രാധാകൃഷ്ണൻ മാഞ്ഞൂർ

പുതുമഴയിലാണ് ആലിപ്പഴം വീണത്. പിന്നീട് ഭൂമി തിമർത്തു പെയ്യുന്ന മഴ . പെരുമഴ, മഴ വഴികളിലൂടെയാണ് ജൂണും ജൂലൈയും  നമുക്ക് പരിചിതമാവുന്നത്. അനുസ്യൂതമായ് ആകാശത്തുനിന്നും തിമിർത്തങ്ങനെ ….

ബാല്യത്തിന്റെ കളിമുറ്റത്ത് കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പം കളിവള്ളമുണ്ടാക്കി രസിച്ച മഴക്കാലങ്ങൾ ….. ഓർമ്മകളുടെ ആ മഴ വെള്ളച്ചാലുകൾ എത്ര രസകരം. മഴ വെള്ളം കെട്ടി നിർത്തിയും ചവിട്ടിത്തെറിച്ചും കടന്നുപോയ ഇന്നലകൾ .

സ്കൂൾ തുറക്കുന്ന ജൂൺ മാസത്തിൽ പുത്തനുടുപ്പിട്ട് മഴയത്തുള്ള യാത്ര പുത്തൻ ഷർട്ടിന് മഴ സമ്മാനിച്ച സമ്മിശ്രഗന്ധം. പത്താം ക്ലാസ് പരീക്ഷ തീർന്ന ദിവസം വൈകുന്നേരം പെയ്ത മഴ… കോളേജ് ക്യാമ്പസിലെ കൊലുന്നൻ പെൺകുട്ടി നിറകണ്ണുകളോടെ യാത്ര ചോദിച്ചപ്പോഴും മഴ …. അച്ഛൻ്റെ മരണ രാത്രിയിലും മഴ… മഴ സഹയാത്രികയാവുന്നു… ജീവിതത്തിൻ്റെ സന്തോഷങ്ങളിലും സന്താപങ്ങളിലും മഴയൊരു അനിവാര്യതയാവുന്നു.

മരണത്തിൻ്റെ ഇടനാഴിയിലും ഒരു മഴയുണ്ട് . ഹൃദയം മുറിച്ച് കടന്നു പോകുന്നവരുടെ കണ്ണീരായിട്ടാണ് കാണേണ്ടത്.  വേർപാടുകളുടെ, സങ്കടങ്ങളുടെ നൊമ്പര മഴ .

അയൽ ഗ്രാമത്തിൽ നിന്നും ഒരു രാത്രി മഴയിലാണ് മരണം അറിയിച്ച് ആൾ വന്നത്.  മരിച്ച ആളിന്റെ  അടുത്ത ബന്ധു വരുന്നത് രാത്രി 11 നുള്ള തീവണ്ടിയിൽ. അയാളെത്തിയെങ്കിൽ മാത്രമേ ശവസംസ്കാരം നടത്താൻ പറ്റുകയുള്ളൂ. ബന്ധുവിനായിട്ട് തീവണ്ടി സ്റ്റേഷനിൽ കാത്തിരിപ്പ്.  ചുറ്റും ഏകാന്തത പടർന്ന രാത്രി. ഈ കാത്തിരിപ്പിനിടയിലും മഴ .  തീവണ്ടി പാളങ്ങൾക്ക് മുകളിലേയ്ക്ക് അമ്ല മഴപെയ്യുന്നു …..സ്റ്റേഷനിലെ പുരാതനമായ ക്ലോക്കിൽ 11:00 മണി അടിക്കുമ്പോഴും അസ്വസ്ഥമായി തെക്കുവടക്ക് നടക്കുകയായിരുന്നു.  വണ്ടി ഇതുവരെ എത്തിയിട്ടില്ല. പാളത്തിൻ്റെ അങ്ങേത്തലയ്ക്കലെങ്ങാനും തീവണ്ടിയുടെ മുരൾച്ചയുണ്ടോ ? ഇല്ല . സ്റ്റേഷനിലെ സിഗ്നൽ ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചം മാത്രം പാളത്തിൽ ചുവന്ന രേഖയായി കിടന്നു.  സ്റ്റേഷൻ മാസ്റ്ററുടെ മുറിയ്ക്കരികിൽ ചെന്ന് ഉദ്വേഗത്തോടെ നോക്കി.  കഴുത്തിൽ മഫ്ലയർ  ചുറ്റിയ സ്റ്റേഷൻ മാസ്റ്റർ തല ഉയർത്തി പറഞ്ഞു. പാസഞ്ചർ അൽപം ലേറ്റാണ്.  ഒന്നരമണിക്കൂർ ഇനിയും താമസിക്കും.’

