സോഷ്യല് ലോകത്ത് ഞെട്ടലുണ്ടാക്കിയിരിക്കുകയാണ് തിരുവനന്തപുരം നാവായിക്കുളത്ത് പ്ലസ് വണ് വിദ്യാര്ത്ഥിനിയായ ജീവാ മോഹന്റെ വിയോഗത്തില്. മൊബൈല് ഫോണിനടിമയായെന്ന വിഷമം ആറ് താളുകള് നീണ്ട ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പിലെഴുതി വച്ചാണ് ജീവ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചത്.
നാവായിക്കുളം സ്വദേശി ജീവ മോഹനെയാണ് വീട്ടില് തൂങ്ങി മരിച്ച നിലയില് കണ്ടെത്തിയത്. മൊബൈല് ഫോണിന്റെ ഉപയോഗത്തില് അടിമപ്പെട്ടുവെന്നും പഠനത്തില് ശ്രദ്ധിക്കാന് കഴിയുന്നില്ലെന്നും ഉള്ള ആത്മഹത്യക്കുറിപ്പും കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.
പഠനത്തില് മിടുക്കിയായിരുന്ന ജീവ മോഹനെ ഇന്നലെ ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു മണിക്കാണ് വീട്ടില് തൂങ്ങി മരിച്ച നിലയില് കണ്ടെത്തിയത്. പത്താം ക്ലാസ് പരീക്ഷയില് എല്ലാ വിഷയത്തിലും എ പ്ലസ് ലഭിച്ചിരുന്ന ജീവ പ്ലസ് വണ് എത്തിയപ്പോള് പഠനത്തില് പിന്നോക്കം പോയിരുന്നു. കൊറിയന് യൂടൂബ് വീഡിയോകളുടെ സ്ഥിരം കാഴ്ചക്കാരിയായിരുന്നു. മൊബൈല് ഫോണിന്റെ ഉപയോഗത്തില് അടിമപ്പെട്ടെന്നും പഠനത്തില് ശ്രദ്ധിക്കാന് കഴിയില്ലെന്നുമുള്ള ആത്മഹത്യ കുറിപ്പാണ് കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നത്.
പഠനത്തില് ശ്രദ്ധിക്കാന് കഴിയുന്നില്ലെന്നാണ് മൂന്ന് പേജുള്ള ആത്മഹത്യക്കുറിപ്പില് പറയുന്നത്. അടുത്തിടെ നടന്ന ക്ലാസ് ടെസ്റ്റില് മാര്ക്ക് കുറഞ്ഞിരുന്നു. ഇതിനു കാരണം തന്റെ മൊബൈല് അഡിഷനാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നുവെന്നാണ് ആത്മഹത്യ കുറിപ്പ്.
”അമ്മേ, പഠിക്കാന് ഫോണ് വാങ്ങിയിട്ട് അമ്മയെ താന് പറ്റിക്കുകയായിരുന്നു. പഠിക്കുന്നതിന് പകരം മ്യൂസിക് ബാന്ഡുകള് കേള്ക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്. എനിക്ക് പശ്ചാത്താപമുണ്ട്. അമ്മ തന്റെ കയ്യില് നിന്ന് ഫോണ് പിടിച്ചു വാങ്ങുമ്പോള് ദേഷ്യം വരാറുണ്ട്”, സങ്കടത്തോടെ ജീവ എഴുതുന്നു.
”ഫോണില് നിന്ന് മോചനം കിട്ടുന്നില്ല, പഠനത്തില് ശ്രദ്ധിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. പാട്ടുകള് കേള്ക്കാന് മാത്രമേ തോന്നുന്നുള്ളൂ. എനിക്കെന്തായാലും ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചു, തന്റെ അനിയത്തിക്ക് മൊബൈല് കൊടുക്കരുത്. അവള്ക്കിങ്ങനെ സംഭവിക്കരുത്, ജീവ കുറിപ്പില് പറയുന്നു.
ടെന്ഷന് വരുമ്പോള് ബിടിഎസ് അടക്കമുള്ള കൊറിയന് സംഗീതബാന്ഡുകളില് അഭയം തേടുമായിരുന്നു ജീവ. വേറെ വഴിയില്ല. കൂട്ടുകാരില്ല. ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയെന്ന ദുഃഖമാണ് ജീവ എഴുതിയ കുറിപ്പുകളില് നിറയെ.
സാധാരണ കാണും പോലെ ഓണ്ലൈന് സൗഹൃദങ്ങളോ ഓണ്ലൈന് ഗെയിം അഡിക്ഷനോ പരിധിവിട്ട സാമൂഹിക മാധ്യമ ഉപയോഗമോ ജീവയ്ക്കില്ലെന്ന് മൊബൈല് ഫോണ് പ്രാഥമികമായി പരിശോധിച്ച പോലീസ് പറയുന്നു. കൂടുതല് വ്യക്തത വരുത്താന് മൊബൈല് ഫോണ് വിശദമായി പരിശോധിക്കും.
Leave a Reply