ടത്തെ പകുതിയിലേറെ വോട്ടു അതെനിക്ക് തന്നെയാ എന്നാലും ചതി …..ചതി….അയ്യോ …….”

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.

ജോസ് ജെ. വെടികാട്ട്

സിംഹത്തെ പോലെ ഗർജ്ജിച്ചുവെങ്കിലും നീ സിംഹമല്ല , ആരും നിന്നെ സിംഹമെന്നു വിളിച്ചുമില്ല !

മറിച്ചോ നിന്റെ സിംഹഭാവത്തിൽ അവർ മൗനം ദീക്ഷിച്ചു !

നിന്റെ സിംഹഭാവത്തിൽ മാനവർ പേടമാനുകളെ പോൽ നൊന്തു കരഞ്ഞു.

ഒടുവിൽ നീയൊരു പേടമാനേ പോൽ നീറി നൊന്തു കരഞ്ഞുവെങ്കിലും നീ പേടമാനാവില്ല !

മാടത്തക്കിളിയേ പോലെ മനോദു:ഖങ്ങൾ വിസ്മരിച്ച് ചിറകുകളാർന്ന് വാനിൽ പാറി പറന്നുവെങ്കിലും, ശോഭിച്ചു നിൽക്കും പുഷ്പത്തെ പോലെ വാടിക്കരിഞ്ഞു വീണൊടുവിലെങ്കിലും നീയവയൊന്നുമല്ല !

സിംഹത്തെപോലെ നീ ഗർജ്ജിച്ചതും, പേടമാനേ പോലെ കരഞ്ഞതും , മാടത്തക്കിളിയായ് മനോദു:ഖങ്ങൾ വിസ്മരിച്ച് പാറിപറന്നതും ഒന്നോർത്താൽ പരസ്പര സമാധാനം പുലരാൻ വേണ്ടി !

നീയാരെന്നു ചോദിച്ചാൽ നിന്റെ പേരല്ലോ നരൻ !

ആയതിനാൽ അരഷ്ടിതകൾ നമുക്ക് പരസ്പരം പൊറുക്കാം , സഹിക്കാം !

അരഷ്ടിതകൾ പരസ്പരം ക്ഷമിക്കാൻ മാനദണ്ഡം മനസ്സാക്ഷി !

സിംഹത്തെപോലെ ഗർജ്ജിക്കുമ്പോഴും , പേടമാനേ പോലെ കരയുമ്പോളും, മനോദു:ഖങ്ങൾ വിസ്മരിച്ച് മാടത്തക്കിളിയേ പോൽ വാനിൽ പറക്കുമ്പോളും നിനക്ക് മനസ്സാക്ഷിയുണ്ട് !

ഈ ജീവിതമത്സരത്തിൽ മനസ്സാക്ഷിയില്ലാത്തവർ തോൽക്കട്ടെ !

മനസ്സാക്ഷിയുള്ളവർ ജയിക്കട്ടെ !

മറ്റുള്ളവരുടെ ഉൾപ്രേരകശക്തിയാൽ ചിറകാർന്ന് ചിറകറ്റ് വീണ്ടും ചിറകാർന്ന് നീ പാറി പറക്കുന്നു !

നിന്റെ ചിറകടിയിൽ വർഷവസന്തം വിടരുന്നു !

നിന്റെ ചിറകടിയിൽ സന്ധ്യകൾ പുലരികളാം പുനർജനി തേടുന്നു!

നിന്റെ ചിറകടിയിൽ ജീവജാലങ്ങൾ ഇളവേൽക്കുന്നു !

പക്ഷേ ഒടുവിൽ നിന്റെ ചിറകുകൾ നിന്റെ ദൗർബല്യത്തിൽ നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച് പറക്കുന്നു !

നിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അർത്ഥതലങ്ങൾക്ക് പുതിയ മാനമേകി നിന്റെ ചിറകുകളിൽ മറ്റുള്ളവർ പറക്കുന്നു !

ഈ ലോകം നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച് നിനക്കു പകരം നിന്റെ ചിറകുകളേ പൂജിക്കുന്നു !

നിന്റെ പേരല്ലോ നരൻ !

ജോസ് ജെ വെടികാട്ട് : എസ് .ബി. കോളേജ് ചങ്ങനാശേരിയിൽ നിന്ന് ധനതത്വശാസ്ത്രത്തിൽ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സോടെ ബിരുദം നേടി. ചെന്നൈ ലയോളാ കോളേജിൽ നിന്ന് ധനതത്വശാസ്ത്രത്തിൽ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സോടെ ബിരുദാനന്തരബിരുദം നേടി. യുജീസി നെറ്റ് പരീക്ഷ പാസ്സായിട്ടുണ്ട്. കോഴിക്കോട് സെന്റ് ജോസഫ്സ് കോളേജ് ദേവഗിരിയിൽ 2 വർഷം അധ്യാപകനായി ജോലി നോക്കി. ജേർണലിസത്തിൽ പി.ജി.ഡിപ്ലോമ.  അനൗപചാരിക ഗവേഷണം ഉൾപ്രേരണയാൽ ചെയ്തു വരൂന്നു. ഇപ്പോൾ മദർ തെരേസ ഹോം , നെടുംകുന്നത്ത് താമസിക്കുന്നു .

ഷാനോ എം കുമരൻ

“എന്റെ പ്രസാദേ ഇതൊന്നു ഫിൽ ചെയ്യുവാൻ കൂടെടാ. ചുമ്മാ കറങ്ങി നടക്കാതെ. കൗൺസിലിങ് ഹാളിനു മുന്നിൽ വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്ന രെജിസ്റ്ററേഷൻ കൗണ്ടറിൽ ഇരുന്നു തല പുകഞ്ഞ ജോർജ് ചേട്ടൻ അത് വഴി കടന്നു പോയ പ്രസാദിനോടായി പറഞ്ഞു.
എന്നാ ജോർജ് ചേട്ടായീ ചെയ്യണ്ടേ. പറഞ്ഞോ.
എന്തെങ്കിലും ഉത്തരവാദിത്വപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ ആരും ഏല്പിക്കാത്തതിനാൽ വെറുതെ വോളന്റീർ ബാഡ്‌ജും നെഞ്ചിൽ കുത്തി ഒന്ന് ഷൈൻ ചെയ്യാൻ പ്രത്യേകിച്ച് പണിയൊന്നുമില്ലാതെ കറങ്ങി നടന്ന പ്രസാദിനു ജോർജ് ചേട്ടന്റെ വിളി വലിയ അനുഗ്രഹമായി ഭവിച്ചെന്നു വേണം പറയുവാൻ. അല്ലെങ്കിലതൊരു മര്യാദയില്ലാത്ത വിവരണമായിപോകും. പ്രസാദ് ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ടിരുന്നു അന്നവിടെ എത്തിച്ചേർന്നിരിയ്ക്കുന്ന ആളുകളുടെ രെജിസ്ട്രേഷൻ പൂർത്തിയാക്കുവാൻ വേണ്ടുന്നതെല്ലാം ചെയ്‌തതിനാൽ ജോർജ് ചേട്ടൻ പ്രസന്ന ചിത്തനായി കാണപ്പെട്ടു എന്നതും ശ്രദ്ധേയമായ ഒന്നാണ്.

പ്രിയമുള്ളവരേ എല്ലാവർക്കും ഹൃദയപൂർവ്വം സ്വാഗതം. പ്രൊഫെസ്സർ സച്ചിദാനന്ദൻ മൈക്ക് കയ്യിലെടുത്തു സ്വയം പരിചയപെടുത്തികൊണ്ടു സദസ്സിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു.
എനിക്കറിയാം എല്ലാവരും ഒരു പാട് തിരക്കുകൾ മാറ്റി വച്ചിട്ടാണ് ഇന്നിവിടെ ഒത്തു ചേർന്നിരിയ്ക്കുന്നതെന്ന്. എത്ര തന്നെ തിരക്കുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ആണും പെണ്ണും ഒന്ന് ചേർന്ന് തുടക്കം കുറിയ്ക്കുന്ന വിവാഹജീവിതമെന്ന മഹാ യാത്രയ്ക്കുള്ള മുന്നൊരുക്കമായി ഇന്ന് തുടങ്ങി മൂന്നാം നാളിൽ തീരുന്ന ത്രിദിന പഠന പദ്ധതി വളരെയേറെ അനിവാര്യമാണെന്ന വസ്തുത ഇവിടെ എത്തുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ നിങ്ങളെല്ലാവരും മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുള്ളതാണെന്നതിനാൽ ഇങ്ങനെയൊരു പാഠ്യപദ്ധതിയുടെ പ്രാധാന്യത്തെ പറ്റി സുദീർഘമായ വിവരണത്തിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടെന്നു കരുതുന്നില്ല … എങ്കിലും ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാതെ തരമില്ലാത്തതിനാൽ …….. പ്രൊഫസ്സർ സച്ചിദാനന്ദൻ നവ ദമ്പതികളാകുവാൻ ഒരുങ്ങിയിറങ്ങിയ യുവ ജനതയെ നോക്കി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.

വിവാഹജീവിതത്തിനു മുന്നോടിയായി ഇണകളാകുവാൻ പോകുന്ന യുവത്വങ്ങൾ കൈവരിക്കേണ്ടതും നിശ്ചയമായും മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കേണ്ടതുമായ ചില അവശ്യ ധാരണകളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനമാണവിടെ നടക്കുന്ന പരിപാടി. പ്രൊഫസ്സർ സച്ചിദാനന്ദൻ അവിടെയുള്ള ഇണക്കുരുവികളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നിറുത്തി മറ്റുള്ളവർക്കായി പരിചയപ്പെടുത്തി.
അതിങ്ങനെ. ആ എന്താണ് അങ്ങേയറ്റത്തിരിയ്ക്കുന്ന നീല ചുരിദാർ ധരിച്ച ആ സുന്ദരിയുടെ പേര് …? ആ ഒന്നെഴുന്നേൽക്കു….. അതെ നിങ്ങൾ തന്നെ റെഡ് ബോർഡർ ലൈനുള്ള ചുരിദാർ ആണ് ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്….. നിങ്ങളല്ല നിങ്ങൾ പ്ലെയിൻ ബ്ലൂ അല്ലെ? സദസ്സിൽ ചിരിയുടെ രവമുയർന്നു നിലയിൽ ചുവന്ന വരകളുള്ള സുന്ദരി ലജ്‌ജാ വിവശതയാൽ നമ്രശിരസ്കയായി സദസ്സിൽ എണീറ്റ് നിന്നു. ” നിങ്ങളെ ഒന്ന് പരിചയപെടുത്തിക്കെ …..ആ സ്വയം പരിചയപെടുത്തുന്നതിനൊപ്പം പങ്കാളിയാവാൻ പോകുന്ന ആളെകൂടി ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിക്കണം കേട്ടോ ……ഇത് എല്ലാവരും ചെയ്യേണ്ടതാണെന്നോർമ്മിപ്പിക്കുന്നു …..”

ആ പെൺകുട്ടി അവളെ നാണത്തോടെ പരിചയപ്പെടുത്തി.
എന്റെ പേര് സരിക ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെയാണ് വീട്
” സരിക എന്ത് ചെയ്യുന്നു. “? സദസ്സിൽ നിന്നാരോ ചോദ്യമെറിഞ്ഞു.
” ഞാൻ ഞാനൊരു പ്രൈവറ്റ് ബാങ്കിൽ ക്ലാർക്ക് ആയിട്ട് ജോലി ചെയ്യുവാ. അപ്പോൾ സദസ്സിന്റെ മറു ഭാഗത്തു നിന്നും സുന്ദരകുട്ടപ്പനായ ഒരു വിദ്വാൻ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു
” യെസ് “ പ്രൊഫസർ അയാളെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
ഞാൻ വിനീത്. ഞാനാണ് സരികയെ വിവാഹം കഴിക്കുവാൻ പോകുന്നത്.
സദസ്സിലെ കൂട്ടച്ചിരികൾക്കും അടക്കം പറച്ചിലുകൾക്കുമൊടുവിൽ ചുണ്ടിൽ തികട്ടിവന്ന ചിരിയെ കൈ തലങ്ങളാൽ മറച്ചു വച്ചു പ്രൊഫസർ പറഞ്ഞു. ഓക്കേ ഓക്കേ സരിക ഭാഗ്യവതിയാണ്. തന്നെ ചോദ്യം ചോദിച്ചു ഒരുപാടു ബുദ്ധി മുട്ടിക്കാതെയിരിക്കാനാണ് മിസ്റ്റർ വിനീത് എഴുനേറ്റു നിന്ന് സ്വയം പരിചയപെടുത്തിയത്. അതെന്തായാലും ശ്ലാഘനീയമാണ്. നല്ലൊരു കുടുംബജീവിതം ആശംസിക്കുന്നു ഇരുന്നോളു രണ്ടാളും. തന്നെ നാണം കെടുത്തിയതിൽ ഒരു സുന്ദര പിണക്കത്തിൽ കണ്ണേറു കൊണ്ട് വിനീതിനെ കാടാക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് സരികയും ഗംഭീരഭാവത്തിൽ വിനീതും അതാതു ഇരിപ്പിടങ്ങളിൽ ഇരുന്നു. അങ്ങനെ ഓരോരുത്തരായി പരിചയപെടുത്തൽ തുടർന്നു.