വീണ്ടും സിമൻറ് ബെഞ്ചിൽ തപസ്സ് . തകരം പാകിയ ഷെഡ്ഡിങ് മുകളിൽ ആരോ തിമിർത്താടുന്നു. അട്ടഹസിക്കുന്നു…. മറ്റാരുമല്ല മഴയാണ്. മരണത്തിന്റെ നരച്ച മുഖമുള്ള മഴ .

ഒ വി വിജയൻറെ ‘ഖസാക്കിൻറെ ഇതിഹാസ’ത്തിൽ രവിയുടെ ‘കൂമൻകാവിൽ’ നിന്നുള്ള അവസാന യാത്രയിലും മഴയുണ്ട് ,  കനക്കുന്ന മഴയിലൂടെയാണ് രവിയുടെ യാത്ര . “മഴ  പെയ്യുന്നു . മഴ മാത്രമേയുള്ളൂ.  കാലവർഷത്തിന്റെ അനാദിയായ വെളുത്ത മഴ .മഴ ഉറങ്ങി . മഴ ചെറുതായി.  രവി ചാഞ്ഞു കിടന്നു . അയാൾ ചിരിച്ചു.  മഴവെള്ളത്തിന്റെ സ്പർശം.  ചുറ്റും പുൽക്കൊടികൾ മുളപൊട്ടി.  രോമകൂപങ്ങളിലൂടെ പുൽക്കൊടികൾ വളർന്നു. മുകളിൽ വെളുത്ത കാലവർഷം പെരുവിരലോളം ചുരുങ്ങി”

തോറാനയും മഴയും

ബാല്യകാലത്ത് നിർത്താതെ മഴ പെയ്യുന്ന ഒരു ദിവസം ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി അമ്മ പറഞ്ഞു “ഇന്ന് തോറാനയാണ്. അതാണീ  പെരുമഴ .  ഈ പെരുമഴക്ക്  ആറാന തോട്ടിൽകൂടി ഒഴുകി വരുമെന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്.”

മഴവെള്ളപ്പാച്ചിലിൽ ആനകൾ പോലും കാൽവഴുതി ഒഴുകി പോകുമെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചത് ഏതോ പഴമക്കാരനായ സരസനാവാം. ഇവിടെ പെരുമഴയുടെ ഈ അവസ്ഥ മനോഹരമായ മിത്താവുന്നു.  ഫാന്റെസിയുടെ തലത്തിലേയ്ക്ക് ഉയരുന്ന തോറാന ഗ്രാമ ജീവിതത്തിന് മഴയുമായുള്ള അഭേദ്യബന്ധത്തെ കാണിക്കുന്നു.

മഴയെയും പരസ്യവൽക്കരിക്കുന്നു.

എന്തിനെയും ഏതിനെയും പരസ്യവൽക്കരിക്കാൻ നമ്മൾ മുന്നിലാണ്.  കേരളത്തിലെ പ്രശസ്തരായ കുട നിർമാതാക്കളാണ് മഴയെ അവരുടെ ബിസിനസിന്റെ ഭാഗമാക്കിയത്.  മഴയെന്നാൽ കുടയെന്നും കുടെയെന്നാൽ ഏതെന്നുമുള്ള  പാഠഭേദങ്ങൾ.