ഞാൻ പയസ്സ് ഇരിഞ്ഞാലകുടയാണ് ഫുൾ നെയിം പയസ്സ് ജോസെപ്പ്. അപ്പനപ്പാപ്പാന്മാരായിട്ടു മ്മക്ക് റബ്ബറിന്റെ ഡീൽ ആണ്. ദാ അവിടെ ആ ഡെസ്കിന്മേൽ കൈ കുത്തിരിക്കണേ ടാവാണ്‌ മ്മ്‌ടെ പെണ്ണ്. പേര് ജെസ്സി. പയസ്സിന്റെ മലവെള്ളപ്പാച്ചിൽ പോലെയുള്ള തൃശൂർ സ്ലാങ്ങിൽ ജെസ്സി എണീറ്റ് നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ഞാനാണ് ജെസ്സി.
ഈ റബ്ബറിന്റ ഡീൽ ന്ന് വെച്ചാ ന്താണത്‌ തോട്ടം ആണോ?
അടക്കി പിടിച്ച ചിരിയിൽ പ്രൊഫെസ്സർ തൃശൂർ സ്ലാങ്ങിൽ ചോദിച്ചു.
ഹേ മൂപ്പർക്ക് റബ്ബർ കടയാണ് ടൗണില്. തോട്ടം ന്റപ്പനാണ്
മറുപടി പറഞ്ഞത് ജെസ്സി ആണ്.
രണ്ടാൾക്കും റബ്ബർ പോലെ ചാടി ചാടി നിൽക്കുന്ന ഒരു ഭീകര ലൈഫ് ആശീർവദിച്ചു പ്രൊഫസ്സർ. അവനിച്ഛിരെ ജാഡയാനല്ലോടാവേ. ആരൊക്കെയോ അടക്കം പറഞ്ഞു.
റബ്ബർ കടയല്ലേ കാശിനെന്താ പഞ്ഞം. ജാടയിടാവല്ലോ!
അതാരാ അവിടെ പതുങ്ങിയിരിക്കുന്നെ.
കർത്താവെ എന്നോട് ചോദിക്കല്ലേ ഒന്നും എന്ന് വിചാരിച്ചു പമ്മിയിരുന്ന ജീനയെ പ്രൊഫെസ്സർ കണ്ടു പിടിച്ചു.
എന്റെ പേരേ ജീനെന്നാണെ. ഞാൻ വൈക്കത്തിനടുത്തുന്നാ വരുന്നേ. അപ്പച്ചന് തേയിലേടെ ബിസിനെസ്സ് ആണ്. കട്ടപ്പനെന്നു തേയിലയെടുത്തു വൈക്കത്തു കൊണ്ടോയി വിൽക്കും.
എല്ലാവരുമൊന്നു പകച്ചു. എന്തൊക്കെയാണ് ഈ കൊച്ചു പറയുന്നേ? വർത്താനം കേട്ടിട്ട് കല്യാണ പ്രായമായതായി തോന്നുന്നില്ല.
ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു നിന്നിട്ടു പ്രൊഫസർ ആൺകൂട്ടത്തിന് നേർക്കു തിരിഞ്ഞു ചോദിച്ചു. ആരാ ഈ കുട്ടിയുടെ ചെക്കൻ?
അപ്പുറത്തു നിന്നും ഒരു പയ്യൻ എഴുന്നേറ്റു. ആഹാ ഇയാളാണോ? ഇയാളെ എനിക്കറിയാല്ലോ ! നമ്മൾ ….നമ്മൾ എവിടെയോ മീറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടല്ലോ. …?

ഓർമ്മയെ രാകിയെടുക്കുന്ന പോലെ പ്രൊഫസർ തല ചൊരിഞ്ഞു കണ്ണട ഊരി കർചീഫ് കൊണ്ട് തുടച്ചു വീണ്ടും മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ ചേർത്ത് വച്ചു.
സാർ ഞാൻ ബിനീഷ് ടൗണിൽ എ വൺ കാർ കെയർ വർക്ക് ഷോപ്. അതെന്റെയാ. സാറിന്റെ വണ്ടി അവിടെ സെർവിസിന് തരാറുണ്ട്.
“ഓഹ് ഓഹ് …പിടി കിട്ടി പിടി കിട്ടി. അതെ ബിനീഷേ പെൺകൊച്ചു അപ്പന്റെ തേയിലകച്ചോടത്തെപറ്റിയാണ് സദാ ചിന്ത. ഇന്നിവിടെ ബിനീഷ് കൂടെയുണ്ടെന്ന് പോലും ചിന്തയിലേയില്ല. ഒരു അപ്പൻ സ്നേഹിയാണ് അത് കൊണ്ട് തേയിലയുടെ ഷെയർ ഒന്നും കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. നാട്ടുകാരുടെ വണ്ടികൾ എന്നും കേടായി തന്റെയടുത്തു തന്നെ വരാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചോ. എല്ലാവരോടൊപ്പം പ്രൊഫസ്സറും ഒപ്പം ബിനീഷും ചിരിച്ചപ്പോൾ കൈലേസുകൊണ്ടു മുഖത്തെ വിയർപ്പു തുള്ളികൾ ധിറുതിയിൽ തുടയ്ക്കുകയായിരുന്നു ജീന.
അടുത്തതായി പരിചയപ്പെടുത്തിയത് ഒരു ലണ്ടൻ മലയാളിയെയാണ് പേര് സ്റ്റീഫൻ. സ്റ്റീഫൻ കൊമ്പത്ത്
ഏതു കൊമ്പാണ് പുളികൊമ്പാണോ ആശാനേ.
ആരുടെയോ ആ കമെന്റ് അത്ര വലിയ കോമഡി ആയി സ്റ്റീഫൻ കൊമ്പത്തിനു രസിച്ചില്ല എന്ന് അയാളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും വായിച്ചെടുക്കാമായിരുന്നു.

ഇടവേളകളിൽ എല്ലാവരും ക്യാന്റീനിലും പുറത്തുള്ള മരച്ചുവട്ടിലും മറ്റുള്ള ഇടങ്ങളിലുമായി താന്താങ്ങൾക്കു വിധിക്കപെടുവാൻ പോകുന്ന ഇണകളോടൊത്തു കിന്നരിക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചു.
സ്റ്റീഫൻ കൊമ്പത്തിനു പഞ്ചാര പെരുമാറ്റങ്ങൾ ഇഷ്ടമില്ലാത്തതിനാലാവണം അയ്യാൾ പ്രതിശ്രുത വധുവായ സൂസന്റെ അടുത്ത് അല്പമാത്രം കുടുംബ വിശേഷങ്ങൾ പങ്കു വച്ചിട്ട് സിഗരറ്റു പാക്കറ്റുമായി മതില്കെട്ടിന് അപ്പുറത്തേക്ക് പോയി. ആ വിശാലമായ മതില്കെട്ടിനകത്തു അനുവദിച്ചു കിട്ടിയ നേരത്തിനുള്ളിൽ ഒട്ടു മിക്ക വനിതാ രത്നങ്ങളും അവരവരുടെ പുരുഷ കേസരികളോടൊത്തു ഭാവി പരിപാടികൾ ചർച്ച ചെയ്തു. സ്വിറ്റസർ ലാൻഡ് തുടങ്ങി ഊട്ടി കൂർഗ് വരെയുള്ള തേനൂറുന്ന മധുവിധു രാവുകളെയും പ്രജാക്ഷേമ തല്പരരായിട്ടുള്ളവർ ആൺ പെൺ വക ഭേദങ്ങളുടെ കണക്കുകൾ നിരത്തി അടുത്ത തലമുറകളെപ്പറ്റി വരെയും ആ ഉദ്യാനത്തിൽ ചർച്ചകൾ നടത്തി. ചിലതെല്ലാം അതീവ രഹസ്യ സ്വഭാവത്തോടെയും മറ്റു ചിലതാവട്ടെ രഹസ്യങ്ങളുടെ മറകളേതുമില്ലാതെ തുറന്നിട്ട ജന വാതിലുകൾക്കുള്ളിൽ കയറിയിറങ്ങുന്ന കാറ്റിനെപോലെ നൈർമല്യമുള്ളതും സുതാര്യവുമായിരുന്നു.

ആരുടെയോ നിലവിളി കേട്ടാണ് എല്ലാവരും അവിടേയ്ക്കു ഓടി ചെന്നത്. അവിടെയതാ ആരോ ഒരാളുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തി പിടിച്ചു മതിലിൽ മേലേക്ക് ചാരി നിറുത്തി അമക്കുകയാണ് നമ്മുടെ ലണ്ടൻ കാരൻ സ്റ്റീഫൻ. എന്തൊക്കെയോ തെറി വാക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നുമുണ്ട്. ജോർജ് ചേട്ടനും പ്രസാദും മറ്റുള്ള ആളുകളെല്ലാവരും ഓടിയെത്തി. അവർ സ്റ്റീഫന്റെ ബലിഷ്ഠ കരങ്ങളിൽ നിന്നും മറ്റെയാളെ രക്ഷപെടുത്തി. എന്താ എന്താ പ്രശ്നം ? ജോർജ് ചേട്ടൻ സ്റ്റീഫനോട് ചോദിച്ചു. സ്റ്റീഫനെ പോലെ തന്നെ അവിടെ വിവാഹജീവിതത്തിനെ കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിനെത്തിയതായിരുന്നു സ്റ്റീഫന്റെ കരവലയത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപെട്ട രാജേന്ദ്രൻ. ആളുകൾ സ്റ്റീഫനോടും രാജേന്ദ്രനോടും മാറി മാറി ചോദിച്ചു എന്താണ് പ്രശ്നമെന്ന്. കഴുത്തു തിരുമ്മി കൊണ്ടിരുന്ന രാജേന്ദ്രന് ഒന്നും പറയുവാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ബഹളം കേട്ടിട്ട് അതിനു നടുവിൽ സ്റ്റീഫൻ ആണെന്നറിഞ്ഞു സൂസൻ അവിടേക്കു വന്നു. അവൾ സ്റ്റീഫനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. എന്താണ് സ്റ്റീഫൻ എന്തിനാ ഈ ബഹളമൊക്കെ?

എരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെ സ്റ്റീഫൻ രാജേന്ദ്രന് നേർക്കു വിരൽ ചൂണ്ടു സൂസനോട് ചോദിച്ചു. നീ ഇവനെ അറിയുമോ ? സ്റ്റീഫൻ ചൂണ്ടിയ വിരലിനെ പിന്തുടർന്ന സൂസന്റെ കണ്ണുകൾ എത്തി നിന്നത് രാജേന്ദ്രന്റെ മുഖത്തായിരുന്നു. അയാളെ കണ്ടതും സൂസൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. അവളുടെ ഞെട്ടൽ മുഖത്ത് പ്രകടമായിരുന്നു. സൂസൻ ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ ഇയാളെ നീ അറിയുമോ ? സ്റ്റീഫന്റെ പരുക്കൻ ശബ്ദത്തിന്റെ അധികാര ഭാവത്തെ എതിർക്കുവാൻ സൂസന് നിവൃത്തിയില്ലായിരുന്നു. അറിയാം എന്ന് തല താഴ്ത്തി അതിലുപരി പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു നിറുത്തിയതും അയാളുടെ കരതലം അവളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞിരുന്നു. ഇത് നിനക്കല്ല ഞാൻ കഷ്ടപെട്ടുണ്ടാക്കിയ എന്റെ ലൈഫ് തുലയ്ക്കാൻ നോക്കിയ നിന്റെ തന്തയ്ക്കുള്ളതാ. ശേഷമയാൾ രാജേന്ദ്രനോടായ് ക്ഷമിക്കണം. പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല. നിങ്ങൾ നിങ്ങളെന്റെ ജീവിതം കാത്തു. രാജേന്ദ്രന്റെ ചുമലിൽ കൈ വച്ച് കൊണ്ട് അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് സ്റ്റീഫൻ ധിറുതിയിൽ ആർക്കും മുഖം കൊടുക്കാതെ കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു ഓടിച്ചു പോയി. തരിച്ചു നിൽക്കുന്ന സൂസന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒന്നും ചോദിക്കുവാൻ ആർക്കും തോന്നിയില്ല. കാര്യങ്ങൾ ഏതാണ്ടെല്ലാം അവർക്കു തിരിഞ്ഞിരുന്നു.

സൂസൻ ചുറ്റിനും കൂടി നിൽക്കുന്ന സമൂഹത്തെ മുഖാമുഖം നോക്കുവാൻ സാധിക്കാതെ തന്റെ ബാഗുമെടുത്തു ഒരു ടാക്സിയിൽ കയറി എവിടേക്കോ പോയി.

കാര്യമറിയാതെ ശിഖ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു എന്തിനാണ് രാജേട്ടനെ അയാൾ ദ്രോഹിച്ചതും പിന്നെ മാപ്പ് പറഞ്ഞതും ?
രാജേന്ദ്രന്റെ മറ്റൊരു സുഹൃത്തിന്റെ കാമുകി ആയിരുന്നു സൂസൻ. ഒരാളുടെ മാത്രമല്ല പല സുഹൃത്തുക്കളുടെയും കാമുകി ആയിരുന്നു അവൾ പണത്തിനോട് മാത്രം ആത്‌മ ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്ന സൂസന് കിടക്ക വിരിപ്പുകളുടെ വർണ്ണ വരകളെ നനയിയ്ക്കുന്ന തന്റെ വിയർപ്പു തുള്ളികൾ ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടുകൾക്കു മേനി കൂട്ടുവാനുള്ള മാന്ത്രിക ശക്തിയുള്ള ഒരു മാർഗമായിരിന്നു. സൂസന്റെ ഭൂതകാലമെല്ലാം നന്നായി അറിഞ്ഞു വച്ചിരുന്ന രാജേന്ദ്രന് സ്റ്റീഫനെ കണ്ടപ്പോൾ അയ്യാൾ ചതിക്കപ്പെടാതെയിരിക്കുവാൻ തനിക്കെന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു. രാവിലത്തെ ക്ലാസ്സിൽ പ്രൊഫസർ സച്ചിദാനന്ദൻ എല്ലാവരെയും പരസ്പരം പരിചയപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ മുതൽ സ്റ്റീഫനെ ഈ ചതി കുഴിയിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണം എന്ന മനോസംഘടനം രാജേന്ദ്രന്റെയുള്ളിൽ ഉടലെടുത്തിരുന്നു. ഞാനായിട്ട് ഒന്നും പറയേണ്ടതില്ല എന്ന് പലവുരു തീരുമാനം എടുത്തുവെങ്കിലും സ്റ്റീഫനെ ദുരിതത്തിലാകുവാൻ രാജേന്ദ്രന് തോന്നിയില്ല . സ്റ്റീഫന് രാജേന്ദ്രനെന്ന ബാല്യകാല സഹപാഠിയെ ഓർമ്മ വന്നില്ലെങ്കിലും മതിലിൽ കൈ ഊന്നി നിന്ന് സിഗരറ്റു വലിയ്ക്കുന്ന സ്റ്റീഫനോട് രാജേന്ദ്രൻ ചോദിച്ചു . സ്റ്റീഫന് ഈ കല്യാണം തന്നെ വേണമായിരുന്നോ എന്ന്.
സ്റ്റീഫനോട് കാര്യം വ്യക്തമാക്കിയെങ്കിലും തിരിച്ചുണ്ടായ പ്രതികരണം ബാല്യകാല സൗഹൃദ സ്മരണകളെ ഓർമ്മപെടുത്താനുള്ള ഉദ്യമത്തിൽ നിന്നും രാജേന്ദ്രൻ പിന്തിരിഞ്ഞിരുന്നു. കല്യാണ തേൻ നുകരുവാൻ എത്തിയ ഇണക്കുരുവികളതാ പോകുന്നു തേൻകൂടോന്നൊരുക്കാതെ. ക്ലാസ്സിന്റെ ഒരു ഗുണം ചില കൂട്ടർക്ക് അങ്ങനെ ഭവിച്ചു. ചീഞ്ഞു പോയൊരു പഴമാ കൂടയിൽ വീഴാതെ കാത്തു രക്ഷിച്ചൊരാ നൻപൻ രാജേന്ദ്രനും സ്തുതി.

ശരീരശാസ്ത്രങ്ങളുടെ ഉൾകരുത്തുകൾ മനഃപാഠമാക്കിയ ആ ലേഡി ഡോക്ടറുടെ വാക്ചാതുര്യം ഇണയരയന്നങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തെ ലജ്‌ജാ വിവശരാക്കിയെങ്കിലും തരുണീമണികൾ മാത്രമെന്തോ നമ്ര ശിരസ്‌കകളായി കുമ്പിട്ടിരുന്നു. വിജ്ഞാന കുഞ്ജികളായ നിങ്ങൾക്കൂഹിക്കാവുന്നതാണല്ലോ സന്ദർഭം. അങ്ങനെയുള്ള നിരവധിയായ അറിവുകൾ അവിടെ പ്രതിപാദിക്കപ്പെട്ടു. വിവാഹമെന്ന മനോഹരമായ ഉടമ്പടിയെകുറിച്ചു പ്രൊഫസർ ഊന്നിയൂന്നി പറഞ്ഞപ്പോൾ വിവാഹമോചനമെന്ന ദുരിതത്തെകുറിച്ചു വിശദീകരിച്ച വക്കീൽ സുഹാസചന്ദ്രൻ പലർക്കുമൊരു രസം കൊല്ലിയായി.

ഇടവേളകളിൽ ദാമ്പത്യമെന്ന യുവ മിഥുനങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ ദാമ്പത്യമെന്ന അതിരാത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പദ്ധതികൾ നിരവധിയായി ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടു. നാലാൾ കൂടുന്നിടത്തെ നാണം നാന്മറയ്ക്കുള്ളിൽ വിച്ഛേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടു.
അതെ സമയം ആ ഇടത്തിൽ മറ്റൊരു കോണിലായി മറ്റൊരു സംഗതി. നോക്കാം അതെന്തെന്നു.
ഉന്മേഷ് ഏട്ടാ, ദിവ്യയുടെ കാതരമായ വിളിയിൽ ഉന്മേഷിന്റെ സർവ്വകോശങ്ങളും തളിരണിഞ്ഞു. എന്തോ ദിവ്യമോളെ, ഉന്മേഷ് തരളിത ചിത്തനായി വിളികേട്ടു. അടുത്ത ക്ലാസ് തുടങ്ങാൻ ഇനിയും അരമണിക്കൂർ കൂടിയുണ്ട് ഒന്ന് വരാമോ എന്റെയടുത്തേക്കു. ദിവ്യ ലോലമായി മൊഴിഞ്ഞു.

എവിടെയാ മോളു നില്കുന്നെ. പറന്നെത്താൻ തിടുക്കമായി ഉന്മേഷിനു.
ഞാൻ നില്കുവല്ല ഏട്ടാ ഇരിക്കുവാ. ഇവിടെ കാന്റീനിനടുത്തുള്ള പനിനീർ ചാമ്പയുടെ തറയിൽ.
ഓ തമാശക്കാരി യു ഫണ്ണി ഗേൾ. ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യും മുന്നേ ഉന്മേഷ് ദിവ്യയ്ക്കരുകിൽ പറന്നെത്തി.
അയ്യോ ഇതെന്താ ഞാൻ രാവിലെ തന്ന ഡയറി മിൽക്ക് ഇത് വരെ കഴിച്ചില്ലേ മോളു? ദിവ്യയുടെ കയ്യിലെ ഡയറി മിൽക്ക് കണ്ട ഉന്മേഷ് പരിഭവത്തോടെ ചോദിച്ചു.
അത്…… അത് ഏട്ടാ ഞാൻ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു അപ്പോഴാ സജി മോൻ പറഞ്ഞത് അധികം മധുരം കഴിച്ചാൽ ഒരുപാട് വണ്ണം വയ്ക്കുമെന്ന് അതാ കഴിയ്ക്കാഞ്ഞത്.
സജിമോനോ ആരാത് ? വേവലാതിയോടെ ഉന്മേഷ് ചോദിച്ചു.
സജിമോനെ ഇങ്ങോട്ടു വായോ. ഒളിച്ചിരിയ്ക്കാതെ ഉൻമേഷേട്ടന് സജിമോനെ കാണണം.
അരുമയായി ദിവ്യ വിളിച്ചത് കേട്ട് ചാമ്പ മരത്തിനപ്പുറത്തിരുന്ന ഒരു യുവാവ് നമ്രശിരസ്കനായി അവിടേക്കെത്തി. ആരാ ഇത് ഇവനേതാ ദിവ്യമോളെ? ഉന്മേഷ് ഏതാണ്ട് കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളമെത്തി.
അതെ ഏട്ടാ ഞാനും സജിമോനും ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചതാ ചെറുപ്പം മുതലേ. അന്ന് തൊട്ടേ ഞങ്ങൾ ലൈനാണ് സജിമോൻ ഞാനെന്നു വച്ചാൽ മരിയ്ക്കും. ഞാനും.
എന്താ ദിവ്യമോളെ ഈ പറയുന്നേ. എന്റെ ചങ്കു തകരുന്നുണ്ട് കേട്ടോ. ഉന്മേഷ് ചാമ്പ മരത്തറയിൽ ഇരുന്നു. ഏങ്ങിയേങ്ങി കരഞ്ഞു തുടങ്ങി. ദിവ്യ എഴുന്നേറ്റു അയാളുടെ അടുത്തെത്തി തലകുനിച്ചു കരയുന്ന അയാളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി വിതുമ്പുന്ന കണ്ണുകൾ സ്വന്തം കൈ കൊണ്ട് തുടച്ചു കൊടുത്തു. ഉൻമേഷേട്ടാ ഏട്ടൻ ഇങ്ങനെ സില്ലിയാവല്ലേ. ഏട്ടൻ കരഞ്ഞാൽ പിന്നെയാരാ ഞങ്ങൾക്കൊരു സപ്പോർട്ട്.

അവൾ അയാളോട് മൃദുവായി ചോദിച്ചു. സപ്പോർട്ടോ …?? അയ്യോ എല്ലാം പോയല്ലോ എന്റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ. ഉന്മേഷ് കരച്ചിലിന്റെ ആക്കം കൂട്ടി. ദിവ്യമോളുടെ കണ്ണുകളും ഈറനായി ഒപ്പം സജിമോനും കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.
ഉന്മേഷ് ഏട്ടാ, ഏട്ടൻ വേണം ഞങ്ങളുടെ കല്ല്യാണം നടത്തി തരുവാൻ.

എന്നോടെന്തേ നേരത്തെ പറയാതിരുന്നേ നമ്മൾ ഹണിമൂണും നമുക്കുണ്ടാകാൻ പോണ കുട്ടികളുടെ പേര് വരെ തീരുമാനിച്ചതല്ലേ ! എല്ലാം എല്ലാം നമ്മൾ സെറ്റ് ചെയ്തതല്ലേ! ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നതിനു മുന്നേ എങ്കിലും പറയായിരുന്നില്ലേ എന്നോട് … വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഞാനെന്തോ പറയുമോ അയ്യോ എനിക്കറിയാൻ വയ്യേ ….ഉന്മേഷ് കരച്ചിൽ തുടർന്നു. ഉൻമേഷേട്ടാ നിറുത്തുന്നുണ്ടോ ഈ കരച്ചിൽ. ദിവ്യ അല്പം ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു. സ്വിച്ച് ഇട്ടതു പോലെ ഉന്മേഷ് കരച്ചിൽ നിറുത്തി. ഉൻമേഷേട്ടാ പറയുന്നത് കേട്ടെ ഒന്ന് . ഞാനും സജിമോനും കുഞ്ഞുനാള് മുതലേ ഇഷ്ടത്തിലാ …. ആര് വിചാരിച്ചാലും ഞങ്ങളെ പിരിക്കാൻ പറ്റില്ല. സജിമോൻ എന്റെ സെയിം ഏജ് ആണ്. സൊ അവനു മച്യുരിറ്റി ആയിട്ടില്ല്യാ അത്കൊണ്ടാണ് എന്നെക്കാൾ

പ്രായമുള്ള ഉൻമേട്ടനെ കൊണ്ട് എന്നെ കെട്ടിക്കാൻ അച്ഛനുമമ്മയും തീരുമാനിച്ചു. സജിമോനെ കല്യാണം കഴിച്ചാൽ വീട്ടിൽ കയറ്റത്തില്ലന്ന് അവര് പറഞ്ഞു അതോണ്ടാ നേരത്തെ പറയാൻ ധൈര്യം കിട്ടാഞ്ഞത്.
അച്ഛനുമമ്മയും പറഞ്ഞത് ശെരിയല്ല ദിവ്യമോളെ. മച്യുരിറ്റി ഇല്ലാത്ത ആളെ കെട്ടിയാലെങ്ങിനേയാ ശെരിയാവുക. ഞാനല്ലേ ശെരിക്കും മാച്ച് ആവുന്നേ എനിക്കെന്താ ഒരു കുറവ് ? ബാങ്കില് ജോലിയും കാറും വീടും ഒക്കെയില്ലേ …? ഉന്മേഷ് വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി.