മഴക്കു ‘ കുഞ്ഞാത്ത’ യെന്ന ഓമനപ്പേരിട്ട് ഉപഭോഗ സംസ്കാരത്തിൻറെ ഭാഗമാക്കുന്നു.  മലയാളത്തിന്റെ പുതിയ പദാവലികളിൽ ഈ വിധത്തിലുള്ള ‘കുഞ്ഞാത്ത ‘ മാർ സ്ഥാനം പിടിക്കുമ്പോൾ പ്രതിഭാധനനായ കോപ്പിറൈറ്ററെ സ്തുതിക്കാം. വിപണന തന്ത്രങ്ങൾക്ക് പുതിയ പര്യായപദങ്ങളന്വേഷിക്കുന്നതാണ് ഇവിടെ കച്ചവടം . അതു തന്നെയാണ് പരസ്യവും.

നഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടെ മഴ

പെരുമഴയിൽ തൊഴിൽ നഷ്ടമാവുന്നവർ ഏറെയാണ്.  കാറ്റിലും പേമാരിയിലും വീട് കടലെടുത്തു പോവുന്നുണ്ട്. വഞ്ചിയിൽ മീൻ പിടിക്കാൻ പോകാതാവുന്നത്, അടുപ്പിൽ തീ പുകയാതാവുന്നത് ….   മഴ നഷ്ടങ്ങളുടേതുമാണെന്ന്  നാം തിരിച്ചറിയുന്നു.

പുഴക്കരയിലെ കടത്തു തോണിക്കാരന് വള്ളമിറക്കാനാവുന്നില്ല.  അയാൾ പുഴക്കരയിലെ അബ്ദുവിന്റെ ചായക്കടയിൽ ചടഞ്ഞു കുത്തിയിരിക്കുകയാണ്.  “പുഴ കടക്കാനാവില്ല കുട്ട്യേ .  നശിച്ച മഴ കാരണം അടിയൊഴുക്കായി. ഇന്നലെ കിഴക്കൻ മലയിലൊക്കെ നല്ല മഴയായിരുന്നു. ”

മഴ മൂലമുണ്ടാകുന്ന ലാഭനഷ്ടങ്ങളുടെ കടവിലാണയാൾ. പ്രകൃതിയുടെ ആജ്ഞകൾക്ക് നാം വിധേയമാവുകയാണ്.

നമ്മുടെ പൂർവ്വ പിതാക്കന്മാർ മഴയെ യഥാർത്ഥമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. വാല്മീകിരാമായണത്തിലെ ഈ വരികൾ അത് വ്യക്തമാക്കുന്നു.
” നവമാസ ധൃതം  ഗർഭംദാസ്
ക്കരസ്വ ഗദസ്തിദി:
പീത്വാരസം സമുദ്രാണാം ചൌ :
പ്രസൂതെ രസായനം”
(സൂര്യൻ്റെ ഉഷ്ണ രശ്മികൾ ഉപയോഗിച്ച് സമുദ്രജലം കുടിച്ച് , ഒമ്പതുമാസം ചുമന്ന് ,  വായുമണ്ഡലം മഴയെ പ്രസവിക്കുന്നു .)

മഴയെ ഒരു വാഗ്ദാനമായും ഒരനുഗ്രഹമായും കാണണമെന്ന് ലബനൻ പ്രവാചക കവി ഖലീൽ ജിബ്രാൻ ‘;പ്രവാചകന്റെ ഉദ്യാനം’ എന്ന പുസ്തകത്തിൽ പറയുന്നു .