ഉന്മേഷ് ഏട്ടാ കരച്ചില് നിറൂത്ത്. ഏട്ടൻ എന്നെ കെട്ടിയാലും ഫസ്റ്റ് നെറ്റിന് മുന്നേ ഞാൻ സജിമോന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടും. അതിലും നല്ലതല്ലേ ഇപ്പോ പറയണത്. ഏട്ടൻ എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് പിറന്ന എന്റെ സ്വന്തം ഏട്ടനായിട്ടു മുന്നിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം നടത്തി തരണമെന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം.
അത് കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ ഉന്മേഷിന്റെ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്ന കിളികൾ കൂടി പറന്നു
പോയി. കല്യാണവും ഞാൻ നടത്താണോ അയ്യോ എനിക്ക് വയ്യായെ . ഉന്മേഷ് വീണ്ടും നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് കേട്ട് കൊണ്ട് ഓടികൂടിയവരുടെ കൂടെ പ്രൊഫെസ്സർ സച്ചിദാനന്ദനും ഡോക്ടർ പ്രകാശ് , ഡോക്ടര് കുസുമവദന , വക്കീൽ സുഹാസചന്ദ്രനും എല്ലാമുണ്ടായിരുന്നു.

എന്താ എന്ത് പറ്റി .? എല്ലാവരും കൂട്ടം കൂടി നിന്ന് ആരാഞ്ഞു. സംഗതി അറിഞ്ഞ പ്രൊഫെസ്സറും വക്കീലും എല്ലാം പറഞ്ഞു ഇവർ കല്യാണം കഴിക്കാതിരിക്കുന്നതാണുത്തമം ഉന്മേഷിന്റെയും ഇവരുടെയും നന്മയ്ക്കു അതാണുത്തമം. എന്തെല്ലാം വയ്യാ വേലികളാണ് ഇവിടെയെത്തുന്നത് സത്യത്തിൽ കല്യാണം കഴിയ്ക്കാൻ പോകുന്നവർക്കല്ല മക്കളെ ശെരിയാം വണ്ണം മനസ്സിലാക്കിയെടുക്കാൻ മാതാപിതാക്കൾക്കാണ് സ്റ്റഡി ക്ലാസ് നൽകേണ്ടത് എന്ന് തോന്നുന്നു. എന്തായാലും അവരുടെ കല്ല്യാണം നടത്തി കൊടുക്കുവാനൊന്നും ഉന്മേഷ് മെനക്കെട്ടില്ല. മറിച്ചു കല്യാണമേ വേണ്ട എന്നൊരു ഉഗ്ര ശപഥമയാളെടുത്തു .
രണ്ടു നാള് കൊണ്ട് മറ്റെല്ലാവരും പഠനമെല്ലാം വിജയകരമായി പൂർത്തീകരിച്ചു കൊണ്ട് നല്ലൊരു പങ്കാളിയാകാൻ തയ്യാറെടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ചിലർക്കെങ്കിലും വഴിത്തിരിവുകൾ സമ്മാനിച്ച് കൊണ്ട് ആ മനോഹരമായ ഇടം അങ്ങനെ തുടരുന്നു.
എങ്കിലും ഇണക്കുരുവികളെ നിങ്ങളോടായി ….. ഒന്ന് നില്ക്കു …. ഇവിടേയ്ക്ക് വരും മുന്നേ ഒന്ന് ചിന്തിക്കൂ……സ്വായത്തമാക്കൂ വിശാലമായ ഈ ഭൂഖണ്ഡത്തിലുടനീളം വ്യാപാരിച്ചു വിഹരിക്കുന്ന അറിവുകൾ. വിശ്വ വിഖ്യാതരായ മാതാപിതാക്കളെ, നിങ്ങളോടായി ഒരേയൊരു വാക്ക്.
സ്നേഹിക്കു നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പൊൻമക്കളെ.
അറിയുവാൻ തുനിയു നിങ്ങളവരെ. ഓർക്കുക നിങ്ങൾ. അവർ മരപ്പാവകളല്ല.
നിങ്ങൾ മാറും കാലാന്തരങ്ങളെ.
കാലയവനികയ്ക്കുള്ളിൽ ഒരു തിരിയായി എരിയും
മുൻപേ ….

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.

ഷാനോ എം കുമരൻ

തല പൊന്തിക്കാനാവുന്നില്ല ചന്ദ്രദാസ് എന്ന ചന്ദു കിടക്കയിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കുവാൻ നന്നേ പരിശ്രമിച്ചു. അതിശക്തമായ തലവേദന. വിസ്കിയും ബിയറുമെല്ലാം കൂടെ എത്ര പെഗ് കുടിച്ചു എന്ന് ഓർമ്മയില്ല. തലേദിവസം അസോസിയേഷന്റെ കലാമേളയിൽ നടന്ന വടം വലിയിൽ വിജയിച്ചത് ചന്ദ്രദാസിന്റെ ടീം ആയിരുന്നു. അതിന്റെ ആഘോഷം ടീമംഗങ്ങൾ എല്ലാവരും ചേർന്ന് ആഘോഷിച്ചതാണ്. അയാൾ ഒരു വിധം എഴുന്നേറ്റു. ഭാര്യ അവിടെ ഇല്ല വാതിൽപുറകിലെ കൊളുത്തിൽ നോക്കി അവളുടെ വണ്ടിയുടെ താക്കോൽ കാണുന്നില്ല. അവൾ ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോയിരിക്കുന്നു. നന്നായി ഇല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ മുതൽ അവളുടെ വായിലിരിയ്ക്കുന്ന ചീത്തവിളി കേട്ടു തുടങ്ങിയേനെ.

കുട്ടികളുടെ സ്കൂൾ ബാഗുകളും കാണാനില്ല. അവരെ സ്കൂളിൽ ആക്കിയിട്ടാവണം അവൾ പോയത്. കാലുകൾ വഴുക്കുന്നു ചന്ദ്രദാസ് താഴേക്ക് നോക്കി. രാത്രിയിൽ എപ്പോഴോ ഒരു പോരാളിയെപോൽ താൻ വാള് വച്ചിരിക്കുന്നു വല്ല വിധേയനയും അയാൾ വാഷ് റൂമിലെത്തി. കാലും കയ്യും മുഖവും കഴുകി. തല പെരുകുന്നു ദാഹമോ അതിനപ്പുറം ഷവർ പൈപ്പ് ഓൺ ചെയ്തു വായ പൊളിച്ചു മേലേക്ക് നോക്കി നിന്നു ഷവർ പൈപ്പിൽ നിന്നും ദേഹത്തേക്ക് മഴയായി പതിച്ച വെള്ളത്തെ മുഴുവനും അയ്യാൾ കുടിച്ചിറക്കി അത്രമേലുണ്ട് ദാഹം.

അഴുക്കു പുരണ്ട വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി അയാൾ അടുക്കളയിലെയും സ്റ്റോർ റൂമിലെയും അലമാരകളിൽ തപ്പി തിരഞ്ഞു. ഒഴിഞ്ഞ കുപ്പികളിൽ ഒന്നും തന്നെ മിച്ചമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു പെഗ് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ തലയൊന്നു നേരെ നിർത്താമായിരുന്നു. ചന്ദ്രദാസ് സ്വന്തം വണ്ടിയുടെ താക്കോലെടുത്തു. ഒരു കുപ്പി വാങ്ങി ഒരെണ്ണം ഒരു ആന്റി ഷോട്ട് അകത്താക്കിയാൽ തലയുടെ നശിച്ച ആട്ടം നിർത്താമായിരുന്നു. പേഴ്‌സ് എടുത്തു പാന്റ്സിന്റെ പുറകു കീശയിൽ തിരുകി അയാൾ അൻപതാം നമ്പർ ഫ്ലാറ്റിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു.

പുറത്തെ കൈ പിടിയിൽ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗ് തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നു. എന്താണത്. അയാളത് എടുത്തു നോക്കി. അതിലതാ നാലഞ്ചു ബോട്ടിൽ ബിയർ കുപ്പികൾ ഇന്ന് വരെ കുടിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ബ്രാൻഡ്. ചന്ദ്രദാസ് ശരിക്കും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി. ഇതെങ്ങിനെ ഇവിടെ വന്നു, ആരാണ് ഇതിവിടെ കൊണ്ട് വന്നിട്ടത്‌ ? ഇനി ഇന്നലത്തേതിന്റെ ബാക്കിയാണോ അറിയില്ല ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല അയാൾ ആ ബാഗിലെ കുപ്പിയുമായി അകത്തേക്ക് നടന്നു. എന്തായാലും രാവിലെ ഒരെണ്ണം വാങ്ങുവാൻ പുറപെട്ടതാണല്ലോ വീട്ടു പടിക്കൽ തന്നെ സാധനം കിട്ടിയത് വലിയ ഉപകാരമായി. അയാളതിൽ ഒരു കുപ്പി പൊട്ടിച്ചു അടി തുടങ്ങി. ഫ്രിഡ്ജിൽ പരതി നോക്കി. എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ കഴിക്കുവാൻ. അയാൾ നിരാശനായി കിച്ചണിലോ ഫ്രിഡ്ജിലോ ഒന്നും തന്നെ അവശേഷിച്ചിരുന്നില്ല ഒന്ന് നാവിൽ തൊട്ടു നക്കുവാൻ. അച്ചാറു കുപ്പിയുടെ കഴുത്തു ഞെരിച്ചു അയാൾ നാവിൽ തൊടുവിച്ചു. ഒരു രുചിയുമില്ല. ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ അത്രയേറെ സിഗരറ്റ് വലിച്ചു തള്ളിയിരിക്കുന്നു. എങ്കിലും, ഈ ബിയർ കുപ്പികൾ എവിടെ നിന്ന് വന്നു ?
ആലോചിച്ചിട്ടും എങ്ങുമെങ്ങും എത്തുന്നില്ല. ആ ബിയർ കുപ്പികൾ തലേദി

വസത്തെ ഒരു സംഭവങ്ങളുമായും കണക്ട് ആവുന്നേയില്ല. ഫോണെടുത്തു ജഗദീഷിനെ വിളിച്ചു ” ഡാ ജഗ്ഗു എന്റെ ഡോറിൽ ഒരു ബാഗിൽ നാല് കുപ്പി ബിയർ ആരോ തൂക്കിയിട്ടിരിയ്ക്കുന്നു എവിടെ നിന്നാണെന്നൊരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. ”

ജഗദീഷ് ഉള്ളിൽ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. ” എന്നിട്ടതെവിടെ ”
” അത് ഞാനിപ്പം കേറ്റികൊണ്ടിരിയ്ക്കുവാ ആന്റിഷോട്ട് ”
” ഓക്കേ ഓക്കേ ഫ്ളാറ്റിലല്ലെടാ ആരെങ്കിലും ഡോർ മാറി വച്ചിട്ട് മറന്നു പോയതായിരിയ്ക്കും. എന്തായാലും നിനക്കതു രാവിലെ തന്നെ കിട്ടിയല്ലോ കേറ്റ് കേറ്റ് …” ജഗദീഷ് ഫോൺ വച്ചു. ചന്ദ്രദാസ് ഫോണെടുത്ത് ഇന്നലെ കൂടെ കഴിക്കുവാനുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്തുക്കളെയെല്ലാം ഓർത്തെടുത്തു ഫോൺ ചെയ്തു അജ്ഞാതനായ ബിയർ കുപ്പികളെക്കുറിച്ചു സഗൗരവം ആരാഞ്ഞു. എന്നാൽ ആർക്കും തന്നെ അതിനെക്കുറിച്ച് വ്യക്തതയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവസാനം ജോൺസൺ ആണ് ചെറിയൊരു സാധ്യത സംശയരൂപേണ സൂചിപ്പിച്ചതു. ” അളിയാ കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ലിഫ്റ്റിൽ ഒരു പട്ടിയെയും കൊണ്ട് കയറിയ ഒരുത്തനോട് ഏണി പിടിച്ചതോർമ്മയുണ്ടോ “?
” ആര് ആ …..വരെ ടാറ്റൂ അടിച്ചവനോ … പിന്നെ ലിഫ്റ്റിൽ കടിക്കണ പട്ടിയേം കൊണ്ട് വന്ന ആ ………മോനെ പിന്നെയെന്നാ പൂവിട്ടു തൊഴാനോ .”
” ആ അവിടെയൊക്കെ ടാറ്റൂ ഉണ്ടോന്നു എനിക്കറിയാന്മേല അതൊക്കെ കണ്ടിട്ടുള്ളവർക്കേ അറിയാവൂ.

എനിക്കെന്തായാലും ഒന്നറിയാം അവൻ ഒരു സാത്താൻ സേവക്കാരനാ അവൻ മാത്രമല്ല അവന്റെ കൂടെയുള്ള ആ കുണ്ടൻ …….നും …. ചിലപ്പോൾ അവന്മാര് നീ തെറി വിളിച്ചതിനു റിവഞ്ചിട്ടതാകും … ബിയറിൽ സാത്താൻ സേവാ ….. നീ ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ബ്രാൻഡ് ആണെന്നല്ല പറഞ്ഞത്. അപ്പോൾ സംഗതി ശെരിയാ സംഭവം അത് തന്നെ നാടൻ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ബിയറിൽ കൂടോത്രം “ കള്ളിന്റെ പുറകെ കള്ള് ഒഴിച്ചു ഉന്മത്തമായ തലയോട് കൂടി പുകഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്ന ചന്ദ്രദാസിന്റെ ചിന്താമണ്ഡലങ്ങളിൽ വെറുതെ കുറച്ചു കനൽ വാരിയിട്ടു ജോൺസൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. ചന്ദ്രദാസ് വീണ്ടും ചിന്തയിലാണ്ടു. ഇനിയെങ്ങാനും സത്യമായിരിയ്ക്കുമോ അവൻ പറഞ്ഞത്. കഴിഞ്ഞയാഴ്ച സ്കൂളിൽ നിന്നും കുട്ടികളുമായി വന്നു ലിഫ്റ്റിൽ കയറുമ്പോഴാണ് ദേഹമാസകലം പച്ചകുത്തിയ ശിഖണ്ഡീ ഭാവത്തോടെയുള്ള നടത്താവുമായി കയ്യിലൊരു മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയ പട്ടിയെയും കൊണ്ട് കിളരം കൂടിയ ആ വെള്ളക്കാരൻ പൊടുന്നനെ ലിഫ്റ്റിലേയ്ക്ക് ചാടി കയറിയത്.

പട്ടിയെയും പച്ചകുത്തി വികൃതരൂപിയായ അവനെയും കൂടെ കണ്ടപ്പോൾ കുട്ടികൾ ഭയന്ന് നിലവിളിച്ചു. അപ്പോഴാണ് താൻ അയാളോട് വഴക്കുണ്ടായിക്കിയത്. എന്നാൽ അടുത്ത ഫ്ലോറിൽ പട്ടിയെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങിപോകുമ്പോൾ രൂക്ഷവും വശ്യവുമായ നോട്ടത്തോടെ എന്റെ നേർക്ക് അവൻ കൈ വീശി നൽകിയ ഫ്ലയിങ് കിസ് തന്നെ വല്ലാതെ ചൊടിപ്പിച്ചിരുന്നുവെന്നു ചന്ദ്രദാസ് ഓർത്തെടുത്തു. അന്ന് ഭാര്യ പറഞ്ഞാടാണ് അവനൊക്കെ വല്ല പണിയും ഒപ്പിക്കുമെന്നു ആവശ്യമില്ലാത്ത വയ്യാവേലികളെടുത്തു തലയിൽ വയ്ക്കരുതെന്നു ഇതിപ്പോൾ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്തായാലും ബിയറല്ലേ തീർക്കുക തന്നെ.
അല്പം കഴിഞ്ഞു മറ്റൊരു സുഹൃത്തായ ബിനോയ് വിളിച്ചു ” ഡാ ചന്ദ്രു നീ എങ്ങാനും വാള് വച്ചോ ” ? മുഖവുരയില്ലാത്ത ഒരു ചോദ്യം. ” വാളോ ആര് “?!
” അല്ല നിന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ ആരോ ബിയറിൽ പണി തന്ന് എന്നറിഞ്ഞു. സംഭവം ഉള്ളതാണെങ്കിൽ നീ വാള് വയ്ക്കും അതും ചോര “!!!!
” പോടാ മലരുകളെ ഇങ്ങോട്ടു ഉണ്ടാക്കാതെ …#*%..” കേൾക്കുവാൻ ശക്തി പോരാഞ്ഞിട്ടായിരിയ്ക്കാം ബിനോയ് അങ്ങേത്തലയ്ക്കൽ നിന്നോടിക്കളഞ്ഞു. ആലോചനയിലാണ്ടു പോയ ചന്ദ്രദാസിന് എന്തൊക്കെയോ വീർപ്പു മുട്ടലുകൾ അനുഭവപെട്ടു തുടങ്ങി. ഓക്കാനം വരുന്നപോലെ ഒരു തികട്ടൽ. സഞ്ചിതമായ ചിന്തകൾ തലച്ചോറിൽ കിടന്നു ഉരുണ്ടു മറിഞ്ഞു വാഷ് റൂം വരേയ്ക്കും ഓടിയെത്തും മുന്നേ ചന്ദ്രദാസ് ശർദ്ദിച്ചു വളരെയധികം കൂടിയ രീതിയിൽ വന്യമായ രീതിയിൽ അയാളുടെ അടിവയറു വരെ ഉഴുതു മറിച്ചു കൊണ്ട് അയാളുടെ ആമാശയം ശൂന്യമായി.

ചന്ദ്രദാസിന്റെ കിളി പറന്നു പോകുന്ന രീതിയിൽ ആയിരുന്നു അയാളുടെ വായിൽ നിന്നും ബഹിർഗമിച്ചതെല്ലാം.
തുടർച്ചയായി ശർദ്ദിച്ചതിനാൽ ചന്ദ്രദാസ് തീർത്തും അവശനായി കാണപ്പെട്ടിരുന്നു.
ബോധം വരുമ്പോൾ ഭാര്യ തറ തുടയ്ക്കുകയാണ്. അച്ഛൻ ശർദ്ദിച്ചതിനാൽ അച്ഛനെന്തോ അസുഖമെന്നു കരുതി കുട്ടികൾ അടുത്തിരുന്നു വിമ്മിഷ്ടത്തോടെ കണ്ണുകൾ തുടയ്ക്കുന്നുണ്ട് , അയാൾ മെല്ലെയെഴുന്നേറ്റു ആടിയാടി കുളിമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഏറെ നേരം ഷവറിനു കീഴെ നിന്നപ്പോൾ തെല്ലൊരു ആശ്വാസം അനുഭവപ്പെട്ടു. കുളിയും കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ മേശമേൽ ചായയും സ്‌നാക്‌സും എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭാര്യയുടെ മുഖത്ത് കടുപ്പപ്പെട്ട ഭാവം തുടിച്ചു കാണാം അവളോടെന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുവാൻ അയാൾ ശങ്കിച്ചു ‘ വേണ്ട ഇപ്പോൾ ഒന്നും മിണ്ടണ്ട അവളുടെ ദേഷ്യത്തിന്റെ ആഴം നല്ലപോലെ അറിയുന്നതിനാൽ ചന്ദ്രദാസ് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചായ കുടിച്ചു. പിരി മുറുക്കത്തിനൊരായവുണ്ടാക്കുവാൻ അയാൾ കുട്ടികളോട് അല്പം നർമരസങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടു. അയാൾക്കു പിന്നെയും തികട്ടി വന്നു. വാഷ്‌റൂമിലേക്കയാൾ ഒരു ഓട്ടമായിരുന്നു എന്ന് വേണം കരുതാൻ. വലിയ കോലാഹലത്തോടെ ചന്ദ്രദാസ് പിന്നെയും ശർദ്ദിച്ചു. ചോര തന്നെ ചോര. ശബ്ദം കേട്ട് കുട്ടികൾ ഓടിയെത്തി. അവർ അമ്മയെ വിളിച്ചു. ” അമ്മേ ഓടി വാ അച്ഛൻ ശർദ്ദിക്കുന്നു. കുട്ടികൾ നിലവിളി തുടങ്ങി. മൂത്തവൾ കണ്ടു വാഷ് ബേസിനിൽ കിടക്കുന്ന ചോര. അവൾ ഭയ ചകിതയായി വീണ്ടും അമ്മയെ വിളിച്ചു. ” അമ്മേ പെട്ടെന്നൊന്നു വായോ അച്ഛൻ ചോര ശർദ്ദിക്കുവാ. ”

ചന്ദ്രദാസിന്റെ ഭാര്യ അത് കേട്ടതായി പോലും നടിയ്ക്കുകയുണ്ടായില്ല. ചന്ദ്രദാസ് തീർത്തും അവശനായിരുന്നു. അയാൾ ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ വച്ചിരിയ്ക്കുന്ന ജാറിൽ നിന്നും ഒരു ഗ്ലാസ്സിലേക്കു വെള്ളം പകർന്നു കുടിച്ചു. ഒരു സഹായത്തിനെന്ന വണ്ണം ഭാര്യയെ നോക്കി. അവർ അയാളെ തെല്ലുപോലും പരിഗണിച്ചില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല കുട്ടികളെയും കൊണ്ട് കാറിൽ കയറി എവിടേക്കോ പോവുകയും ചെയ്തു.
ചന്ദ്രദാസ് ആകെ ദുരിതത്തിലായി. ഭാര്യ കടുത്ത എതിർപ്പിലാണെന്നയാൾക്കു മനസ്സിലായി. അയാളുടെ ചിന്തകൾ പല വഴിക്കും തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞു.

ചന്ദ്രദാസ് ചോര ശർദ്ദിക്കുന്നു കടും ചുവപ്പിൽ കറുപ്പ് രാശിയുള്ള കട്ട ചോര കറുത്ത മേലങ്കിയണിഞ്ഞ സാത്താൻ രൂപികളായ രൂപങ്ങൾ ഇരു കയ്യുകളിലും കൂർത്ത മുനയുള്ള ദണ്ഡുകൾ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു അയാൾക്കു ചുറ്റിനും നിന്ന് ഉറഞ്ഞു തുള്ളുകയാണ് സാത്താൻ രൂപികളുടെ ചുമലിൽ ഇരുകാലുകളും ഊന്നി നിന്ന് കറുപ്പ് പട്ടുടുത്തു ഉഗ്രരൂപിണിയായ് അട്ടഹസിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ മേലേക്ക് വലിയ കുപ്പികളിൽ മദ്യം ഒഴിക്കുന്ന തന്റെ ഭാര്യ. അങ്ങനെയൊരു ദുസ്വപ്നം കണ്ടു പരവശനായി ചന്ദ്രദാസ് ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു. തുടരെത്തുടരെ ശർദ്ദിച്ചു അവശനായി സോഫയിൽ കിടന്നു എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയതായിരുന്നു ചന്ദ്രദാസ്
അയാളെ നല്ലവണ്ണം വിയർത്തിരുന്നു , മീശരോമങ്ങളിൽ ബിയറിന്റെയും ശർദ്ദിച്ചു പോയ അവശിഷ്ടങ്ങളുടെയും നാറ്റം അയാളുടെ ശ്വസന പ്രക്രിയയെ വല്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടിലാക്കി ഇനിയും താൻ നല്ലപോലെ തേച്ചുരച്ചു കുളിക്കേണ്ടിയിരിയ്ക്കുന്നു.