വനങ്ങളിലെ മഴയ്ക്ക് ഒരു താളമുണ്ട് . വനാന്തരത്തിലെ ഓരോ വൃക്ഷലതാദികളും, നിലത്തെ കരിയിലകളും ഈ വെള്ളം വലിച്ചെടുക്കും . ഒട്ടേറെ വെള്ളം അവയിൽ തങ്ങിനിൽക്കും. ഒലിച്ചു പോവുകയില്ല. വനത്തിൽ പെയ്തു വീഴുന്ന ഓരോ മഴത്തുള്ളിയും വന ഹൃദയത്തിലേയ്ക്ക് ആഴ്ന്നു പോവുന്നു. പിന്നീട് പതിയെ അരുവിയായി പുഴകളിലേയ്ക്ക് ഒഴുകിയെത്തും.  വനഭൂമിയുടെ ഭൗതികവും രാസപരവുമായ ഘടകമാണ് മഴ.

മഴയുടെ മനസ്സറിഞ്ഞ പെരുമഴ ക്യാമ്പ്

മഴയത്ത് പാടിനടന്നും മഴയുടെ മനസ്സറിഞ്ഞും  ഇടുക്കി ജില്ലയിലെ വെൺമണി ഗ്രാമത്തിൽ 2000 ജൂലൈ 7 8 9 തീയതികളിൽ ‘പെരുമഴ ക്യാമ്പ് ‘ സംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ടു . വളരെ പുതുമയുള്ള ക്യാമ്പ് വെണ്മണി ‘സംസ്കൃതി ‘യായിരുന്നു സംഘാടകർ .  പ്രശസ്ത സാമൂഹ്യപ്രവർത്തകനും, എഴുത്തുകാരനുമായ രേഖ വെള്ളത്തൂവലിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ‘മഴ ധ്യാനം’ ‘മഴ കവിയരങ്ങ് ‘  ‘മഴ ക്കഥയരങ്ങ് ‘ എന്നിവ ഈ ക്യാമ്പിൽ നടത്തപ്പെട്ടു.  ഈ സംഘടന 1998 ജൂലൈ മാസത്തിലും ഇതുപോലൊരു ക്യാമ്പ് സംഘടിപ്പിച്ചിരുന്നു  ..ഒരു പുത്തൻ ജല സംസ്കൃതിക്കായുള്ള തയ്യാറെടുപ്പാണ്  പ്രസ്തുത സംഘടന മുന്നോട്ട് വച്ചിരിക്കുന്നത്.

മഴ ഒരു ഒത്തുതീർപ്പിന്റെ വ്യവസ്ഥിതിയിൽ നിന്നാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്.  വിശ്വാസങ്ങളുടെ മാനദണ്ഡങ്ങളിൽ , കാര്യ ബോധത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന കാര്യ ബോധത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു കാരണവരായിട്ടൊക്കെ ….അത് പ്രകൃതിയുടെ പ്രാർത്ഥനയും, ക്ഷോഭവും ധ്യാനവുമാകുന്നു. ഉർവ്വരതയിലേയ്ക്ക് നയിക്കുന്ന നന്മയാകുന്നു.

” ഈ പുതുമഴ നനയാൻ
നീ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ
ഓരോ തുള്ളിയെയും
ഞാൻ നിൻ്റെ പേരിട്ടു വിളിക്കുന്നു.
ഓരോ തുള്ളിയായ്
ഞാൻ നിന്നിൽ പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഒടുവിൽ നാം ഒരു മഴയാകും വരെ  ”
(.മഴ-ഡി . വിനയചന്ദ്രൻ)

ഉപരേഖ: –
എഴുപതുകളുടെയും എൺപതുകളുടെയും മഴയുടെ സൗന്ദര്യ തുടർച്ച രണ്ടായിരം വരെ നീണ്ടു.  പിന്നീട് നമ്മുടെ ഋതുക്കൾക്ക് മാറ്റം വന്നു. രണ്ടായിരത്തി പതിനെട്ടുമുതൽ മഴക്കാലങ്ങൾ നമുക്ക് ഭീതിയും , നാശവും മാത്രം സമ്മാനിച്ചു.