എവിടെയോ പോയ ഭാര്യയും മക്കളും തിരികെ വന്നിരുന്നു കുട്ടികൾ അയാളുടെ മടിയിൽ കയറിയിറങ്ങി കളിച്ചു. തലയുടെ കനത്ത ഭാരം കുട്ടികളുടെ കൂടെ കളിക്കുവാൻ അയാളെ അനുവദിച്ചില്ല. അയാൾ സിഗരറ്റ് പാക്കറ്റും എടുത്തു ഡോർ തുറന്നു ബാൽക്കണിയിലേക്ക് പോയി അവിടെ നിന്ന് രണ്ടു സിഗരറ്റു ഒന്നിന് പുറകെ ഒന്നായി വലിച്ചു തള്ളി. അയാളുടെ ചിന്തകൾ വല്ലാതെ തകിടം മറഞ്ഞു. ജോൺസൺ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ചന്ദ്രദാസിന്റെ തലയ്ക്കുള്ളിൽ ഒരു ഭ്രാന്തൻ വണ്ടിനെപ്പോലെ തലങ്ങും വിലങ്ങും പറക്കുന്നത് പോലെ അയാൾക്കു തോന്നി. ഇനിയെങ്ങാനും സാത്താൻ സേവാ ആണോ. നേരിട്ടറിയില്ല ബട്ട് യൂറോപ്പിൽ സാത്താൻ സേവ ചെയ്യുന്നയാളുകൾ ഉണ്ടെന്നൊരു ഒളി സംസാരമുണ്ട്. ഷോപ്പിങ്ങിനും മറ്റും പോകുമ്പോൾ കാണുന്ന ചിലയാളുകളുടെ രീതികൾ പലപ്പോഴും സാത്താൻ സേവക്കാരെ പോലെയുണ്ടായിരുന്നുവെന്നു ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞതയാൾക്കു ഓർമ്മ വന്നു.

മാസം ഒന്ന് കടന്നു പോയി. ചന്ദ്രദാസും ഭാര്യയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കുട്ടികളിൽ മാത്രമായി നിലകൊണ്ടു. അവർ പരസ്പരം സംസാരിക്കാറില്ല. ഇതിനിടയിൽ അയാൾ പലതവണ മദ്യപിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും രക്തച്ചുവയുള്ള ശർദ്ദിലായിരുന്നു ഫലം . അയാളെ അത് നല്ലവണ്ണം ആശങ്കപെടുത്തിയിരുന്നു. കൂട്ടുകാർ ഇപ്പോൾ അധികം വിളിക്കാതെയായിരിക്കുന്നു. താനറിയാതെ തനിക്കെതിരെ സാത്താൻ സേവകന്റെ ബിയർ കൂടോത്ര കഥ പറക്കുന്നതായാൾക്കു മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചന്ദ്രദാസിനും അതിലെന്തോ കാര്യമുള്ളത് പോലെ തോന്നുകയും ചെയ്തു. കാരണം വീടിന്റെ ഡോറിൽ തൂക്കിയിട്ടിരുന്ന നിലയിലന്നു ലഭിച്ച ബിയർ കുപ്പിയുടെ ഉറവിടം ആർക്കുമറിയില്ല എന്നത് തന്നെ. കൂട്ടുകാർക്കു ആർക്കുമറിയില്ലായിരുന്നു .

ചന്ദ്രദാസിന്റെ നിലവിട്ട മദ്യപാനം അവർക്കിടയിൽ പലപ്പോഴും എക്കചെക്കലുകൾ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നുവെങ്കിക്കും രണ്ടു നാല് ദിവസങ്ങൾക്കപ്പുറം അവരുടെ പിണക്കം നീണ്ടു പോകാറില്ലായിരുന്നു. ഇതിപ്പോൾ മാസമൊന്നു കഴിഞ്ഞു അവർ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചിട്ട്. കുട്ടികളുടെ പെരുമാറ്റത്തിലും അവർ തമ്മിലുള്ള അകൽച്ച പ്രകടമായിരുന്നു. ഇതവസാനിപ്പിച്ചേ മതിയാകു അല്ലെങ്കിൽ കുട്ടികൾക്കുണ്ടാകുന്ന മാനസിക സമ്മർദ്ദം നേരിടുവാൻ വലിയ ക്ലേശകരമായ ശ്രമം കൈക്കൊള്ളേണ്ടതായി വരുമെന്നയാൾ ആശങ്കപെട്ടു. ശർദ്ദിക്കുമെന്ന ഭീതിയാൽ അയാൾ മദ്യം ഉപയോഗിക്കുവാൻ ഭയപ്പെട്ടു. പകരം അയാൾ സിഗരറ്റുകൾ ഒന്നൊന്നായി വലിച്ചു തള്ളി. അന്നൊരു വൈകുന്നേരം അയാൾ അടുക്കളയിലേക്കു മെല്ലെ കടന്നു ചെന്നു ഭാര്യ എന്തോ പാചകത്തിലാണ്. ചന്ദ്രദാസ് അല്പനേരം ആലോചിച്ചു നിന്നു , ശേഷമൊന്നു മുരടനക്കി. അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല പക്ഷെ ഒരു നിമിഷമവൾ അയാളുടെ സാമീപ്യത്തെ നിരീക്ഷിക്കുന്നപോലെ ശ്രദ്ദിച്ചതായി അയാൾക്കു തോന്നി. “ലേഖേ ” അയാൾ മെല്ലെ വിളിച്ചു. മറുപടിയില്ല ഏതാനും മിനിറ്റുകൾ വെറുതെ നോക്കി നിന്ന ശേഷം അയാൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കുവാനൊരുങ്ങി ” ഒന്ന് നിന്നേ ”
അവളുടെ പിന് വിളി കേട്ട് അയാൾ മനസ്സിലൊരു മഞ്ഞു കൂട മറിഞ്ഞുവീണപോലെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു . ലേഖ അയാളുടെ ഭാര്യ അടുക്കളയിലെ അലമാരയിൽ നിന്നും ഒരു കവർ എടുത്തു അയാൾക്ക് നേർക്ക് നീട്ടി. അയാൾ ഒന്നമ്പരന്നു. അല്പം വിറയ്ക്കുന്ന കൈ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ചന്ദ്രദാസ് ആ കവർ വാങ്ങി തുറന്നു നോക്കി. ഇൻഷുറൻസ് കമ്പനിയുടെ കോൺട്രാക്ട് പേപ്പർ ആണ്. ‘ ഇതെന്തിന് ‘ എന്ന ചോദ്യ ഭാവത്താൽ അയാൾ അവളെ നോക്കി. മുഖത്ത് ഭാവഭേദങ്ങളേതുമില്ലാതെ ലേഖ അയാളോട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങള്ക്ക് കള്ള് കുടിച്ചു കൂത്താടണമെങ്കിൽ ആവാം വിരോധമോ തടസ്സമോ ഇല്ല ഇനിയെങ്ങനെ അല്ല ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ജീവിക്കണം എന്നാണെങ്കിൽ കുടിക്കാത്ത ഒരാളായിട്ടു മാത്രം മതി ഞങ്ങൾക്ക്. ….. കുടി തുടരുവാണെങ്കിൽ ആ ഇൻഷുറൻസ് ഒന്ന് അപ്ഗ്രേഡ് ചെയ്തേക്ക് ഇപ്പോളുള്ള മൂന്നു കോടി അഞ്ചാക്കി ഉയർത്തിയേക്ക്. തുപ്പുന്നത് ചോരയല്ലേ ആ കുട്ടികൾക്കെങ്കിലും ഉപകാരമാവട്ടെ നിങ്ങളുടെ ഒടുക്കം. ” ചന്ദ്രദാസിന് സർവ്വ അംഗങ്ങളും
ഉടലിൽ നിന്നും വേർപെട്ടു പോകുന്നപോലെ അനുഭവപെട്ടു. അയാൾ ലേഖയുടെ മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു അവളുടെ കാലുകളിൽ ഉറുമ്പടക്കം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു വലിയവായിൽ നിലവിളിച്ചു തുടങ്ങി. ഉള്ളിൽ പതഞ്ഞു പൊങ്ങിയ കുറ്റ ബോധത്തേക്കാളേറെ സാത്താൻ ബാധയുടെ ചിന്തകളും തൻ നിമിത്തം സൗഹൃദ വലയങ്ങൾക്ക് നടുവിൽ ഏകനായ് പോയവന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥയായിരുന്നു ബഹിർഗമിച്ചതു. ചന്ദ്രദാസ് ചെയ്തു പോയ അപരാധത്തിന്റെ തീവ്രത എടുത്തു കാണിക്കുവാൻ തക്കതായിരുന്നു അയാളുടെ നിലവിളിയുടെ ആക്കം. അയാളുടെ ബലിഷ്ഠമായ കരങ്ങളുടെ പിടുത്തത്തിൽ നിന്നും കാലുകളെ സ്വതന്തമാക്കി അത്യധികം അവജ്ഞയോടെ തിരിഞ്ഞു നടക്കുവാൻ തുടങ്ങിയ ലേഖയെ നോക്കി കുട്ടികൾ ” അമ്മേ …..” യെന്നു ദീനമായി വിളിച്ചു. അച്ഛനെ വിട്ടിട്ടു പോകല്ലേ മ് അമ്മേയെന്നൊരു ദൈന്യ ഭാവം കുട്ടികളുടെ മുഖത്ത് ദർശിച്ച ലേഖ അടുത്തുള്ള കസേരയിൽ തളർന്നിരുന്നു. എന്തെങ്കിലുമൊന്ന് പറയുവാൻ അവളുടെ മനസ്സ് അശക്തമായിരുന്നു. കുട്ടികൾ ലേഖയുടെ ഇരുവശത്തുമായി കണ്ണ് നീര് ഒഴുക്കികൊണ്ടു ഏങ്ങലടിച്ചു നിന്ന്. എത്രയോ നേരമെങ്ങനെ നിലത്തു കുത്തിയിരുന്ന് ചന്ദ്രദാസ് ഏങ്ങിയേങ്ങി കരഞ്ഞു എന്നറിയില്ല. ലേഖയുടെ മിഴികളും ഈറനണിഞ്ഞിരുന്നു. ഒടുവിൽ അവൾ സാവധാനത്തിൽ എഴുന്നേറ്റു അയാളുടെ ചുമലിൽ പിടിച്ചു ബദ്ധപ്പെട്ടു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. ലേഖ അയാളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ അയാൾ അവളുടെ നെഞ്ചിൽ തല ആഴ്ത്തി ഒരു ഹിമവാഹിനി പോലെ പൊട്ടിയൊഴുകി. അയാളോടൊപ്പം ലേഖയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞോഴുകി.

ചന്ദ്രദാസ് അങ്ങിനെ ഭീകരമായ തീരുമാനത്തെ കൈകൊണ്ടു. മദ്യമേ വിട വലിച്ചു തുപ്പുന്ന പുകപടലങ്ങൾക്കും വിട. അങ്ങനെയൊരു പ്രതിജ്ഞ എടുക്കാതെ അയാൾക്കു മാർഗ്ഗമില്ലായിരുന്നു. ഘോരമായ നിലവിളിക്കു ശേഷവും അയാൾ ആരുമറിയാതെ അല്പമല്പം സേവിക്കുവാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും ചോരയുടെ നിറമുള്ള വിസ്ഫോടനങ്ങൾ മാത്രമായിരുന്നു ഫലം. കൂട്ടുകാരുടെ വക സാത്താൻ സേവയെന്ന പരിഹാസ രൂപേണയുള്ള രസച്ചരടുകൾ അയാൾക്കു പക്ഷെ ഭയത്തിന്റെ ഇരുമ്പു നൂലായിരുന്നു. അതിൽ തൂങ്ങി വിളയാടുവാൻ ചന്ദ്രദാസിലെ രോഗി അയാളെ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല.

ഒരു നഴ്സ് ആയ ലേഖ തീർന്നു കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നു അയാളുടെ കരളുകൾക്കു കരുത്തു പകരുവാൻ മരുന്നുകൾ വാങ്ങി നൽകി കൊണ്ടിരുന്നു. പൗരുഷം വിളമ്പുവാൻ പിന്നെയും പല സഭകളിലും കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം നിർബന്ധ പൂർവ്വം ചെന്നിരുന്ന ചന്ദ്രദാസിന് പക്ഷെ കയ്യിൽ ഇരിയ്ക്കുന്ന നിറച്ച ഗ്ലാസ്സുകൾ ഇരു കയ്യുകൾ കൊണ്ടും ഞെരടിയിരുന്നു സഭ പിരിയുവാനേ സാധിച്ചിരുന്നുള്ളു. അയാളിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞിരുന്ന ഭയം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ആ ഫ്ളാറ്റിലെ ജീവിതങ്ങളെ മദ്യത്തിന്റെ ചൂട് കാറ്റിൽ നിന്നും പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു അവരുടെ അകത്തളങ്ങൾ കൂടുതൽ ശീതളമാകുവാൻ മാത്രം കെല്പുള്ളതായിരുന്നു. അതങ്ങനെ തന്നെയാണ് സംഭവ്യമായതും. ചന്ദ്രദാസിന്റെ ചുണ്ടിൽ വല്ലപ്പോഴും എരിയുന്ന സിഗരറ്റിന്റെ പിടിയിൽ നിന്നും രക്ഷ നേടുവാൻ അയാൾ ഇനിയും ഒരു പാട് ശക്തനാവേണ്ടിയിരിയ്ക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവിലും അതിനുള്ള മറ്റൊരുപായവും പ്രതീക്ഷിച്ചു ലേഖയും ഇരയെ തേടുന്ന പൊന്മയെപോലെ മനോഹരിയായി തെല്ലു പതുങ്ങി നിന്നു.

ഇടയ്ക്കിടെ നുരഞ്ഞു പൊന്തുന്ന സഭ കൂടുന്ന ചന്ദ്രദാസിന്റെ സുഹൃത്തുകൾക്ക് ഇടയിൽ ചന്ദ്രദാസിന്റെ സാത്താൻ ബാധയുടെ കഥകൾ പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വച്ച് രസകൂടുകൾ മേഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. കള്ളിന്റെ കാന്തിയിൽ ഉരുക്കിയെടുക്കുന്ന ഈ അപരാധ കഥകൾ തലയണ മന്ത്രങ്ങളായി പരിണമിച്ചിരുന്നുവെന്നതും ഒരു തുടർക്കഥ പോലെ ആരൊക്കെയോ ചേർന്നെഴുതി കുത്തി കുറിക്കുന്നു എന്ന സത്യങ്ങളിന്നും ചന്ദ്രദാസുമാർക്കും ലേഖമാർക്കും അറിവുള്ളതല്ല.

സാത്താൻ സേവയുടെ കഥകളുണ്ടാക്കുന്ന ആക്കം അതെത്ര തന്നെ പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വച്ച് കനമേറിയ തണുത്ത കാറ്റിൽ പാറി നടന്നാലും ലേഖയുടെയും കുട്ടികളുടെയും ജീവിതത്തിൽ മറ്റൊരർത്ഥത്തിൽ വലിയൊരനുഗ്രഹം തന്നെയായിരുന്നു. വിളിച്ചു ചൊല്ലിയ പ്രാർത്ഥനാ മന്ത്രങ്ങൾക്കും തഥാസ്തു എന്ന് മുദ്രകാണിച്ചു സർവദാ അനുഗ്രഹം ചൊരിഞ്ഞിരുന്ന ബിംബ ഭാവങ്ങളെക്കാളുമേറെയായി ദേഹമാസകലം പച്ചകുത്തിയ രൂപമുള്ള ക്ഷുദ്രശക്തികളുടെ ഉപാസകനെന്നു എല്ലാവരാലും ചാപ്പ കുത്തിയ വെള്ളക്കാരനെകുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ ചന്ദ്രദാസെന്ന മനുഷ്യന് പുതു രൂപം നൽകുവാൻ മാത്രം കേൾപോലുള്ളവയായിരുന്നു.

ചന്ദ്രദാസിന്റെ മദ്യസഭകളിൽ വിരാജിച്ചിരുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ ഇപ്പോഴും ഒരു ചോദ്യം മാത്രം ഉത്തരമില്ലാതെ കറുപ്പ് കലർന്ന രക്തകറപോലെ അവശേഷിച്ചു. ‘ അന്നൊരു നാളിൽ പാതിരാത്രിയിൽ ഡ്യൂട്ടി ഫ്രീ ഷോപ്പിൽ നിന്നും വാങ്ങിയ രണ്ടു കേസ് ബിയർ കുപ്പികളിൽ മിച്ചം വന്ന നാലു കുപ്പികൾ ….. അതെവിടെ പോയി ..’?

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.

ഷാനോ എം കുമരൻ

ലിറ്റിൽ ഫ്ലവർ നഴ്സിംഗ് ഹോമിലെ മുപ്പത്തിരണ്ടാം നമ്പർ മുറിയിലെ അന്തേവാസി പീറ്റർ വിനോദിന്റെ വിളി കേട്ട് മെല്ലെ തല ചെരിച്ചു നോക്കി. ഓഹോ നീയോ എന്നൊരു ചോദ്യവും. സൂര്യൻ വൈകി അസ്തമിക്കുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്ന്. പീറ്റർ എന്തിനാണാവോ അകലേക്ക് നോക്കി നിന്നത്? ഒരു കാര്യവുമില്ലെങ്കിലും വിനോദ് വെറുതെ ആലോചിച്ചു.
പീറ്റർ നീ കേട്ടോ ഞാൻ വിളിച്ചത്. എന്താണ് നീ ചിന്തിക്കുന്നത്.
ഞാൻ ചിന്തയിലാണെന്നു നിനക്കെങ്ങനെ മനസ്സിലായി? പരുക്കനെങ്കിലും ഒട്ടും ബലമില്ലാത്ത ശബ്ദത്തിൽ പീറ്റർ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
അത് നിന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയില്ലേ പീറ്റർ നീ കാര്യമായെന്തോ ചിന്തയിലാണെന്ന്.
വിനോദിന്റെ മറുപടി പീറ്ററിനെ ചെറുതായൊന്നു ചിരിപ്പിച്ചു. പീറ്റർ പറഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിലും നിങ്ങൾ ഇന്ത്യൻസിനു ഒരു പ്രത്യേക സിദ്ധിയാണ് മുഖം നോക്കി ഉള്ളിലിരുപ്പ് കണ്ടു പിടിക്കുക എന്നത്. ഞാൻ ഓർക്കുന്നു നിന്റെ നാട്ടിൽ കൈ വെള്ള നോക്കി ഭാവി പ്രവചിച്ചിരുന്നു ദൈവ ദൂതന്മാരെപോലെ ചിലർ. ഞങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ നിങ്ങളെ നിരന്തരം കൊള്ളയടിച്ചിരുന്ന ആ മുഷിഞ്ഞ കാലഘട്ടം അന്ന് ഞാൻ എന്റെ ഡാഡിന്റെ കൂടെ അവിടെയുണ്ട് ഞാൻ ജനിച്ചത് നിന്റെ നാട്ടിലാണ് നിനക്കറിയാമോ അത് ?
തെല്ലൊരു അത്ഭുതത്തോടെ വിനോദ് ചോദിച്ചു. ശെരിയാണോ പീറ്റർ നീ ഇപ്പറഞ്ഞത് നീ ജനിച്ചത് എന്റെ നാട്ടിലെന്നോ? എവിടെയാണ് ശെരിയായ സ്ഥലം ഓർമ്മയുണ്ടോ നിനക്കവിടം.

ഓർമയോ! നല്ല കാര്യമായി. നീയെല്ലാം പറഞ്ഞു വച്ചിരിക്കുന്നത് എനിക്ക് അൽഷിമേഴ്‌സ് ആണെന്നല്ലേ പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് എനിക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടാകുക. എന്തായാലും ഒരു മറവി രോഗിയോടു ‘ഓർമ്മയുണ്ടോ’ എന്നുള്ള ചോദ്യമായിരിക്കും ഏറ്റവും വലിയ തമാശ. പീറ്റർ ബലമില്ലാതെ നിറുത്താതെ ചിരിച്ചു.
പീറ്ററിന്റെ മാനസികാവസ്ഥയെപ്പറ്റി സന്ദേഹം തോന്നിയെങ്കിലും നിയമാവലികളും നിർദേശിത നിബന്ധനകളും അനുസരിച്ചു മാത്രമേ ജോലി ചെയ്യുവാൻ പാടുള്ളു എന്ന കർശന നിർദേശം വിനോദെന്ന വയോജന പാലകനെ കൂടുതലൊന്നും ചിന്തിക്കുവാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചില്ല. അവൻ പറഞ്ഞു. വെറുതെ ഇരു ഭംഗിക്ക് വേണ്ടി അല്ലെങ്കിൽ ആ വയസ്സന്റെ സന്തോഷം കാണുന്നതിന് വേണ്ടി. എനിക്കറിയാം പീറ്റർ നിന്റെ ഓർമ്മകൾക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലെന്നു. പറയൂ പ്രിയ സുഹൃത്തേ ഇന്ത്യയിൽ എവിടെയാണ് നീ ജനിച്ചത്. എന്റെ നാട്ടിലാണോ കേരളത്തിൽ ?

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ ആലോചിച്ചു നിന്നതിനു ശേഷം പീറ്റർ പറഞ്ഞു. അറിയില്ല ശെരിയായ സ്ഥലം ഏതാണെന്ന്. ബട്ട് ഒന്നറിയാം, അവിടെ ഞാൻ ജനിച്ച വീടിനടുത്തു ഒരു വലിയ പള്ളിയുണ്ടായിരുന്നു. ഇരുണ്ട ചായം പൂശിയ വലിയ ചുറ്റു വേലികളുള്ള പള്ളി മുന്നിൽ വലിയ കൽവിളക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ആവൊ ആർക്കറിയാമതു വിനോദ് ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു. എത്രയെത്ര പള്ളികൾ അമ്പലങ്ങൾ. സായിപ്പിന് ചിലപ്പോൾ പള്ളിയോ അമ്പലമോ മാറിപ്പോയേക്കാം ഏയ് അങ്ങനെ വരുമോ ? പുള്ളിക്ക് പക്ഷെ കൽവിളക്കു ഓർമയുണ്ട്.

നിങ്ങൾ ഞങ്ങളിൽ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയപ്പോൾ അല്ല നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ അവിടെ നിന്നോടിച്ചപ്പോൾ അന്ന് പോന്നതാ അവിടുന്ന് പിന്നെ പോയിട്ടേയില്ല.
അതൊക്കെ പോട്ടെ പീറ്റർ നീ എന്നോട് പറയുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നോ ഞാൻ ഈ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നപ്പോൾ നീയെന്തിനെകുറിച്ചായിരുന്നു ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതെന്നു, ആരെക്കുറിച്ചായിരുന്നു എന്ന് ?. നിനക്ക് പറയുവാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കേൾക്കാം പീറ്റർ. ആ വൃദ്ധന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വിനോദ് പറഞ്ഞു.

ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടതിനു ശേഷം പീറ്റർ ഇടതു കരം മെല്ലെയുയർത്തി ദൂരെ അസ്തമസൂര്യനിലേക്കു ചൂണ്ടി. നീ കാണുന്നുണ്ടോ ആ ഇളം ചുവപ്പു രാശി എന്ത് ഭംഗിയാണ്. ആ നിറത്തിന് എന്തൊരു ആകർഷണമാണ്. ആ വെള്ള കലർന്ന ഇളം ചുവപ്പു നിറം അതുപോലെ തന്നെ ആകർഷണവും വശ്യവും ആയിരുന്നു. എന്റെ കാത്തലീൻ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ. വല്ലാത്തൊരു സൗന്ദര്യമായിരുന്നു അവൾക്ക്.
ആഹാ വരട്ടെ ഇങ്ങോട്ടു കള്ള കിഴവാ. നിന്റെ ചൂടുകാലത്തെ ചുറ്റികളികൾ എനിക്കറിയാം നീയൊരു കാളകൂറ്റനായിരുന്നു അല്ലെ! വിനോദ് അയാളെ ഒന്ന് ചൊറിഞ്ഞു.
അല്ല നിനക്ക് തെറ്റി. ഞാനൊരു മെഴുത്ത കാട്ടുകുതിരയായിരുന്നു. നിന്റെ പ്രായത്തിൽ ഞാൻ എല്ലായിടത്തും മദിച്ചു നടന്നിരുന്നു. നിനക്കറിയുമോ എനിക്ക് എട്ടു കാമുകിമാരുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ രേതസ്സ് മുഴുവനും ഊറ്റികുടിച്ച ആ എട്ടു ഹെയ്നകൾ. അവരാരും പക്ഷെ എന്റെ കിടപ്പറ കണ്ടിരുന്നില്ല. അത് എന്റെ കാത്തലീൻ മാത്രമായിരുന്നു കണ്ടത്. എന്റെ നാലു മക്കളെ പെറ്റു വളർത്തിയവൾ. വെള്ളയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്ന ചെമ്മാനത്തിന്റെ നിറമുള്ളവൾ. ലാവണ്ടർ പൂക്കളുടെ വശ്യ സുഗന്ധമുള്ളവൾ. അവൾ മാത്രമായിരുന്നു എന്നെ തോല്പിച്ചത് സ്നേഹം കൊണ്ട്. . ആ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ …പീറ്ററിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
പക്ഷെ പീറ്റർ, നിന്റെ ഫയലുകളിൽ നിന്റെ അവകാശിയായി നിന്റെ വൈഫ് ഒരു റോസ് മേരിയുടെ പേരാണല്ലോ ഉള്ളത്. കാത്തലിനു റോസ്‌മേരി എന്നൊരു അപരനാമമുണ്ടായിരുന്നോ. വിനോദ് ചോദിച്ചു.
ഓ റോസ്‌മേരി പിശാചിന്റെ സന്തതി . അവളാണെന്റെ ജീവിതം തുലച്ചു കളഞ്ഞത്. പീറ്ററിന്റെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നിരുന്നു. എന്റെ കാത്ത് എന്റെ കാത്ത്. അവളെ എനിക്ക് നഷ്ടമാക്കിയവളാണ് റോസ്‌മേരി. കാത്തലിന്റെ സഹോദരി. എന്റെ കാത്ത് മരിച്ചു പോയി! അല്ല, അവൾ.. അവൾ ആ ചെകുത്താന്റെ സന്തതി അവളെന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ കൊന്നു കളഞ്ഞു.

അരിശം വഴിമാറി പീറ്റർ വിതുമ്പി തുടങ്ങി.
എന്ത് ? ഏതെങ്കിലും സഹോദരിക്ക് അങ്ങനെ ചെയ്യുവാൻ കഴിയുമോ.? എല്ലാം നിന്റെ തോന്നലാണ് പീറ്റർ വരൂ ഞാൻ നിനക്കൊരു മനോഹരമായ ചായയുണ്ടാക്കാം. ഒരു കടുപ്പമേറിയ സുന്ദരമായ ചായ നിനക്കൊരുണർവ്വ് നൽകുമെന്ന് തീർച്ചയാണ്.
വിനോദ് പീറ്ററിനെ അല്പം ശാന്തമാക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു.
എന്റെ പ്രിയപെട്ടവളുടെ ഓർമ്മ മതി എനിക്ക് ശാന്തമാവാൻ അവളുടെ ഓർമയോളം വരില്ല ഒരു ചായയും . നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് ഒരു സഹോദരിക്ക് അങ്ങനെ കഴിയില്ലായിരിക്കാം. പക്ഷെ റോസ്മേരി എന്ന പിശാചിന് കഴിയും എന്റെ കാത്തലിന്റെ അമ്മയുടെ ജാര സന്തതിക്ക് എന്റെ ഭാരിച്ച സമ്പത്ത്, അതിൽ ഒട്ടും അനുരക്തയായിരുന്നില്ല എന്റെ കാത്ത്. വിദ്യാസമ്പന്നയായ അവളുടെ ടീച്ചറുദ്യോഗം മതിയായിരുന്നു അവൾക്കു സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുവാൻ. പക്ഷെ ഒരു കഴിവുമില്ലാതെ തോന്ന്യാസം ജീവിച്ച റോസ്‌മേരി കണക്കു കൂട്ടിയത് സംഭവിച്ചു. എന്റെ സ്വത്തു വഹകളുടെ അവകാശിയാവുക. അതിനവൾ വിരിച്ച വലയിൽ ഞാൻ വീണു. ഏങ്ങി കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ കിഴവൻ. ഞാൻ, ഞാൻ കാരണമാണ് എന്റെ കാത്ത് എന്റെ നശിച്ച അഭിനിവേശം അവളുടെ തുടുത്ത മേനിയഴക് അതെന്നെ ഒരു രാത്രി ചതിച്ചു കളഞ്ഞു. അവളെ ഭോഗിച്ച അന്ന് മുതൽ അവളെന്നെ ബ്ലാക്‌മെയ്ൽ ചെയ്തു തുടങ്ങി. മെല്ലെ അവൾ എന്നെ രോഗിയാക്കി. മറവികാരനാക്കി മരുന്നുകൾക്കടിമയാക്കി. എന്നിലുള്ള വിശ്വാസം എന്റെ കാത്തലീന് നഷ്ടമായി. വിശ്വാസവഞ്ചന അവളെ പാടെ തകർത്തു. വിഷാദരോഗിയായ അവൾ കാലത്തിനു കീഴടങ്ങി. ഹോ എത്ര മുടിഞ്ഞതാണീ പെൺ ശരീരത്തിന്റെ നിമ്ന്നോന്നതങ്ങൾ. അതിൽ വിരാജിക്കുന്നവർ എത്രയോ വിഡ്ഢികൾ. ത്ഫൂ… അവൻ, അവനു അത് തന്നെ വരണം. അല്ലെങ്കിൽ അവനു ഈ ദുഷ്ടയെ തന്നെ എനിക്കെതിരെ നിൽക്കുവാൻ തെരെഞ്ഞെടുക്കണമായിരുന്നുവോ “?

പീറ്റർ മെല്ല കസേരയുടെ കൈയിൽ തന്റെ ഭാരം ചേർത്ത് വച്ച് അല്ലെങ്കിൽ വിവശനായി അയാൾ നിലത്തു വീഴുമായിരുന്നു. എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ വിനോദ് പകച്ചു നിന്ന് പോയി. നാളിതു വരെ മറവി രോഗിയെന്ന് താൻ വിശ്വസിച്ച അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ എഴുതി വയ്പ്പിച്ചു തന്നെയടക്കം വിശ്വസിപ്പിച്ച ചതിയുടെ വംശപരമ്പര. ഈ കിഴവൻ എത്ര തെളിവായിട്ടാണ് തന്റെ ജീവിത കഥകൾ ഓർത്തു പറഞ്ഞത് അതും കാലങ്ങൾക്കു മുന്നെയുള്ളവ. ആരുടെ കാര്യമാണ് പീറ്റർ നീ പറയുന്നത് ആരാണ് ഈ ‘അവൻ ‘ ? വിരോധമില്ലെങ്കിൽ പറയൂ. എനിക്കതറിയുവാൻ ആഗ്രഹമുണ്ട്.
ഹാ ഒന്നാന്തരം പ്രയോഗം വിരോധമില്ലെങ്കിൽ എന്ന്. അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞേക്കും എന്ന് നീ കരുതി. അല്ലേടാ ചെറുപ്പക്കാരൻ വിഡ്ഢി. എങ്കിൽ നീ കേട്ടോ നീ എന്നെ കേൾക്കുവാൻ തയ്യാറല്ലെങ്കിൽ കൂടെ ഞാൻ നിന്നെ പിടിച്ചു നിറുത്തി എല്ലാം പറയും. ആരെങ്കിലും……ആരെങ്കിലുമൊക്കെ … ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം നീയെങ്കിലും അറിയണം. ഞാൻ.. എനിക്ക് ….എന്റെ ബോധം മറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന പരമാർത്ഥം. ആ കിഴവൻ നിന്ന് കിതച്ചു.
വിനോദ് ജഗ്ഗിൽ നിന്നും അല്പം വെള്ളം ഒരു ഗ്ലാസ്സിലേക്കു പകർന്നു പീറ്ററിന്‌ നേർക്ക് നീട്ടി. അയാൾ അത് വാങ്ങി. ഓഹ് താങ്ക് യു യങ് ജെന്റിൽമാൻ . നിനക്കറിയാം സാഹചര്യങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുവാൻ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് മെല്ലെ രണ്ടിറക്കു വെള്ളം അകത്താക്കി.
അവൻ റോസ്‌മേരിയുടെ കാമുകൻ റയാൻ ജോൺ ലീ
മികച്ച കലാകാരനാണവൻ. സാക്‌സൊഫോണിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ മന്ത്രികവലയം തീർക്കുമ്പോൾ എത്രയെത്ര കമിതാക്കളാണ് ആ വലയത്തിനുള്ളിൽ പെട്ട് നിൽക്കുന്നത് എന്ന് നിനക്കറിയാമോ.? ഞാനും ഹൃദയഹാരിയായ ആ പ്രകടനം ആസ്വദിച്ച് നിന്നിട്ടുണ്ട്. നീലക്കണ്ണുകളുള്ള പിച്ചക്കാരനാണവൻ ദരിദ്രവാസിയായ നാറി. പീറ്റർ വീണ്ടും അല്പം വെള്ളം നുണഞ്ഞു. ഒരു പൊതി കന്നാബിസ്സിനോ ഒരു പാക്കറ്റ് സിഗാറിനോ വകയില്ലാത്ത തെണ്ടിയായ കലാകാരൻ വിയർക്കാതെ പണക്കാരനാവാൻ കണ്ട മാർഗ്ഗം. എന്റെ ഭാരിച്ച സ്വത്തു വകകൾ അവളെ വച്ച് കൈക്കലാക്കുക . അവൻ ജയിച്ചു അവളും. എന്നെയീ വൃദ്ധസദനത്തിലാക്കി എന്റെ സമ്പത്തെല്ലാം എഴുതി വാങ്ങി അവൾ. ദുഷ്ട. ഇനിയും മിച്ചമുള്ളതു കൈക്കലാക്കാൻ അവൾ കണ്ട ഉപായം എന്റെ ഭാര്യയുടെ സ്ഥാനം ഞാൻ ചത്താൽ അവൾക്ക്. പീറ്റർ വെള്ളത്തിന്റെ ഗ്ലാസ് ചുണ്ടോടു ചേർത്തു അയാളുടെ അധരങ്ങൾ വിറച്ചു കൈകളും. വിനോദ് അയാൾക്കു സൗകര്യമായി കുടിക്കുവാൻ ഗ്ലാസിൽ മെല്ലെ താങ്ങി കൊടുത്തു. ഒപ്പം ആരാഞ്ഞു. അയാൾ ഇപ്പോഴും റോസ്‌മേരിയുടെ കൂടെയുണ്ടോ ??

ആ ചോദ്യം കേട്ട് ബലമില്ലാതെ പീറ്റർ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഉണ്ടാകും തീർച്ചയായും ഉണ്ടാകും. അല്ലാതെ എവിടെ പോകുവാനാണ് ആ തെണ്ടി. അവനു പണം വേണം. പക്ഷെ നിനക്ക് അറിയുമോ അവനു അഞ്ചിന്റെ കാശ് കിട്ടില്ല. വീണ്ടും പീറ്റർ ഒരു നിർവൃതിയെന്ന വണ്ണം ചിരിച്ചു. എന്റെ കാശും അവന്റെ ദാരിദ്ര്യവും മാത്രമേ അവൻ കണ്ടു കാണുകയുള്ളു. റോസ്‌മേരിയെന്ന മഹാ വഞ്ചകിയുടെ വെളുത്ത തൊലിയ്ക്കുള്ളിലെ ക്രൂരതയുടെ നിറമവൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല. ഇല്ല തീർച്ചയായും അവനതു തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല. ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അവൻ ഈ ക്രൂരതയ്ക്ക് ചുക്കാൻ പിടിക്കുകയില്ലായിരുന്നു. അവൾ അവനെ അടിമയാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടാകാം. എന്റെ സമ്പത്തു കൊണ്ട് വേറെയേതെങ്കിലും പണ കുറ്റികളുടെ രേതസ്സ് ഊറ്റികുടിക്കുകയായിരിക്കുമവൾ . അവനോ അവന്റെ ഉദാത്തമായ സാക്‌സൊഫോൺ വായിൽ വച്ച് കൈകൾ കൊണ്ട് ഞെക്കി പൊട്ടിക്കുന്നുണ്ടാവും അവളുടെ പിച്ചയും വാങ്ങി. ….ഹ…ഹ…ഹാ ഇത്തവണ പീറ്റർ ചിരിച്ചത് അല്പം ഉച്ചത്തിലും കടുപ്പത്തിലുമായിരുന്നു. ആ ചിരിയിലൊരു പകയും പകവീട്ടലുമെല്ലാം ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്നില്ലേ എന്ന് വിനോദ് സംശയിക്കാതിരുന്നില്ല.

എവിടെ നീ ഓഫർ ചെയ്ത മനോഹരമായ ചായ?
പീറ്ററിന്റെ ചോദ്യം വിനോദിനെ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർത്തി

ഒരു ചായയ്‌ക്കായി കിച്ചനിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ വിനോദ് ഓർത്തു ഒരു പക്ഷെ ഭാവനയാകാം നല്ലവണ്ണം വട്ടു മൂക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ കഥാകാരന്മ്മാരും കവികളുമെല്ലാം ജന്മമെടുത്തു കൂടെന്നില്ല. ആവോ ആർക്കറിയാം അല്ലെങ്കിലും അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിന് ? ഒരാവേശത്തിനു പറയുകേം ചെയ്തു. ചായ എങ്ങനെയാണാവോ മനോഹരമാക്കുക.

ഷാനോ എം കുമരൻ: കോട്ടയം ജില്ലയിൽ പെരുവ സ്വദേശിയാണ്. സാഹിത്യ രംഗത്ത് ഷാനോയുടെ സംഭാവനകൾ നിരവധിയാണ്. യുകെയിൽ ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം : ഭാര്യ കീർത്തി എൻഎച്ച്എസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നേഴ്സ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു. മകൾ വേദശങ്കരി രണ്ടാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനി.